Prawie dwutygodniowy pobyt upłynął po hasłem „Góry, sport, przyjaźń”. Atrakcje przygotowane przez organizatorów były jednocześnie spełnianiem życzeń uczestników zimowiska.

Pierwszego już dnia wyruszyliśmy na szlak Doliną Chochołowską, podziwiając góry, ubrane w białą pierzynkę i ich magię. Na początku wielu krzyczało: zimno, daleko, a później już tylko padały słowa: super, ale gorąco (śnieżki i uściski w śniegu rozgrzewały). Idąc szlakiem, zajrzeliśmy do bacówki, gdzie wyrabiano sery, których też próbowaliśmy.

W kolejnych dniach już z samego rana wszyscy, równym krokiem szliśmy na stok „Potoczek”, gdzie narty i snowboard nie miały przed nami tajemnic. Dzieciaki, które nie potrafiły jeździć na nartach, mogły się tego nauczyć. Naukę rozpoczęliśmy od wprowadzenia teoretycznego oraz poznania zasad bezpieczeństwa na stoku. Dopiero potem były zajęcia praktyczne. Ileż było śmiechu, grymasów zmęczenia i rezygnacji,  ale skoro powiedziało się A, trzeba było dobrnąć celu: na stok, orczyk w rękę i szusujemy. Miło było patrzeć na roześmiane buziale. Kiedy już brakowało sił na narty, jeszcze starczało na saneczki, a wtedy duży i mały stawał się beztroskim dzieckiem.

Kiedy mrozu i śniegu mieliśmy już troszeczkę dość, z radością wybraliśmy się do Aqua Parku w Zakopanem. Wskoczyliśmy w stroje kąpielowe i plusk do wody: super zakręcone zjeżdżalnie, dzika rzeka, jacuzzi i baseny termalne na dworze. Kiedy już nacieszyliśmy się wodą, spróbowaliśmy opanować sztukę grania w kręgle.

Wybraliśmy się też na Średnią Krokiew, by kibicować podczas Pucharu Kontynentalnego w skokach narciarskich 2012. Odwiedziliśmy też „63 Memoriał Koziołka Matołka” w ramach World Snow Day.

Podczas pobytu w górach obowiązkiem jest poznanie kultury i tradycji górali z Podhala. I my mieliśmy okazję przyjrzeć się strojom góralskim, odwiedziliśmy drewniany kościółek w Bystryku oraz Sanktuarium Matki Boskiej Częstochowskiej na Bachledówce. 

Kiedy już opanowaliśmy jazdę na sankach, nartach, snowboardzie, wybraliśmy się na łyżwy na lodowisko do Zakopanego (oj, było kilka piruetów, które zapierały dech w piersi). Roześmiani, a może ubawieni ruszyliśmy podziwiać Krupówki nocą. 

Popołudniami także nie można było się nudzić. Każda z grup miała przydzieloną imprezę do opracowania i przedstawienia, czynnie angażując uczestników innych grup. Nasz repertuar zawierał następujące spektakle i turnieje: „Randka w ciemno”, „Wybory Miss i Mistera Zimowiska”, „Chrzty i śluby”, „Artystyczny pokaz przy ognisku”, „Turniej 1 z 10”, „Rzeźby ze śniegu” itd.

Zimowisko to także integracja uczestników. Dlatego warto działać, dodaje to skrzydeł.   

Autor:
Treść:
Kod z obrazka: