Kibice popadali najczęściej od skrajności w skrajność. Po świetnych występach przed własną publicznością (mecze z Płońskiem, Przasnyszem, Hutnikiem), gdzie gospodarze zasłużenie ogrywali rywali, przychodziły spotkania z ekipami z dołu tabeli, które niejednokrotnie zasłużenie pokonywały nasz zespół. Przypomnijmy tylko męczarnie z ostatnią w tabeli Przyszłością Włochy, remis z Jutrzenką, porażkę na Okęciu. Co prawda zwycięstwo, ale wymęczone, nasi gracze odnieśli nad Huraganem, jednak nie potrafili już znaleźć sposobu na bramkarzy z Gąbina czy Żuromina. Gdy dodamy do tego trochę nieszczęśliwe remisy w Sokołowie i z Sulejówkiem, to łatwo obliczyć, że z drużynami z miejsc 9-16 wyszkowianie ugrali niewiele, bo 11 punktów.
Zupełnie inaczej sytuacja przedstawia się, kiedy weźmiemy pod uwagę mecze z czołowymi zespołami. Zasłużoną porażkę z mocniejszym rywalem zespół Bugu poniósł tylko w Mławie. Mimo lepszej postawy mławian, przypomnieć trzeba jednak postawę kibiców, również tych z Wyszkowa, którzy swoim zachowaniem nie tylko narazili klub na kary finansowe, ale na pewno też przyczynili do dekoncentracji piłkarzy. Zabolała także porażka w Ursusie, gdzie do 60. minuty gra była wyrównana, a nasi niepotrzebnie spasowali po stracie pierwszej bramki. Zdobyczy punktowej nie przywieźli z Ciechanowa i za ten mecz należą im się również gorzkie słowa, ponieważ w najgorszym wypadku ten meczu powinien zakończyć się podziałem punktów.
Na tym jednak koniec cierpkich słów, bo mecze z Tęczą, Hutnikiem i Przasnyszem będą należeć do najlepszych w sezonie. Co ważne, te zwycięstwa będą istotne w perspektywie końcówki rozgrywek, ponieważ przy równej ilości punktów liczy się bilans w bezpośrednich spotkaniach, a tu wyszkowianie mają już po jednym zwycięstwie.
Dużo miejsca trzeba również poświęcić sytuacji kadrowej klubu. Początek sezonu to nieobecność kilku podstawowych graczy. Jarek Wyszyński (ożenił się) bez jakichkolwiek treningów zagrał dopiero w 5. kolejce. Dłuższa kontuzja wyeliminowała z gry Adriana Dąbrowskiego (zagrał w 7. kolejce). Z powodu udziału w pielgrzymce większość przygotowań letnich opuścił Mariusz Szajczyk. Tydzień przed rozpoczęciem sezonu urazu doznał Daniel Gawęda. Natomiast po meczu z Sulejówkiem trener Liszewski podziękował za grę Michałowi Madejowi, który faktycznie nie spełniał pokładanych w nim nadziei. Przygodę z Bugiem zakończył również Adrian Nowak. Od byłego gracza rezerw Polonii Warszawa również spodziewano się o wiele więcej. Na domiar złego, w połowie września skończyła się ważność wiz Arama Al-Majyda i Ilyi Platnitskiego. Choć obydwaj rozczarowywali od początku sezonu, ich obecność na pewno wpłynęłaby na większą rywalizację w drużynie, a na ławce rezerwowych zasiedliby lepsi gracze.
Nowi gracze też prezentowali się różnie. Najlepszą, równą formę zaprezentował Maciej Demich. Doświadczony obrońca był ostoją defensywy i w większości meczów zagrał bez większych błędów. Z pewnością perspektywicznym graczem jest Daniel Gawęda. Wprawdzie, ze względu na kontuzję, miał stracony początek sezonu, ale kiedy tylko pojawiał się w pierwszym składzie, grał co najmniej poprawnie. Zdecydowanie więcej słabszych występów zdarzyło się Hubertowi Dolewskiemu. Były gracz klubów III-ligowych miał być tym, który weźmie na swojego barki odpowiedzialność za rozgrywanie lub chociażby za uspokojenie sytuacji w ostatnich fragmentach gry. Na pewno nie można odmówić mu ambicji, jednak zbyt często zdarzają mu się przestoje w grze lub, ze względu na posturę, nienadążanie za tempem akcji.
Nowy trener Bugu będzie miał również spory ból głowy z obsadzeniem bramki. Co prawda Tomasz Lech jest bardzo doświadczonym piłkarzem, ale runda jesienna pokazała niejednokrotnie, że zbyt często gubi go pewność siebie. Niepotrzebnie wdaje się w dyskusje z sędziami czy rywalami. Efekty takiego zachowania bywają bardzo złe (m.in. głupio stracone bramki w Mławie, z Przasnyszem czy dwie żółte kartki w meczu z Przyszłością). Oczywiście, nie zapominamy o tym, że były piłkarz Widzewa niejednokrotnie uratował wyszkowian przed niekorzystnym wynikiem. Jednak z uwagi na jego wiek, warto by nowy bramkarz pojawił się w Bugu najpóźniej od lata przyszłego roku.
Spośród „starych” piłkarzy z Wyszkowa równą, stabilną formą i dobrą frekwencją na treningach wyróżnili przede wszystkim: Robert Szreiber, Jakub Stęszewski i Adrian Dąbrowski. Kilka znakomitych meczów zagrał Szymon Chalski, nie zawsze jednak jest do dyspozycji trenera w ciągu tygodnia.
Na więcej liczyliśmy na pewno ze strony Łukasza Kowalczyka i Jarka Wyszyńskiego, od lat najlepszych strzelców drużyny, doświadczonych, pełniących na zmianę rolę kapitana. Nie potrafili jednak porwać czy zachęcić kolegów do lepszej gry, zwłaszcza w kryzysowych momentach. Nie pomógł im niestety także Ilya Platnitski, który zespół opuścił bez zdobyczy bramkowej. Słabo prezentował się również Paweł Rogalski, który często był pierwszym rezerwowym, nie tylko ze względu na kontuzje, ostatnią rundę może spisać na straty.
Nie tylko z powodu zwolnienia Stefana Liszewskiego, na wiosnę będziemy oglądali już raczej inny zespół Bugu. Szykuje się kilka transferów przychodzących, ruchy kadrowe nie ominą również obecnych piłkarzy. Na razie jednak klub nie podaje oficjalnych wiadomości w tej kwestii. Najwięcej będzie zależało od nowego trenera, który, odpowiednio do otrzymanych środków, rozpocznie budowę nowego zespołu.
Aby wyszkowianie spokojnie utrzymali się w lidze, niezbędny będzie dobry początek sezonu. Kwestia rywalizacji o górną lub dolną część tabeli powinna rozstrzygnąć się po pierwszych czterech kolejkach. Na inaugurację rundy wyszkowianie podejmować będą u siebie przedostatnią Jutrzenkę. Następnie udadzą się na daleki wyjazd do 12. w tabeli Gąbina. W tych dwóch spotkaniach bezwzględnie należy zdobyć co najmniej 4 pkt. Kolejnym rywalem będzie ekipa Kryształu Glinojeck, do której tracimy na razie tylko 4 pkt, a później czeka drużynę Bugu kolejny daleki wyjazd, do Żuromina. Ten zespół ma tylko 3 pkt. straty do Bugu.
Co prawda walka o awans pogrzebana została już w połowie jesieni, niemniej jednak na chwilę obecną realne jest wywalczenie 3. miejsca w tabeli. Patrząc na wyniki z drużynami z czołówki, nie musimy raczej obawiać się o konfrontacje z tymi zespołami. Największą bolączką będą zapewne znów mecze i zwycięstwa z ligowymi przeciętniakami. Tego też w pierwszej kolejności powinniśmy wymagać od nowego szkoleniowca Bugu Wyszków.
W sumie: 6. zwycięstw, 5.remisów, 4.porażki, w tym: 5-2-0 u siebie, 1-3-4 na wyjeździe. Bramki: 21:20, w tym: 11:4 u siebie, 10:14 na wyjeździe.
Strzelcy: 1. Ł. Kowalczyk – 6. bramek, Sz. Chalski – 4., R. Gajowniczek i J. Wyszyński – po 2., A. Al-Majyd, A. Dąbrowski, H. Dolewski, M. Szajczyk, R. Szreiber, A. Wróbel – po 1, P. Rogalski – 1 (Puchar Polski).
Kartkowicze: Dolewski – 7 (żółtych), Stęszewski – 6, Demich – 5, Wróbel, Kowalczyk – po 4 , Al-Majyd, Gajowniczek – po 2, Lech – 2 żółte = 1 czerwona, Gerek – 1.
Najwięcej meczów rozegrali: Chalski, Kowalczyk, Lech – 15, Demich, Dolewski, Szreiber, – 14, M. Szajczyk, A. Wróbel – 12.
PIŁKA NOŻNA: Bug Wyszków: Runda nierówności
Bardzo nierówną formę zaprezentowali w ostatnim półroczu piłkarze Bugu Wyszków. Cieszyć mogą zwycięstwa z drużynami z czołówki tabeli, jednak nie zwróci nam to punktów straconych ze słabeuszami. Kibice popadali najczęściej od skrajności w skrajność. Po świetnych występach przed własną publicznością (mecze z Płońskiem, Przasnyszem, Hutnikiem), gdzie gospodarze zasłużenie ogrywali rywali, przychodziły spotkania z ekipami z dołu tabeli, które niejednokrotnie zasłużenie pokonywały nasz zespół. Przypomnijmy tylko męczarnie z ostatnią w tabeli Przyszłością Włochy, remis z Jutrzenką, porażkę na Okęciu. Co prawda zwycięstwo, ale wymęczone, nasi gracze odnieśli nad Huraganem, jednak nie potrafili już znaleźć sposobu na bramkarzy z Gąbina czy Żuromina. Gdy dodamy do tego trochę nieszczęśliwe remisy w Sokołowie i z Sulejówkiem, to łatwo obliczyć, że z drużynami z miejsc 9-16 wyszkowianie ugrali niewiele, bo 11 punktów.
Zupełnie inaczej sytuacja przedstawia się, kiedy weźmiemy pod uwagę mecze z czołowymi zespołami. Zasłużoną porażkę z mocniejszym rywalem zespół Bugu poniósł tylko w Mławie. Mimo lepszej postawy mławian, przypomnieć trzeba jednak postawę kibiców, również tych z Wyszkowa, którzy swoim zachowaniem nie tylko narazili klub na kary finansowe, ale na pewno też przyczynili do dekoncentracji piłkarzy. Zabolała także porażka w Ursusie, gdzie do 60. minuty gra była wyrównana, a nasi niepotrzebnie spasowali po stracie pierwszej bramki. Zdobyczy punktowej nie przywieźli z Ciechanowa i za ten mecz należą im się również gorzkie słowa, ponieważ w najgorszym wypadku ten meczu powinien zakończyć się podziałem punktów.
Na tym jednak koniec cierpkich słów, bo mecze z Tęczą, Hutnikiem i Przasnyszem będą należeć do najlepszych w sezonie. Co ważne, te zwycięstwa będą istotne w perspektywie końcówki rozgrywek, ponieważ przy równej ilości punktów liczy się bilans w bezpośrednich spotkaniach, a tu wyszkowianie mają już po jednym zwycięstwie.
Dużo miejsca trzeba również poświęcić sytuacji kadrowej klubu. Początek sezonu to nieobecność kilku podstawowych graczy. Jarek Wyszyński (ożenił się) bez jakichkolwiek treningów zagrał dopiero w 5. kolejce. Dłuższa kontuzja wyeliminowała z gry Adriana Dąbrowskiego (zagrał w 7. kolejce). Z powodu udziału w pielgrzymce większość przygotowań letnich opuścił Mariusz Szajczyk. Tydzień przed rozpoczęciem sezonu urazu doznał Daniel Gawęda. Natomiast po meczu z Sulejówkiem trener Liszewski podziękował za grę Michałowi Madejowi, który faktycznie nie spełniał pokładanych w nim nadziei. Przygodę z Bugiem zakończył również Adrian Nowak. Od byłego gracza rezerw Polonii Warszawa również spodziewano się o wiele więcej. Na domiar złego, w połowie września skończyła się ważność wiz Arama Al-Majyda i Ilyi Platnitskiego. Choć obydwaj rozczarowywali od początku sezonu, ich obecność na pewno wpłynęłaby na większą rywalizację w drużynie, a na ławce rezerwowych zasiedliby lepsi gracze.
Nowi gracze też prezentowali się różnie. Najlepszą, równą formę zaprezentował Maciej Demich. Doświadczony obrońca był ostoją defensywy i w większości meczów zagrał bez większych błędów. Z pewnością perspektywicznym graczem jest Daniel Gawęda. Wprawdzie, ze względu na kontuzję, miał stracony początek sezonu, ale kiedy tylko pojawiał się w pierwszym składzie, grał co najmniej poprawnie. Zdecydowanie więcej słabszych występów zdarzyło się Hubertowi Dolewskiemu. Były gracz klubów III-ligowych miał być tym, który weźmie na swojego barki odpowiedzialność za rozgrywanie lub chociażby za uspokojenie sytuacji w ostatnich fragmentach gry. Na pewno nie można odmówić mu ambicji, jednak zbyt często zdarzają mu się przestoje w grze lub, ze względu na posturę, nienadążanie za tempem akcji.
Nowy trener Bugu będzie miał również spory ból głowy z obsadzeniem bramki. Co prawda Tomasz Lech jest bardzo doświadczonym piłkarzem, ale runda jesienna pokazała niejednokrotnie, że zbyt często gubi go pewność siebie. Niepotrzebnie wdaje się w dyskusje z sędziami czy rywalami. Efekty takiego zachowania bywają bardzo złe (m.in. głupio stracone bramki w Mławie, z Przasnyszem czy dwie żółte kartki w meczu z Przyszłością). Oczywiście, nie zapominamy o tym, że były piłkarz Widzewa niejednokrotnie uratował wyszkowian przed niekorzystnym wynikiem. Jednak z uwagi na jego wiek, warto by nowy bramkarz pojawił się w Bugu najpóźniej od lata przyszłego roku.
Spośród „starych” piłkarzy z Wyszkowa równą, stabilną formą i dobrą frekwencją na treningach wyróżnili przede wszystkim: Robert Szreiber, Jakub Stęszewski i Adrian Dąbrowski. Kilka znakomitych meczów zagrał Szymon Chalski, nie zawsze jednak jest do dyspozycji trenera w ciągu tygodnia.
Na więcej liczyliśmy na pewno ze strony Łukasza Kowalczyka i Jarka Wyszyńskiego, od lat najlepszych strzelców drużyny, doświadczonych, pełniących na zmianę rolę kapitana. Nie potrafili jednak porwać czy zachęcić kolegów do lepszej gry, zwłaszcza w kryzysowych momentach. Nie pomógł im niestety także Ilya Platnitski, który zespół opuścił bez zdobyczy bramkowej. Słabo prezentował się również Paweł Rogalski, który często był pierwszym rezerwowym, nie tylko ze względu na kontuzje, ostatnią rundę może spisać na straty.
Nie tylko z powodu zwolnienia Stefana Liszewskiego, na wiosnę będziemy oglądali już raczej inny zespół Bugu. Szykuje się kilka transferów przychodzących, ruchy kadrowe nie ominą również obecnych piłkarzy. Na razie jednak klub nie podaje oficjalnych wiadomości w tej kwestii. Najwięcej będzie zależało od nowego trenera, który, odpowiednio do otrzymanych środków, rozpocznie budowę nowego zespołu.
Aby wyszkowianie spokojnie utrzymali się w lidze, niezbędny będzie dobry początek sezonu. Kwestia rywalizacji o górną lub dolną część tabeli powinna rozstrzygnąć się po pierwszych czterech kolejkach. Na inaugurację rundy wyszkowianie podejmować będą u siebie przedostatnią Jutrzenkę. Następnie udadzą się na daleki wyjazd do 12. w tabeli Gąbina. W tych dwóch spotkaniach bezwzględnie należy zdobyć co najmniej 4 pkt. Kolejnym rywalem będzie ekipa Kryształu Glinojeck, do której tracimy na razie tylko 4 pkt, a później czeka drużynę Bugu kolejny daleki wyjazd, do Żuromina. Ten zespół ma tylko 3 pkt. straty do Bugu.
Co prawda walka o awans pogrzebana została już w połowie jesieni, niemniej jednak na chwilę obecną realne jest wywalczenie 3. miejsca w tabeli. Patrząc na wyniki z drużynami z czołówki, nie musimy raczej obawiać się o konfrontacje z tymi zespołami. Największą bolączką będą zapewne znów mecze i zwycięstwa z ligowymi przeciętniakami. Tego też w pierwszej kolejności powinniśmy wymagać od nowego szkoleniowca Bugu Wyszków.
•
Wyniki Bugu w rundzie jesiennej: Jutrzenka-Bug 1:1, Bug-Błękitni 0:0, Kryształ-Bug 1:3, Bug-Wkra 2:2, Mława-Bug 3:1, Bug-Huragan 1:0, Ursus-Bug 3:0, Sulejówek-Bug 1:1, Bug-Hutnik 1:0, Podlasie-Bug 2:2, Bug-Przasnysz 2:1, Okęcie-Bug 1:0, Bug-Tęcza 3:0, Ciechanów-Bug 4:2, Bug-Przyszłość 2:1.W sumie: 6. zwycięstw, 5.remisów, 4.porażki, w tym: 5-2-0 u siebie, 1-3-4 na wyjeździe. Bramki: 21:20, w tym: 11:4 u siebie, 10:14 na wyjeździe.
Strzelcy: 1. Ł. Kowalczyk – 6. bramek, Sz. Chalski – 4., R. Gajowniczek i J. Wyszyński – po 2., A. Al-Majyd, A. Dąbrowski, H. Dolewski, M. Szajczyk, R. Szreiber, A. Wróbel – po 1, P. Rogalski – 1 (Puchar Polski).
Kartkowicze: Dolewski – 7 (żółtych), Stęszewski – 6, Demich – 5, Wróbel, Kowalczyk – po 4 , Al-Majyd, Gajowniczek – po 2, Lech – 2 żółte = 1 czerwona, Gerek – 1.
Najwięcej meczów rozegrali: Chalski, Kowalczyk, Lech – 15, Demich, Dolewski, Szreiber, – 14, M. Szajczyk, A. Wróbel – 12.
MiM
Komentarze
Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami internautów. Redakcja Nowego Wyszkowiaka nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. Redakcja zastrzega sobie możliwość przeredagowywania fragmentów komentarzy w sposób nie zmieniający ich przekazu, a w szczególnych przypadkach usuwania fragmentów lub całych komentarzy. Nie będziemy publikować opinii, które są wulgarne, obraźliwe, naruszające zasady współżycia społecznego, zawierają adresy www i e-mail oraz dane osobowe i teleadresowe, obrażają osoby publiczne, obrażają inne osoby uczestniczące w dyskusji, mogą łamać prawa autorskie, nie są zgodne z tematem komentowanego artykułu.
Lista komentarzy jest pusta!
Czytaj w aktualnym numerze
Reklama
Najczęściej czytane
Archiwum
Reklamy google
