Wyszukaj na stronie

Z okazji setnej rocznicy wydania powieści „Chłopi” i 85. rocznicy przyznania jej autorowi, Władysławowi St. Reymontowi, Nagrody Nobla, w Zespole Szkół w Zabrodziu noszącym jego imię, odbyła się 13 listopada uroczysta naukowa Sesja Reymontowska. Wykład wygłosiła prof. Barbara Koc, wybitny znawca życia i twórczości pisarza. Gwiazdą uroczystości była Emilia Krakowska (niezapomniana Jagna z ekranizacji powieści), której towarzyszyła Magdalena Wołłejko (Józia Borynówna).
Prof. Barbara Koc ze znawstwem i pasją mówiła o uwarunkowaniach historycznych, jakie towarzyszyły Reymontowi podczas pisania „Chłopów”, w latach 1902 - 1909.
Wiele ciekawostek o atmosferze i realiach panujących na planie serialu „Chłopi” (w reżyserii Jana Rybkowskiego) opowiedziały Emilia Krakowska, która przed 37 laty wcieliła się w rolę Jagny Borynowej oraz jej serialowa pasierbica Józia – Magda Wołłejko, którą aktorka do dziś traktuje z prawdziwą matczyną (nie macoszyną) miłością. Emilia Krakowska, w słomianym czepcu, z właściwą sobie spontanicznością i charyzmą, natychmiast podbiła serca widzów i ożywiła nastrój sesji. Była zawiedziona brakiem młodzieży na sali. – Chodźcie do nas, myśmy przyjechały dla was – zapraszała.
Podkreśliła niezwykłe znaczenie powieści „Chłopi”, ale także filmu dla naszego dziedzictwa narodowego i kultury. Praca nad nim była dla aktorów i społeczności wsi Lipce Reymontowskie, gdzie kręcono plenery, ogromnym przeżyciem. – Mieliśmy świadomość, że dokonujemy czegoś wielkiego, że zapisujemy nasze tradycje, obyczaje i kulturę. Dzisiaj już takich filmów się nie kręci - zaznaczyła.
Zwłaszcza, że wszystko na planie było autentyczne, począwszy od strojów, w większości wygrzebanych z wiejskich kufrów, po gotowanie jadła i szlachtowanie prosiaka.
Z fascynacji „Chłopami” aktorka wyniosła zamiłowanie do strojów ludowych - przywiozła ze sobą liczący dziś 140 lat kubrak i kolekcję chust. Zaś reżyser Jan Rybkowski miał życzenie, by pochować go w trumnie takiej, jaką miał Maciej Boryna…
- Naszym obowiązkiem jest znać nasze obyczaje – pożegnała się Jagna. Przewodnicząca Ogólnopolskiego Klubu Szkół Reymontowskich (dyr. SP w Szczutowie) Hanna Nagórek oraz prezes Fundacji im. Wł. St. Reymonta z Lipiec Reymontowskich Danuta Łaska, podsumowały swoją działalność.
Prezes Towarzystwa Uniwersytetów Ludowych Zofia Kaczor – Jęd-    rzycka (dzięki niej szkoła dwukrotnie otrzymała dofinansowanie na warsztaty teatralne) chwaliła szkołę: – Z ducha jesteście szkołą reymontowską. Tu wszystkich połączył Reymont. Tu jest tak wiele, przede wszystkim teatr, który jest miernikiem kultury.
Efektem pracy szkolnego koła teatralnego, pod kierunkiem polonisty Andrzeja Romana, była inscenizacja fragmentu „Chłopów”. W części artystycznej wystąpił też, z „Weselem Boryny”, Amatorski Zespół Regionalny im. Wł. St. Reymonta z Lipiec Reymontowskich, istniejący od blisko 70 lat.
Wśród gości znalazły się także wnuczki siostry Reymonta, Joanny – Krystyna Makowiecka i Maria Nowacka, której towarzyszyła zaprzyjaźniona rodzina Załęskich, Bożena Żelazowska – z-ca dyr. Dep. Kultury, Promocji i Turystki Urzędu Marszałkowskiego (której dyrektor Zespołu Szkół Bogumiła Kuhiwczak i dyrektor POKiS Maria Gajewska serdecznie dziękowały za wsparcie finansowe i pomoc w organizacji uroczystości), dyrektorzy gimnazjów reymontowskich: Marzena Topolewska z Lipiec Reymontowskich i Krystyna Siwiec z Zawidza Kościelnego.
Uroczystość była też okazją do wręczenia uczniom nagród za udział w konkursie plastycznym „Reymontowskie cztery pory roku” (I m - Kinga Czyżak, II m – Paulina Świętoń, III m – Justyna Rosińska; wyróżnienia - Mariola Marszał, Marta Staśkiewicz, Grzegorz Tryc) oraz podziękowania wszystkim, którzy przyczynili się do promocji szkołę. Podczas uroczystości sala gimnastyczna ZS w Zabrodziu, niestety, w połowie świeciła pustkami. Miejsca zajęli głównie oficjele – m.in. władze gminy i powiatu oraz dyrektorzy szkół i placówek oświatowych. Brakowało młodzieży. Reprezentowała ją tylko garstka uczniów w pocztach sztandarowych zaproszonych szkół.
- Też jest mi bardzo przykro z tego powodu, ale tak wyszło – wyraziła szczere ubolewanie w rozmowie z nami dyr. ZS Bogumiła Kuhiwczak.
Jak wyjaśniła, część uczniów została oddelegowana do obsługi imprezy, część odbywała praktyki w zakładach pracy, inni uczestniczyli w pogrzebie ojca jednej z długoletnich nauczycielek i już z niego nie wrócili, a pozostali – po prostu nie przyszli. Wiele osób, także gości, usprawiedliwiło swą nieobecność chorobą.       

Wróć do listy artykulów z tego wydania