Wyszukaj na stronie

Tegoroczny Deptak Taneczny „Bez korzeni nie ma skrzydeł” nie zaczynał się od uroczystej premiery, lecz kończył galą, która była już ósmym spektaklem w wykonaniu 240 podopiecznych trenerów i choreografów Jolanty Wiśniewskiej, Martyny Busławskiej i Łukasza Prochackiego, prowadzących grupy taneczne w WOK Hutnik oraz w POKiS-ie.

Zobacz więcej zdjęć

Koncerty bardzo się podobały, odbywały się przy zapełnionej widowni, a na piątkowej gali, 25 czerwca miejsc brakowało. Nic dziwnego wystąpiło 240 młodych wykonawców w wieku 5 - 18 lat. Twórcy spektaklu zaprosili, dzięki nakręconym specjalnie filmikom, na spacer po naszym mieście, wzbogacony tym, co działo się na scenie. Mogliśmy prześledzić, jak rozwijają się umiejętności taneczne. Rozczulały urokliwe przedszkolaki, które jeszcze dość nieporadnie czuły się na scenie, z dumą i podziwem patrzyliśmy na starsze grupy, które podbijały publiczność spontanicznością, naturalnością i talentem. Doskonale wkomponowali się w całość młodzi piosenkarze: Olga Karłowicz, Tomek Płochocki, Natalia Świnecka i Klaudia Polak.
- Jestem szczęśliwa, że wszystko się udało, że nasi podopieczni zrobili tak ogromny postęp w tańcu – mówiła po zakończeniu koncertów Jolanta Wiśniewska. - Jestem zachwycona i wdzięczna, że ludzie chcą ze mną współpracować, że tyle osób mi pomaga, że Deptaku nie tworzę sama.
- Zanim podniesie się kurtyna – opowiada - widzę na twarzach dzieci, jak bardzo im zależy, by jak najlepiej wypaść przed swoimi rodzicami, koleżankami i kolegami. Gdy kurtyna opada ostatni raz, mam łzy w oczach, że to już koniec. Zawsze, jak Deptak się kończy, odczuwam pustkę. Mój dzień się bardzo wydłuża, nie wiem, co zrobić z wolnym czasem.
Deptak jest ukoronowaniem całorocznej pracy grup tanecznych działających w WOK Hutnik i zespołu Repley z POKiS-u.
- Dla dzieci występ na Deptaku jest nagrodą i celem, do którego dążą przez cały rok nauki – uważa pomysłodawczyni Deptaku. - Po premierze zawsze odczuwam niedosyt, jeszcze bym coś poprawiała, ale wierzę, że w przyszłym roku będzie jeszcze lepiej, ciekawiej.
- Chodzi mi o to, żeby coś więcej przekazać, coś, co jest ważne w życiu – podkreśla Jola Wiśniewska. - Chciałam, żebyśmy pokazali miejsca w Wyszkowie, gdzie najczęściej się spotykamy, żeby dzieci pokochały swoje miasto, czuły się w nim bezpiecznie. Próbowaliśmy zwrócić uwagę na to, co się u nas dzieje, także na złe sprawy, takie jak narkotyki czy picie alkoholu przez młodzież, żebyśmy nie pozostawali wobec tego obojętni. Bo jeśli młody człowiek wpadnie w nałóg, na pewno skrzydła mu nie urosną.
- W programie tegorocznego Deptaku pojawiły się także treści kontrowersyjne – dodaje autor scenariusza Piotr Płochocki. - Jedna z jego części poświęcona była procederowi zażywania przez młodzież w naszym mieście używek i środków odurzających. Postanowiliśmy to pokazać bardzo dosadnie, aby powiedzieć głośno, że wiemy o tym problemie, dostrzegamy go. Można to nazwać procesem oswajania rzeczywistości, przedstawienia wizji naszego miasta w całej szerokiej perspektywie jego wad i zalet.
- To wszystko, co chciałam przekazać – podsumowuje Jola Wiśniewska - znalazło się w piosence finałowej, wykonanej na gali przez zaproszonych przeze mnie mieszkańców naszego miasta. Cieszę się, że prawie nikt mi nie odmówił i że dzięki Ani Chmielak i Tomaszowi Śnieżakowi (autorzy słów, muzyka Stevie Wonder) powstała taka piosenka.
Deptak pokazał, jak utalentowaną mamy młodzież i dzieci, jak ogromny potencjał ma nasze miasto. Zobaczyliśmy nie tylko młodych tancerzy i piosenkarzy, ale także nasze miasto oczyma młodych ludzi. Przesłaniem tego spektaklu było pokazanie, jak ważne w życiu jest własne miejsce, do którego można zawsze powrócić. Takie miejsce, poczucie bezpieczeństwa pozwala młodym ludziom rozwijać skrzydła. Pomagają im też tacy ludzie jak twórcy Deptaku. 

Wróć do listy artykulów z tego wydania