Wyszukaj na stronie

„Pisałem, bo czułem głos Boga, który kazał mi pisać.” „Ja pisałem, bo byłem to winien ludziom, których spotkałem po drodze.”
Tak o powodach napisania powieści „Dzieciożerca” mówili jej autorzy: Grzegorz Pikora i Adam Rosłoniec, podczas spotkania, 4 lipca, w miejskiej bibliotece.
Promocja „Dzieciożercy”, drugiej książki wyszkowskich autorów, absolwentów liceum im. C. K. Norwida odbyła się w sobotni wieczór w miejskiej bibliotece. 10 lat wcześniej wydali głośne „Strzały spod pierzyny”.
W pierwszej części spotkania obszerne fragmenty książki pięknym, głębokim głosem czytał Grzegorz Pikora, w młodości aktywny członek licealnego kółka recytatorskiego.
- Autor słynie z tego, że potrafi wygrywać w maratonach czytania – przypomniała dyrektor biblioteki Małgorzata Ślesik-Nasiadko.
Nawiązała w ten sposób do majowej imprezy w Antykwariacie Kwadryga w Warszawie - podczas premiery „Dzieciożercy” całą książkę przeczytał głośno Grzegorz Pikora. W tym czytaniu powieści, połączonym z muzyką i piosenkami, artystycznym śniadaniem na sianie i innymi atrakcjami uczestniczyła grupka wyszkowian, obecni też byli (poznani w autobusie relacji Warszawa – Wyszków)  Czeczeńcy z ośrodka w Pustych Łąkach.
O nowej powieści tak mówił Adam Rosłoniec:
- Ta książka, którą wspólnie z Grzegorzem napisaliśmy, jest w pewnym stopniu efektem doświadczeń, jakie przeżyliśmy podczas naszych długich podróży. Jest to przede wszystkim fantazja; książkę trzeba odbierać jako baśń, w której jest masa niesamowitych postaci. Jest tam plejada cudownych, niesamowitych kobiet. Nie jest to książka autobiograficzna, na autobiografię w naszym życiu przyjdzie jeszcze czas, być może. W tej książce jest dużo poszukiwania przyjaźni, miłości. To jest główny nurt tej książki.
Grzegorz Pikora i Adam Rosłoniec tym razem przedstawiają historię dwóch Polaków, którzy dokonali na zlecenie bossa farmaceutyczno-narkotykowego z Genewy przemytu cennej rzeczy na Zachód. Tym samym otwiera się przed bohaterami świat, którego dotąd nie znali. Książka ta jest niezwykłą, zagadkową podróżą w kierunku innej strony tego świata.
- Jak się pisze wspólnie książkę? – zapytała jedna z uczestniczek spotkania.
- Jest to kwestia porozumienia, wspólne fale – odpowiedział Adam Rosłoniec. - Jesteśmy z Grzegorzem kuzynami, to nam ułatwia porozumienie. Wyrośliśmy na tym samym podwórku, należymy do tej samej generacji. Grzegorz jest 5 miesięcy ode mnie młodszy. W sensie astrologicznym należymy do jednego trygonu – ja jestem Koziorożcem, Grzegorz Bykiem.
Ważny jest język. Chodzi o to, żeby wykrzesać z języka polskiego coś, co ma jakąś siłę, magię. Książka jest jakąś formą zaczarowania świata.
Autorzy zdradzili, jakie są ich ulubione lektury (G. Pikora wyciągał z plecaka i prezentował swoje ulubione książki) i fascynacje literackie – Grzegorza Pikory kultura żydowska, Adama Rosłońca – poeta Włodzimierz Majakowski. Mówili też o swoim zamiłowaniu do języka kurpiowskiego, o kulturze.
Wywiązała się też dyskusja na temat pierwszej książki autorów.
- „Strzały spod pierzyny” nie są książką historyczną, to jest wyraz naszej miłości do stron, z których pochodzimy, do ludzi, których udało nam się  w swoim życiu spotkać i do języka, który jest związany z naszą Kurpiowszczyzną – podkreślił Adam Rosłoniec.
- Bo my, tu w bibliotece, gościliśmy Kazimierza Krajewskiego, historyka z IPN-u – wyjaśniła  dyrektorka biblioteki. - Mówiliśmy o historii lat 40., o oddziale braci Kmiołków. Pan Krajewski wspomniał wasze „Strzały spod pierzyny” i powiedział, że dużo nieprawdy napisaliście. Ale ja rozumiem, że jest to fabuła, fikcja.
- To jest fantazja, fantazja  ludzi, których słuchaliśmy. Uważam, że prawda jest w fantazji, w wyobrażeniach ludzi. Ludzie opowiadają przeróżne historie. Dochodzenia historyków być może dla sądów, dla pamięci narodowej są bardzo ważne. Ale literatura, proza artystyczna rządzi się innymi prawami, których ja nie potrafię wyjaśnić – mówił Grzegorz Pikora. – „Strzały spod pierzyny” nie są książką ani o braciach Kmiołkach, ani o braciach Kowalczykach, ani o innych bohaterach antykomunistycznego podziemia.
- „Strzały spod pierzyny” są książką o wojnie wsi z miastem, a nie o wojnie komunistów z antykomunistami. U nas ludzie, porzucając swoje pielesze wiejskie, całkowicie odcięli się od swojej kultury.
- Wracając do tego, co powiedział pan Krajewski. „Strzały spod pierzyny”, podobnie jak i „Dzieciożerca”, są baśnią. Natomiast pan Krajewski jako historyk powinien wiedzieć, że historia to jest polityka wstecz – zaznaczył Adam Rosłoniec. - To, co on napisał, wcale też niekoniecznie musi być prawdą. To jest pewien ciąg ułożonych faktów.
Zauważył jeszcze, że dostęp do archiwów jest bardzo ograniczony, chociaż nie dla wszystkich.
W podziękowaniu za interesujące spotkanie autorzy otrzymali album fotograficzny „Wyszków nad Bugiem”.

Wróć do listy artykulów z tego wydania