Wyszukaj na stronie

Anna Balcerkiewicz, prezes zarządu Wyszkowskiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku, 10 października oficjalnie otworzyła trzeci rok jego działalności. Wykład inauguracyjny wygłosił wyszkowianin, prof. Janusz Bielski.
Wyszkowski Uniwersytet Trzeciego Wieku działa przy Wyszkowskim Ośrodku Kultury "Hutnik". Jego celem jest poprawa jakości życia osób starszych. Powstał jesienią 2010 r., jego patronem naukowym jest Akademia Humanistyczna im. Aleksandra Giey-sztora w Pułtusku. W kwietniu b.r. zyskał osobowość prawną, stając się stowarzyszeniem. Ma swoją stronę internetową http://wyszkowski-uniwersytet.pl
Do czasu zakończenia remontu „Hutnika” spotkania WUTW odbywać się będą na plebanii parafii św. Idziego, gdzie miała też miejsce inauguracja nowego roku akademickiego. Ucze-stniczyło w niej ok. 50 osób, w większości pań. Obecnych przywitał pełniący funkcję koordynatora Artur Laskowski. W skład zarządu WUTW wchodzą: Anna Balcerkiewicz – prezes, Teresa Tomaszuk, Danuta Groszyk, Bożenna Jankowska, Barbara Mioduchowska, Marianna Ślubowska i Barbara Wilczuk.
Wykład inauguracyjny wygłosił prof. Janusz Bielski, który wykładał m.in. w Instytucie Kształcenia Nauczycieli w Warszawie, na Uniwersytecie Huma-nistyczno-Przyrodniczym w Kielcach, a obecnie w Akademii Humanistycznej w Pułtusku, zaś na przełomie lat 60. i 70. był nauczycielem wychowania fizycznego i plastyki w Liceum Ogólnokształcącym w Wyszkowie. Jest też prezesem Zarządu Oddziału Towarzystwa Wiedzy Powszechnej w Wyszkowie. Jego hobby to historia olimpizmu, podróże oraz sztuka.
Pierwsza część wykładu dotyczyła cywilizacji Tybetu, regionu historyczno-geograficznego w Azji, a także państwa istniejącego w latach 1912 – 1950. Obecnie to region autonomiczny Chińskiej Republiki Ludowej ze stolicą w Lhasie. Prof. Bielski swój wykład wzbogacił  slajdami, które wykonał w 2011 r., gdy był w Tybecie.
- Tybet to rejon, gdzie czas zatrzymał się w średniowieczu – mówił. – Ale to się zmienia, odkąd w latach 80. XX w. Chińczycy pobudowali tu kolej.
W Chinach obowiązuje polityka jednego dziecka, jednak w Tybecie,  w związku z tym że jest to region słabo zaludniony, można mieć dwoje dzieci.
- To bardzo dobrzy ludzie – ocenia Tybetańczyków Janusz Bielski. Temat drugiej części wykładu brzmiał: „Samotność ludzi w starszym wieku w różnych kręgach kulturowych”. Badania ankietowe przeprowadziły studentki profesora. W Polsce (od lutego 2008 r. do kwietnia 2011 r.) na  próbie 400-osobowej i w Stanach Zjednoczonych (od czerwca do września 2008 r.) na próbie 100-osobowej. Chciały znaleźć odpowiedź na pytanie, czy samotność stanowi problem w życiu starszych ludzi, po 60. roku życia.
- Będziemy mówili o nas: o mnie i o państwu. Na jednym wózku jedziemy – zauważył wykładowca. – Gdy mówimy o starości, nasze myśli często biegną ku pojęciu samotności. Utożsamiamy ją ze smutkiem, brakiem sensu życia, odtrąceniem czy brakiem zrozu-mienia. Ludzie starsi mają dużo czasu do rozmyślania o swojej samotności i niedoli. Nie chcą obarczać młodszych od siebie swoimi problemami, a młodzi, nawet ci najbliżsi, nie domyślają się, co przeżywa starszy, osamotniony człowiek, odepchnięty od głównego toru życia.
Zacytował myśl satyryczki Magdaleny Samozwaniec: Starym jest się dopiero wówczas, kiedy się to powie o sobie w towarzystwie, a nikt się nie śmieje i nie zaprzecza.
Stary człowiek może przeżywać trzy rodzaje problemów życiowych: bytowe (życie rodzinne, towarzyskie, działal-ność społeczna, odpoczynek), podstawowe (sprawy zdrowia, dostatecznej siły fizycznej, równowagi psychicznej, optymizmu życiowego) i integracyjne (organizowanie życia w pełną całość). Są trzy rodzaje samotności: społeczna, emocjonalna i egzystencjalna.
Z badań wynika, że u mieszkańców USA stopień osamotnienia jest znacznie niższy niż u Polaków, że samotność bardziej przeżywają kobiety niż mężczyźni. Najbardziej odczuwana jest samotność egzystencjalna, zgorzknienie, brak sensu życia. Najmniej doskwiera samotność społeczna.
Do działań, które mogą złagodzić poczucie samotności, należą m.in. uniwersytety trzeciego wieku, działalność turystyczna, wycieczki, kluby seniora, uczestnictwo w zajęciach TWP, amatorska działalność artystyczna.
Wykład zakończyła konkluzja: Bez zrozumienia tego, czym jest starość, co w niej nieuchronne, a co zależy od indywidualnej drogi człowieka, od stylu życia, grozi nam ponure rozbicie społeczeństwa na dwa nieprzychylne sobie światy: na coraz bardziej zgorzkniałą starość i coraz bardziej zniecierpliwioną młodość (z artykułu J. Podgórskiej w Polityce 15/2003).
Następnie przedstawicielki WUTW podzieliły się wrażeniami z ucze-stnictwa w Ogólnopolskim Forum Trzeciego Wieku, które odbyło się w Krynicy-Zdroju w dniach 5-8 września.
Zaprezentował się  Zespół Śpiewaczy „Wrzos”.

Wróć do listy artykulów z tego wydania