- Jakieś obawy są zawsze. Na tym polega zawód trenera, że raz się wygrywa, raz przegrywa, a nowa runda zawsze jest wielką niewiadomą. Przypomnę jednak, że podczas naszej ostatniej rozmowy, po zakończeniu poprzedniego sezonu, mówiłem, że zespół stać na miejsca 1-3 lub 5-8. Oczywiście, troszeczkę problemów było, z organizacją w klubie, ze stabilnością. Prezes Andrzejewski stara się jednak, jak może, by ta dobra praca, przede wszystkim z młodzieżą, była kontynuowana na dotychczasowym dobrym poziomie.

- Wbrew pozorom te pierwsze trzy mecze nie były takie straszne. W Raciążu straciliśmy bramkę w ostatniej minucie meczu, a remis byłby dobrym wynikiem. Wtedy inaczej podeszlibyśmy do meczu z Mławą. Takie porażki bolą, tym bardziej poniesione po głupim, indywidualnym błędzie. Potem graliśmy z Mławianką, która najbardziej się wzmocniła. Wtedy też nie zagraliśmy złego meczu. Przeciwnik strzelał bramki życia, takie, które strzela się raz na dziesięć sezonów. Pierwsza - to był strzał w samo okienko, a druga nożycami. Chociaż nie ulega wątpliwości, że przeciwnik był wtedy zdecydowanie lepszy. Potem mecz w Wołominie z zespołem, który miał być i jest faworytem ligi. Tam bramkę straciliśmy w ostatnich sekundach meczu po stałym fragmencie gry. A i przy okazji sędzia, nie ukrywajmy, też pomagał przeciwnikowi. Ponadto zagraliśmy wtedy w osłabionym składzie. Brakowało więc nam trochę szczęścia, spokoju na boisku, spokoju podczas przygotowań, ale wiedziałem, że będzie lepiej. 

Latem nie wiedzieliśmy, czy i gdzie będziemy trenować, musieliśmy odwołać jeden sparing, do tego doszły problemy innego rodzaju kilku chłopaków. To wszystko nawarstwiło się. Jakoś się jednak wszystko poukładało i myślę, że skończyło pozytywnie.

- O ile na początku sezonu szczęścia nam trochę brakowało, to później jego suma wyszła chyba na zero. Przed czwartą kolejką okazało się, że dostaliśmy walkower za mecz w Raciążu. Potem zabrakło trochę koncentracji, zaangażowania podczas meczów z Wkrą, z którą do 82 minuty prowadziliśmy 2:0, czy w Węgrowie, gdzie do przerwy powinniśmy wygrywać 3:0, a skończyło się 1:1. Choć przecież zwycięstwo wymykało się nie takim drużynom. Dobrze pamiętamy niedawny mecz Niemców, którzy prowadzili ze Szwecją 4:0, a skończyło się 4:4. Nie jest to jednak usprawiedliwienie. Szkoda też meczu w Ostrołęce, który był nawet do wygrania. Nie będę za niego jednak winił chłopaków. Dobrze pamiętamy, w jakich okolicznościach Narew strzeliła nam bramkę i to w doliczonym czasie gry, tak więc za tę porażkę winić można tylko piłkarzy i trenera Narwi.

Mieliśmy jednak też sporo szczęścia. Chociażby w Sochaczewie. Mecz ten powinniśmy co prawda wygrać i wygraliśmy, ale w takich okolicznościach, że bardzo się tam męczyliśmy. Aby być na szczycie zawsze, potrzebne jest szczęście. Nam też zdarza się, że strzelamy bramki ze wszystkich sytuacji, które sobie stwarzamy.

- Nie chciałbym od razu szaleć ze wzmocnieniami drużyny. Zespół to jest grupa ludzi, drużyna oparta na zasadzie jeden za wszystkich, wszyscy za jednego. Nawet gdyby doszedł ktoś o uznanym nazwisku, to niekoniecznie musiałby dobrze grać, wkomponować się w grupę. Nie ukrywam jednak, że kilku chłopaków na pewno przydałoby się. Chociażby dla zwiększenia konkurencji, większej determinacji, pracy. Pamiętamy, że jeszcze sezon temu było wielu chłopaków sprowadzonych z zewnątrz i praktycznie nic to nie dało, bo wyniki były podobne do obecnych. Teraz mamy równowagę. Gramy swoimi ludźmi, plus dokoptowujemy doświadczonych graczy z zewnątrz, takich jak:  Derejko, Augustyniak, który dał zespołowi naprawdę dużo. Jest Łukasz Szala, który może nie wnosi tak wiele od strony piłkarskiej, ale wprowadza dobrego ducha do drużyny. Z kolei Tony Chukwuemeka daje dużo w obronie. Ta równowaga musi być zachowana.

Jeśli chodzi o strzelanie bramek, na pewno zabrakło Maxwella, który moim zdaniem ma umiejętności sięgające dużo wyżej niż IV liga. Jeśli nowy zawodnik pasowałby charakterolo-gicznie do drużyny, na pewno dałby sporo. Patrzmy jednak na sytuację w klubie. Dajmy obecnym graczom trochę stabilności, pracujmy nad organizacją, dajmy pokazać się młodzieży, która do tej pory dobrze prezentowała się. A przecież każdy nowy piłkarz blokowałby miejsce w składzie któremuś z młodych.

- Na pewno nasi chłopcy robią duże postępy, piłkarsko dorastają. Część z nich, mimo zaledwie 20-22 lat, to już ukształtowani zawodnicy. A jeżeli chodzi o poziom, to naprawdę trudno cokolwiek powiedzieć. Na pewno nie ma w lidze klubu, który nie borykałby się z jakimiś problemami. Pamiętajmy, że to tylko IV liga i nie można wymagać nie wiadomo czego. Grajmy na razie w IV lidze. Jeśli poprawi się sytuacja organizacyjna i finansowa, pojawi się większe wsparcie z zewnątrz, niż tylko Gminy Wyszków, która pomaga naprawdę dużo, to zobaczymy. Mamy obiekty piłkarskie i treningowe, jakie mamy, z którymi też jest duży problem.

Z drugiej strony od kilku lat te same drużyny są cały czas w czołówce. Oprócz Bugu: Przasnysz, Mława, Wołomin, Wisła II, Gąbin. Cieszmy się więc z tego, co mamy w Wyszkowie. Z tego, że gramy swoimi ludźmi.

- Treningi wznowimy 14 stycznia. Zagramy 9 sparingów, z czego 8 mamy już zapewnionych. Nie ukrywam, że bardzo zależy mi, byśmy przygotowania zaczęli w tym samym składzie. Może uda się ściągnąć do obecnej kadry jednego nowego gracza, który w zupełności by wystarczył.

I tak, dzięki dobrym kontaktom z obecnym wiceprezesem Polskiego Związku Piłki Nożnej, Romanem Koseckim, zagramy 2 lutego z jego klubem Kosą Konstancin. Zagramy też z Wichrem Kobyłka, Sokołem Serock, Pogonią Grodzisk Maz., Polonią i Legią Warszawa ME, a 9 marca, już na koniec, z Victorią Sulejówek. Na razie mały znak zapytania stoi jeszcze przy meczu z Dolcanem II Ząbki.

Autor:
Treść:
Kod z obrazka: