Zamiast felietonu
Osią stosunków międzynarodowych we współczesnym świecie niewątpliwie będzie coraz bardziej spór amerykańsko-chiński. Niestety przez nasze media ignorowany temat. Ograniczenia takie nawet się nasilają. Nie widziałem w żadnym z popularnych polskich programów TV o polityce rzetelnej analizy stosunków politycznych dwóch współczesnych mocarstw. Jeśli ktoś zna świetną grę „Twillight Struggle”, to wie, że w dwustronnym starciu czasów zimnej wojny Stany Zjednoczone i Związek Radziecki wielokrotnie korzystały z tzw Karty Chińskiej. W dzisiejszym świecie taką kartą jest Rosja, wykorzystywana raz po raz przez USA i państwo środka. Chiny szachują Rosję Iranem, który jest ich militarno-surowcowym bastionem w regionie. Rosjanie jednocześnie nie mogą się „wypiąć” na jednego z ostatnich nie-proamerykańskich sąsiadów. Iran natomiast robi za nich całą brudną robotę w regionie, podgrzewając intifady, fejsbukowe rewolucje i resztę arabskiej ulicy.
Konflikt chińsko – amerykański jest konfliktem globalnym dlatego ma wiele frontów, wciąż ważnym dla Amerykanów jest front europejski, tu oni mogą podrażnić rosyjskiego niedźwiedzia. Prezydent Kaczyński, Gruzja, Juszczenko – sięgając do ostatnich „pieszczot”. Tu lampka powinna zapalić się tym, którzy zaczynają sobie zdawać sprawę z tego jak malutkim jesteśmy pionkiem. W przypadku niewykluczonego podgrzania światowego konfliktu do temperatury konwencjonalnej wojny (z możliwym użyciem broni atomowej w skali taktycznej) „polski pionek zostaje poświęcony. Wyobraźmy sobie taką sytuację: Rosjanie – członkowie Szanghajskiej Organizacji Współpracy, przyparci przez Chińczyków w początkowej fazie III Wojny Światowej opowiadają się w przeciwko USA. Amerykanie za cenę powrotu do sytuacji pojałtańskiej przeciągają Rosję do światowej antychińskiej Ententy. Rosja anektuje kraje proradzieckie (łącznie z Ukrainą) i wchodzi militarnie do Europy Wschodniej. Jedynym jej sojusznikiem jest w tym Serbia – główny poszkodowany w regionie. Podgrzewając konflikty narodowościowe Rosjanie wprowadzają do wschodniej Europy zależne od siebie rządy. U nas Rosja zmobilizuje całą agenturę i spróbuje błyskawicznego przewrotu. Niestety dla Waszyngtonu będziemy tylko zapłatą, a w Europie znowu nie będą chcieli umierać za Gdańsk…
I tu dochodzimy do konkluzji – jak nasz kraj ma się znaleźć w takiej perspektywie międzynarodowej? Czy nasza obecna dyplomacja kieruje się tą perspektywą, czy wpływa to jakoś na politykę wewnętrzną? Wydarzenia ostatnich trzech lat dają według autora potwierdzenie powyższym hipotezom.
Bezrobotny rewolucjonista
Komentarze
Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami internautów. Redakcja Nowego Wyszkowiaka nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. Redakcja zastrzega sobie możliwość przeredagowywania fragmentów komentarzy w sposób nie zmieniający ich przekazu, a w szczególnych przypadkach usuwania fragmentów lub całych komentarzy. Nie będziemy publikować opinii, które są wulgarne, obraźliwe, naruszające zasady współżycia społecznego, zawierają adresy www i e-mail oraz dane osobowe i teleadresowe, obrażają osoby publiczne, obrażają inne osoby uczestniczące w dyskusji, mogą łamać prawa autorskie, nie są zgodne z tematem komentowanego artykułu.
Lista komentarzy jest pusta!
Czytaj w aktualnym numerze
Reklama
Najczęściej czytane
Archiwum
Reklamy google
