Zapraszamy do GALERII ZDJĘĆ

Nad całością czuwała Jola Wiśniewska, która wraz z młodymi instruktorami stara się wymyślić co roku coś innego, aby jak najatrakcyjniej pokazać, czego nauczyli się ich podopieczni na zajęciach. Tym razem rozdzielono młodszych stażem i wiekiem tancerzy od tych, którzy postanowili iść krok, a może kilka, dalej. Sprawdzić się w nowej formie, nie tylko tańczyć, ale tańcem przekazać też pewną fabułę i emocje.

też nie był pozbawiony przesłania, wyrażonego wprost w scence rozpoczynającej spektakl i w tekstach piosenek, które śpiewały dziewczęta z Klubu Piosenki, prowadzonego przez Tomasza Śnieżaka.  Dzieci apelowały: rodzice nie zbywajcie nas, spędzajcie z nami czas, oglądajcie z nami filmy (także animowane) i czytajcie nam baśnie.  W spektaklu tata z córką próbowali przypomnieć sobie baśnie „bez królewien”. Przed ich oczami pojawiały się scenki: z „Królewny Śnieżki” (grupa Bystrzaki), „Smerfów” (Kryształki),  „Flinstonów” (Bąble), „Calineczki” (Perełki),  „Czerwonego Kapturka” (Krosik 1), „Jasia i Małgosi” (Krosik 2), „Aladyna” (Dynamitki), „Dziew-czynki z zapałkami” (A’propos), w pokazie „Tupot małych stóp” wystąpiła formacja latynoamerykańska.  Spektakle, barwne, radosne, roztańczone, odbywały się przy pełnej widowni, a oklaski nie milkły.

Fabułę spektaklu stanowiła historia zdolnej tancerki, której dynamicznie rozwijającą się karierę przerywa wypadek. Anna, będąc w letargu, przeżywa wszystko, co może ją spotkać po wypadku, najczarniejsze myśli – przyszłość na wózku walczą z optymistycznymi – wiarą w wyzdrowienie, wspieraną przez przyjaciół, miłość do tańca. Zakończenie nie jest jednoznaczne. Czy Anna będzie tańczyć, czy w ogóle będzie chodzić, nie wiadomo. W postać głównej bohaterki wcieliła się utalentowana Elwira Paź. Na scenie towarzyszyły jej trzy grupy taneczne: Jazzy, Dynamic i Cross Dance prezentujące się w różnych stylach m.in. hip-hopie, tańcu towarzyskim, modernie i hausie.  Prawidłowe odebranie całości nie byłoby możliwe bez wręcz magicznej muzyki Tomasza Busławskiego. Młodzież z naszego miasta świetnie oddała w tańcu emocje, o czym świadczy entuzjastycznie reagująca publiczność. Znakomicie wykonana rumba przyprawiała o dreszcze, a „zamaskowany” modern zapierał dech w piersiach.  Przygotowany na naprawdę dobrym poziomie spektakl, miejmy nadzieję, że jest zapowiedzią złotego wieku w  miejscowej kulturze. 

- Piękne widowisko artystyczne  - dzieli się swoimi wrażeniami z „NW” zastępca  burmistrza Adam Warpas – z wieloma akcentami teatralnymi, których się nie spodziewałem, idąc na spektakl. Piękna scenografia zbudowana ze świateł. To było coś innego, sporo momentów (m.in. historia głównej bohaterki, wątek  miłości do tańca, wątek śmierci) działało na emocje. To bardzo dobrze, na dłużej pozostaje w pamięci. Okazuje się, że jest w naszym mieście miejsce na takie przedsięwzięcia. To było wydarzenie dużego formatu. 

Wielkie gratulacje dla pani Joli, bo to ona czuwała nad wszystkim.   

Swój wkład w spektakl  wnieśli także: Piotr Płochocki (zarys scenariusza) i Bartek Krupka (filmy). 

Autor:
Treść:
Kod z obrazka: