Wyszukaj na stronie

O Lechu Kaczyńskim mówiło się w Wyszkowie dużo nie tylko w ubiegłym roku, kiedy jako Prezydent RP miał przyjechać do naszego miasta, ale też kilka lat wcześniej, gdy był ministrem sprawiedliwości. Prokuratorem krajowym był wówczas Zbigniew Wasserman, a sprawą Wyszkowa zajmował się Przemysław Gosiewski. Obaj zginęli wraz z prezydentem w katastrofie pod Smoleńskiem.
Prowadzące otwartą wojnę z mafią Zrzeszenie Handlowców i Kupców Wyszkowa wiązało z ministrem Kaczyńskim ogromne nadzieje. Na początku 2001 r. wysłało do niego zaproszenie:
 „My, Zrzeszenie Handlowców i Kupców Wyszkowa zwracamy się do Pana Ministra z uprzejmą prośbą o przyjęcie od nas zaproszenia na spotkanie z mieszkańcami Wyszkowa.
Nasze miasto jest jednym z tych, w którym jak w soczewce skupiają się problemy dotykające wszystkich obywateli. Wyszków budził ostatnio skojarzenia wiążące się z patologią życia publicznego.
Po wielu zmaganiach władz bezpieczeństwa, a także dzięki aktywności obywatelskiej mieszkańców jesteśmy świadkami triumfu prawa nad absurdem.
Sukcesy w walce z przestępczością wiążemy z osobą Pana Ministra i Jego zdecydowaną polityką służącą bezpieczeństwu obywateli.
Wizyta Pana Ministra w naszym mieście byłaby dla nas nie tylko ogromnym wyróżnieniem, ale przede wszystkim zaspokojeniem potrzeby bezpośredniego kontaktu obywateli z autorytetem  moralnym, zaakcentowaniem ważności pozytywnych zmian oraz efektów szybkiego reagowania na zło.
Mamy nadzieję, że Pan Minister przyjmie nasze zaproszenie, jako formę dialogu z nami, swoim głosem wyzwoli większą aktywność obywatelską, pomoże skuteczniej rozwiązać problemy w kontekście bezpieczeństwa ogólnokrajowego.
Liczymy na przychylność wobec naszego zaproszenia. Bylibyśmy szczerze usatysfakcjonowani obecnością Pana Ministra w naszym mieście.”
Do akcji włączył się również Nowy Wyszkowiak. W jednym z numerów (5/2001) pisaliśmy:
„25 stycznia 2001r. z inicjatywy doradcy Ministra Sprawiedliwości Przemysława Gosiewskiego odbyło się spotkanie z przedstawicielami Zrzeszenia i „Nowego Wyszkowiaka”. W toku wstępnych rozmów, które dotyczyły także sytuacji w Wyszkowie, nie udało się uściślić daty przyjazdu Pana Ministra Lecha Kaczyńskiego do naszego miasta ze względu na napięty terminarz jego prac. Zaproszenie zostało jednak przyjęte. Mamy nadzieję, że do spotkania dojdzie.
Zwracamy się do mieszkańców Wyszkowa o poparcie naszej inicjatywy oraz starań Ministra Lecha Kaczyńskiego o przywrócenie praworządności w naszym kraju. Liczymy na aktywność obywatelską przez złożenie podpisu na kartach pocztowych z następującą treścią:
Chętnych do wsparcia naszej akcji zapraszamy do podpisania wydrukowanych kart pocztowych do redakcji „Nowego Wyszkowiaka” i „Nowej Wyszkowianki” (przy rondzie).
Zacznijmy od wyrażania protestu przeciw brutalności. Nie może nam zabraknąć determinacji w walce ze złem.”
- Takich kart wysłaliśmy kilkaset. Potem, ze względu na oszczędności, wkładaliśmy nawet po kilka do jednej koperty – wspomina prezes zrzeszenia Wojciech Chodkowski. – Pamiętam, że jako przedsiębiorcy jeździliśmy do Ministerstwa Sprawiedliwości. Każdy przechodził do osobnego pokoju, gdzie rozmawiał z prokuratorem.
Sprawą Wyszkowa zajmował się Przemysław Gosiewski. - Gdy pod moim domem został podłożony ładunek wybuchowy, zadzwonił do mnie Przemysław Gosiewski z zaproszeniem do ministerstwa – opowiada Wojciech Chodkowski. - To, że minister interesował się Wyszkowem dawało nam duże szanse w walce, którą prowadziliśmy. Wkrótce Lech Kaczyński został jednak odwołany. Była informacja, że jego następca znalazł teczkę z napisem „Wyszków”, ale materiały zbierane były drogą nieformalną. Myślę, że chodziło o utrzymanie w tajemnicy nazwisk osób zgłaszających. O wyszkowskiej mafii zrobiło głośno kilka lat później - w 2004 r. - dzięki Zbigniewowi Wassermanowi. - Wie pan, kto zginął w Magdalence? Wie pan, dlaczego? Bo Iwanicki (następca Lecha Kaczyńskiego na stanowisku Ministra Sprawiedliwości – red.) nam nie pozwolił tych bandytów w Wyszkowie załatwić do końca. A wie pan, dlaczego? Bo oni mieli układ z prokuraturą w Wyszkowie – powiedział na posiedzeniu sejmowej komisji śledczej, której był wiceprzewodniczącym, podczas przesłuchania b. premiera Leszka Millera.
Mówił on o ujawnionych przez ministra Iwanickiego nieformalnych grupach prokuratorów (zbierających informacje przeciwko dziennikarzom), działających gdy ministrem sprawiedliwości był Lech Kaczyński, a prokuratorem krajowym Zbigniew Wassermann. Wiceprzewodniczący komisji śledczej zgodził się, że grupy działały (jedna na terenie Wyszkowa), ale w celu rozbicia mafijnych gangów, wspomaganych przez skorumpowanych policjantów i prokuratorów.
Wyszkowscy prokuratorzy wypowiedzią posła Wassermanna poczuli się zniesławieni. - Przeciwko żadnemu z aktualnie pracujących w Wyszkowie prokuratorów nie jest prowadzone postępowanie dyscyplinarne czy karne  - komentował ówczesny szef jednostki Robert Strzemiński. Na wypowiedzi posła zareagowała nawet Rada Prokuratorów przy Prokuraturze Generalnej.
O sprawie udało nam się wówczas porozmawiać z samym posłem Wassermanem. - Pół prokuratury mnie ściga – mówił nam (nr 48/2004 NW). - Uważają mnie za swojego wroga. Kiedy byłem prokuratorem krajowym, ludzie z waszego terenu przyjeżdżali do mnie i opowiadali o gangsterskich akcjach, wymuszaniu haraczy. Żalili się, że nie dostają żadnej opieki ze strony organów ścigania. Czasami od razu po zgłoszeniu przestępstwa bandyci ze szczegółami wiedzieli o wizycie swojej ofiary w komendzie czy prokuraturze. Nawiązałem współpracę z ówczesnym prokuratorem rejonowym Siejbikiem, którego później bandyci dotkliwie pobili. Doszedłem do wniosku, że do zbadania tej sprawy należy powołać grupę prokuratorów z zewnątrz. W związku z tym skontaktowałem się z generałem Rapackim (ówczesny komendant główny policji). Zaczęliśmy razem nad tym pracować. Sięgnęliśmy po „Uchala” i tych przestępców, któ-   rzy mieli wystawione zaświadczenia o chorobach psychiatrycznych. Wtedy przyszło uderzenie ze strony Iwanickiego, który zlikwidował naszą grupę. Cieślak (w marcu 2003 r. zginął w Magdalence – red.) działał na terenie Wyszkowa. Maczał palce w słynnej strzelaninie na plaży. Gdyby pozwolono nam dokończyć to, co zaczęliśmy, być może nie doszłoby do tragedii w Magdalence. To była szansa, żeby społeczeństwo poczuło, że może liczyć na organy ścigania i wymiar sprawiedliwości.

Wróć do listy artykulów z tego wydania