Historię pana Pawła opisaliśmy w czerwcowym numerze NW (29/2012). Przypomnijmy, że z silnymi bólami w jamie brzusznej do szpitala w Wyszkowie skierowano go w Pogotowiu w Łochowie w lipcu 2011 r. Choć czterokrotnie przyjeżdżał do Szpitalnego Oddziału Ratunkowego w Wyszkowie, lekarze nie przeprowadzili badań, które wykazałyby pęknięcie przepukliny przeponowej, w wyniku czego żołądek przemieścił się do klatki piersiowej i uciskał na płuco. Trwającą kilka godzin operację przeprowadzono w końcu Węgrowie.

Podczas wizyt w wyszkowskim szpitalu Pawłowi Z. pobrano do badań krew i mocz, zrobiono prześwietlenie. Ponieważ lekarz w Wyszkowie nie stwierdził żadnych zmian, Pawła Z. odesłano do domu z zaleceniem brania środków przeciwbólowych. Wrócił w nocy, z nasilającymi się bólami, ponownie otrzymał środki przeciwbólowe. Po raz trzeci pan Paweł przyjechał z bratem nad ranem, a ostatni - po południu. Pacjent otrzymał wówczas skierowanie na gastroskopię, ale na następny dzień rano. - I w końcu pojechałem do szpitala w Węgrowie – opowiadał nam pan Paweł. - Dusiłem się, więc badanie gastroskopem zostało przerwane. Okazało się, że pęknięta jest przepona i nastąpiło przemieszczenie żołądka do jamy otrzewnej, czego efektem był ucisk na płuca. Stan był krytyczny, lekarze wykluczyli transport. Operacja w Węgrowie trwała 6,5 godziny. Żołądek był do wycięcia, ale ze względu na mój młody wiek lekarze chcieli go uratować. Wprowadzono mnie w śpiączkę kliniczną i udało się. Trzy tygodnie przebywałem na oddziale intensywnej terapii.

Brat pana Pawła skierował wówczas do dyrekcji wyszkowskiego szpitala skargę. W odpowiedzi ówczesny zastępca dyrektora ds. lecznictwa, opierając się na wyjaśnieniach lekarza, napisał m.in., że „dolegliwości pacjenta sugerowały schorzenie żołądka i dwunastnicy o charakterze zapalnym, nie kwalifikującym się do leczenia operacyjnego”, przyznając jednak, „że nie zostały wyczerpane wszystkie możliwości diagnostyczno- lecznicze”.

W postępowaniu lekarza dyrekcja nie dostrzegła jednak winy. - Pacjent otrzymał skierowanie na badanie endoskopowe, miał ustalony termin, był więc w trakcie procesu diagnostycznego, a ostatnie badanie wyjaśniłoby przyczynę dolegliwości. Pacjent sam zdecydował, by pojechać do Węgrowa – przekonywała nas wówczas dyr. szpitala Cecylia Domżała. - W międzyczasie odbyła się konsultacja chirurgiczna. Lekarze zdecydowali, że nie ma wskazań do pozostawienia pacjenta w szpitalu. 

Innego zdania jest prokuratura, która po kilku miesiącach oczekiwania otrzymała opinię Zakładu Medycyny Sądowej. Na jej podstawie zdecydowała się postawić dwóm lekarzom, Dymitrowi K. i Antoniemu N., zarzut z art. 160 par. 2 kodeksu karnego, czyli narażenia człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu. „Jeżeli na sprawcy ciąży obowiązek opieki nad osobą narażoną na niebezpieczeństwo, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5” – brzmi paragraf drugi.

Paweł Z. liczy, że opinia biegłych wpłynie również na podwyższenie odszkodowania, pacjent domaga się od szpitala wypłaty 150 tys. zł. Na razie PZU, gdzie szpital ma wykupioną polisę, uznało, że należy mu się 5 tys. zł za dwudniową zwłokę w leczeniu.      

Autor:
Treść:
Kod z obrazka: