Wyszukaj na stronie

Po wstrząsie, który spowodowała wiadomość o katastrofie i śmierci wszystkich, którzy lecieli prezydenckim samolotem do Katynia,  pojawia się refleksja, próba nadanie sensu tej tragedii. Wszyscy wobec śmierci czujemy się bezradni i bezbronni, ale szczególnie przeżywają to młodzi ludzie. Zapytaliśmy ich, jak na nich wpłynęły te trudne chwile, które są udziałem nas wszystkich.

Adriana Żbikowska, 19 lat
Sobotnia tragedia wpłynęła na moją wiedzę o przeszłości, ponieważ dowiedziałam się wielu informacji dotyczących Katynia, a ucząc się historii w szkole, nigdy nie przywiązywałam wagi do wydarzeń, które miały miejsce. Teraz, gdy sama byłam świadkiem tak wielkiej katastrofy, zrozumiałam, jak duże znaczenie odgrywa historia w naszym życiu. Tragedia w Smoleńsku poruszyła mnie, wzbudziła patriotyzm i skłoniła do refleksji.
Agnieszka Szymańska, 19 lat
Tragedia w Smoleńsku przypomniała mi o tysiącach ludzi, którzy zginęli w Katyniu. Wypadek samolotu prezydenckiego był klęską elity polskiej, ponieważ zginęło tam wiele ważnych osobistości. Mimo to mój stosunek do przeszłości nie zmienił się, jednak jak każdy człowiek katastrofę przeżywam na swój sposób. Nie mówię o tym głośno, lecz w głębi serca jest mi żal tylu osób, które zginęły niewinnie oraz ich rodzin.
Patryk Napiórkowski, 20 lat
Początkowo, gdy dowiedziałem się o wypadku z telewizji, przedstawienie tych wydarzeń jakoś mnie nie ruszyło, zaś im więcej widziałem tych wiadomości o ofiarach, tym bardziej wpływało to na mnie i zdarzyło mi się parę razy uronić łzę, lecz ciągłe pokazywanie tego samego staje się monotonne i męczące. Mój stosunek do przeszłości się nie zmienił, zapewne te wydarzenia zostaną opisane w książkach do historii naszych dzieci, przyszłego pokolenia. Jednak ogólnie mówiąc, tragedia jest tragedią, zginęło dużo ludzi. Polacy wypowiadają się na ten temat w taki sposób: „tyle ważnych ludzi w państwie nie powinno lecieć jednym samolotem” – ok, zgadzam się, ale nasza mentalność jest taka, że gdyby polecieli trzema, to opinia publiczna mówiłaby o marnowaniu pieniędzy z podatków.
Aleksandra Gomółka, 25 lat
Zawsze lubiłam i interesowałam się historią, więc o Katyniu miałam sporo informacji, kilkakrotnie oglądałam też film Andrzeja Wajdy "Katyń", myślę, że dzięki powstaniu filmu historia tamtych wydarzeń wszystkim Polakom stała się bliższa. W każdą rocznicę "mordu katyńskiego" media i politycy przypominali nam o tym wydarzeniu tak, jak i w tym roku, co zapamiętamy na długo przez kolejną katastrofę, tym razem współczesną, która niestety rozegrała się w Smoleńsku i na zawsze pozostanie w pamięci Polaków... Mój stosunek do poznawania historii nie uległ zmianie, a wręcz przeciwnie - bardziej utwierdziłam się w przekonaniu, że o historycznych wydarzeniach nie należy zapominać, bo one tworzą naszą tożsamość jako całego narodu. Można to zaobserwować szczególnie teraz po tragedii w Smoleńsku, którą wszyscy Polacy bardzo przeżywają. Informacja o tragedii, która wydarzyła się 10 kwietnia, była dla mnie ogromnym zaskoczeniem, przyjęłam ją z niedowierzaniem i smutkiem, nagle wszystkie codzienne sprawy przestały być takie ważne, jak się wcześniej wydawały. Bardzo pozytywne natomiast jest to, jak Polaków zjednoczyła ta tragedia, zwykłych obywateli, ale też polityków - na chwilę ucichły wszystkie polityczne spory. Tysiące ludzi spontanicznie gromadzi się na ulicach miast, by uczcić pamięć ofiar. Myślę, że szczególnie w tych trudnych dla Polski dniach wszyscy czujemy się Polakami, czujemy się częścią jednego narodu.
Artur Przybysz, 19 lat
Wydarzenia z sobotniej tragedii nie wpłynęły na moją wiedze o Katyniu, gdyż przed tą tragedią posiadałem już wiedzę o zbrodni popełnionej w tym miejscu. Gdy dowiedziałem się o katastrofie, byłem lekko wstrząśnięty, potem nadszedł czas przemyślenia, co zrobić, by godnie uczcić śmierć swojego prezydenta, a teraz czas działań, aby umocnić Polskę i żeby taka tragedia się nie powtórzyła.
Paweł Przedpełski, 19 lat
Sobotnia tragedia nie wpłynęła na moją wiedzę o Katyniu, ponieważ po-siadam wiedzę na ten temat i nie potrzebuje nowych wiadomości. Tragedia nie zwróciła mojej uwagi na historię Polski, dlatego że jestem świadomy bolesnej przeszłości naszego narodu. Gdy zobaczyłem w telewizji katastrofę, w moim życia nastał czas smutku i zadumy nad życiem bliskich.
Sylwia Lewandowska, 16 lat
Tragedia z soboty, 10 kwietnia, w pewien sposób wpłynęła na moją wiedzę o roku 1940. Przez ten tragiczny w skutkach wypadek cały świat poznał całą prawdę o rozstrzelaniu polskich jeńców wojennych w Katyniu, Charkowie, Miednoje i wielu innych miejscach, być może do dziś nie odkrytych. Dopiero po tej tragedii wielu ludzi zaczęło się interesować naszą polską historią w czasach II wojny światowej, chcąc pogłębić swoją wiedzę, odpowiedzieć na pytania, na które wcześniej nikt nie potrafił nam udzielić odpowiedzi. Teraz zaczynamy odczuwać chęć poznania historii swojego kraju, niestety, dopiero teraz jesteśmy zainteresowani tym, co wydarzyło się trzy pokolenia temu. Po tragedii prezydenckiego samolotu każdy na swój sposób chce poznawać ją od nowa. Tragedia, która wydarzyła się w Smoleńsku, na początku była dla mnie niedowierzaniem, zdziwieniem, rozpaczą. W tych dniach należy zachować spokój i żałobę, aby chociaż tak móc odpłacić się za poświęcenie, na jakie stać było wszystkich zmarłych.
Ta tragedia dla każdego jest dramatem całego kraju, jak też dramatem każdego z nas z osobna. Wszyscy znaliśmy (po części albo całkowicie), lubiliśmy, nie znosiliśmy, szanowaliśmy kogokolwiek ze zmarłych tragicznie pod Smoleńskiem. Wypadek ten każdy zapamięta do końca życia.
Anna Rogulska, 18 lat
 Przez cały tydzień media omawiają temat katastrofy, więc miałam możliwość uzyskać informacje o tragedii, która wydarzyła się 70 lat temu. Myślę, że zaistniałe okoliczności miały wpływ na moją wiedzę o Katyniu, ponieważ uświadomiła mi, a raczej przypomniała, wydarzenia z dawnych lat. Mogłabym powiedzieć, że obecna lista ofiar jest tak jakby dalszym ciągiem poprzedniej listy. Przyznam, że ta tragedia sprawiła, że miałam chęć dowiedzieć się czegoś więcej, mieć świadomość losów Polski i poznać przeszłość ludzi, którzy poświęcili swoje życie. Staram się być na bieżąco z wiadomościami dotyczącymi ostatniego wydarzenia. W poniedziałek rano wszyscy uczniowie uczcili pamięć poległych minutą ciszy, a następnie cała szkoła udała się do kościoła św. Idziego, aby pomodlić się za ofiary smoleńskiej katastrofy.
Adrian Rajczak, 19 lat
Sobotnie wydarzenia wpłynęły na moją wiedzę o Katyniu, chociaż wcześniej się tym zbytnio nie interesowałem, to jednak wiedziałem, co tam się stało i ilu naszych rodaków zostało zamordowanych. Wstyd się przyznać, ale nigdy nie byłem zbyt wielkim fanem historii czy to polskiej, czy zagranicznej, aczkolwiek dużo wiedziałem na ten temat. Myślę, że po takim zdarzeniu ja, jak i wiele innych osób, trochę inaczej odbiera historię Polski i mam nadzieję, że wszyscy spojrzymy na nią z innej strony. Dzisiaj odczuwam  przede wszystkim zadumę i smutek. Przeżywam to w wielkim spokoju i ciszy. W takim okresie należy trochę zwolnić, zatrzymać się i pomyśleć, nie tylko o sobie, ale też o innych ludziach, bo życie jest bardzo kruche.
Kamil Baran, 22 lata
Tragedia, w której zginęła elita polityczna, po prostu boli. Nie chodzi o to, że straciliśmy prezydenta. To jest samo w sobie krzywdzące. Największy ból sprawi brak wszystkich osób. To jest ból rodzin. Naród będzie pisać na forach, że to smutne i okrutne, jednak ludzie nie zdają sobie sprawy z cierpienia rodzin ofiar. Posiadam bardzo szczegółową wiedzę o Polsce i myślę, że katastrofa będzie przyczyną nowej, lepszej współpracy z Rosją. Tragedię przeżywam sam, w domu, wśród własnych myśli. Nie odczuwam potrzeby jednoczyć się z ludźmi. Ta „jedność” potrwa jeszcze kilka dni, a później na nowo zacznie się wyścig szczurów.

Wróć do listy artykulów z tego wydania