Wyszukaj na stronie

Parking przed sklepem „Tesco” - można tu spotkać Damiana Endrzejczaka, jednego z niewielu pasjonatów skateboardingu w Wyszkowie. Szerokie, luźne spodnie, długi t-shirt  i lekko podniszczona deska – to jego znaki rozpoznawcze.
Deska, silne nogi i spore zapasy cierpliwości - tylko, a może aż, tyle potrzeba, by uprawiać ten sport. Byłoby o wiele łatwiej, gdyby w końcu powstał obiecany przez burmistrza skatepark. „Mamy tylu zdolnych ludzi w Wyszkowie” mówi Damian. Niestety, wielu z nich już zrezygnowało ze skateboardingu. Z braku odpowiedniego miejsca i odejścia w stronę bmxowej mody. Tak przynajmniej wydaje się Damianowi, który z satysfakcją w głosie podkreśla, że jako jedyny wytrwał i od pięciu lat się nie poddaje.
- Dlaczego akurat skateboarding? - zastanawia się chłopak. - Chyba najbardziej pasował mi ten sport. Kiedyś grał z kolegami w grę „Tony Hawk”, od której właściwie wszystko się zaczęło. - Parę osób wtedy zainteresowało się skateboardingiem. Zostałem tylko ja - przyznaje. Pięć lat jazdy i dopiero średni poziom. Zapewne wielu by to zniechęciło, ale nie  Damiana, który w pocie czoła wciąż doskonali swoje umiejętności i z dumą stwierdza, że chyba nikt z Wyszkowa nie wykonałby niektórych jego trików. Wszak uczy się od mistrzów. Ogląda filmy w internecie, patrzy, jak jeżdżą zawodowcy. Cennych wskazówek dostarczają mu również specjalistyczne czasopisma, dzięki którym ulepsza triki. - Muszę sam eksperymentować, czasem miesiąc, czasem tydzień, czasem nawet rok – podkreśla.
Przerwy w treningach zdarzały mu się. Wiadomo, kontuzje, brak funduszy na sprzęt  - siła wyższa. - Jak mam długą przerwę, to nie jestem w stanie wykonać prostych trików – ocenia. Prostych dla Damiana, bo dla zwykłego obserwatora nawet te podstawowe, na których naukę trzeba poświęcić zaledwie około miesiąca, godne są podziwu.
Kontuzjom ciężko zapobiec. Najbardziej narażone są kostki, nadgarstki i piszczele. Ochraniaczy Damian nie nosi, bo... tylko przeszkadzają. - Wybity palec u nogi, skręcona kostka, poobijane piszczele i rozcięty podbródek, przez polskie drogi - śmieje się chłopak. - Mimo wszystko warto ćwiczyć. - Ten sport wymaga silnych nóg, a przede wszystkim cierpliwości - dodaje. Ale smaku przezwyciężenia własnych słabości nie da się zastąpić niczym.
Wprawdzie kosztowne ochraniacze nie są niezbędne, jednak sprzęt nie jest tani. Na skompletowanie deski trzeba wydać około 600 zł. - Blat kosztuje 200 zł, do tego jeszcze montażówki, kółka, papier ścierny - wymienia Damian. W wydatkach należy również uwzględnić buty, które szybko się niszczą. Nie muszą być firmowe. Podstawowym i jedynym warunkiem jest płaska podeszwa. W butach  Damiana już mocno zdarta - znak, że niebawem trzeba je wymienić.
Plany? Marzenia? - Tylko jedna prośba, do pana burmistrza, by przyspieszył budowę skateparku. - Mamy tylu zdolnych ludzi w Wyszkowie - powta-rza chłopak. - W skateparku mógłbym pokazać innym, co potrafię i zachęcić ich do uprawiania tego sportu. Na pewno chciałby też wziąć udział w zawodach i otworzyć w Wyszkowie skateshop. Na razie jeździ i czeka na spełnienie obietnicy burmistrza.

Wróć do listy artykulów z tego wydania