Wyszukaj na stronie

- Wiem, że będę musiała się wyprowadzić – mówi nauczycielka zajmująca jedno z dwóch przylegających do urzędu gminy mieszkań komunalnych. Do naszej redakcji zgłosiła się po opublikowaniu artykułu „Realne potrzeby, a nie złośliwość” (NW 42/09). Jej zdaniem, na ostatniej sesji rady gminy przedstawiciele urzędu opisując jej konflikt z gminą w niektórych miejscach minęli się z prawdą. Wójt jednak potwierdza wszystko, co zostało wówczas powiedziane.
Gmina, szukając możliwości powiększenia powierzchni biurowej urzędu, chce zaadaptować dwa sąsiadujące z nim mieszkania. Z jednym z lokatorów, byłym wójtem, zawarła ugodę. Do porozumienia nie może dojść z nauczycielką Zespołu Szkół w Zabrodziu.
Pierwsze pismo nakazujące opuszczenie mieszkania w ciągu pół roku lokatorka otrzymała w styczniu 2007 r.  – Mieszkam tam od 1982 r. To było dla mnie zaskoczenie – twierdzi. – Myślałam, że mam prawo do wypowiedzenia z trzyletnim wyprzedzeniem.
Zapewnia, że mieszkania nie chce zajmować dożywotnio, a do czasu ukończenia przez synów szkół ponadgimnazjalnych, stąd jej prośba o przedłużenie najmu do września 2010 r.
Sprawa trafiła do sądu, który przyznał rację lokatorce. Z wypowiedzi na ostatniej sesji wynika, że gmina przegrała, ponieważ zaproponowała nauczycielce mieszkanie w Dębinkach, a przepisy nakazują udostępnienie lokalu w tej samej miejscowości. W Zabrodziu jednak gmina takiego mieszkania nie posiada.
Tymczasem lokatorka twierdzi, że na piśmie propozycji zamieszkania w Dębinkach nie otrzymała. Na dowód pokazuje wyrok sądu, w którym rzeczywiście wskazuje się na brak propozycji mieszkania zastępczego.
Propozycja przeprowadzki do Dębinek padła pod koniec 2007 r. na posiedzeniu komisji rady gminy. – Prosiłam radę o przedłużenie umowy przynajmniej do 2010 r. Nie miałam czasu na przemyślenie propozycji. Dlatego powiedziałam, że raczej nie – przypomina. - Ale jakie bym miała wyjście?
Sytuację inaczej widzi wójt Adam Ołdak. - Jest protokół z posiedzenia komisji, w którym zapisane jest, że ta pani odmawia przeprowadzenia się do Dębinek - relacjonuje. - Odpowiada, że nie jest zainteresowana takim wyjściem z sytuacji. Mowa o tym była też w sądzie. Mieszkanie w Dębinkach nie spełniało warunków ustawy, przepisów dotyczących lokalu zamiennego (nie jest w tej samej miejscowości), więc nie było rozważane.
We wrześniu 2008 r. wójt zwrócił się o przekazanie mieszkania do końca pierwszego kwartału 2009 r. W odpowiedzi lokatorka poprosiła o lokal zamienny. Wówczas gmina zaproponowała, by wynajęła mieszkanie, a samorząd będzie opłacał czynsz. - Poszłam do adwokata – relacjonuje nasza rozmówczyni. - Powiedział, że nie mam żadnej gwarancji. Napisałam więc, że się zgadzam pod warunkiem, że gmina zawrze umowę najmu z właścicielem lokalu, a ze mną umowę podnajmu. To było w lutym tego roku. Nie otrzymałam żadnej odpowiedzi.
Do ugody nie doszło, a sprawa znowu trafiła do sądu. - Zabezpieczeniem byłoby pismo, w którym proponujemy płacenie czynszu za wynajmowany przez nią lokal – uważa wójt.
Nauczycielka podkreśla, że w Zespole Szkół (podległym powiatowi, a nie gminie – red.) przepracowała wiele lat. Nie chciałaby tuż przed emeryturą zmieniać pracy. Dla gminy to jednak kolejny argument za wypowiedzeniem jej mieszkania. Władze uważają, że prawo będzie ją chroniło bardziej jako emeryta niż czynnego nauczyciela.

Wróć do listy artykulów z tego wydania