Czas dla siebie, czas na muzykę
Zespół „Wyszkowiacy” otrzymał nagrodę starosty Za Czyn 2012 w kategorii kultura. 28 września 2012 r. obchodził dwudziestolecie istnienia.
Zespół został założony przez Ireneusza Składanowskiego „Seniora” w 1992 r. (początkowo nazywał się „Retro `92”). Do 2007 r. kierownikiem zespołu była Jadwiga Karpińska, po niej do dziś - Wanda Pych. Instruktorami muzycz-nymi byli: Halina Greloch, Jacek Kuropatwa, Stanisław Kadłubowski i Henryk Ziółkowski, obecnie Czesław Kwiatkowski. Grupa działa pod patro-natem Stowarzyszenia Przyjaciół Wysz-kowa, Puszczy Białej i Kamienieckiej.
O zespole rozmawiamy z Wandą Pych i Czesławem Kwiatkowskim, kierownikami zespołu oraz członkami.
Kto zgłosił Waszą kandydaturę do nagrody?
Wanda Pych: Mirosław Powierza i Adam Mickiewicz, nasi opiekunowie ze Stowarzyszenia Przyjaciół Puszczy Białej i Kamienieckiej. To była tajemnica, my nic nie wiedzieliśmy do końca. Gdy niespodzianka została ujawniona, miałam tremę jak debiutantka.
Dostaliście już wiele nagród i wyróżnień. Czy ta jest dla was szczególna?
- Wszystkie nagrody są miłe. Nasza działalność w dużej mierze jest możliwa dzięki naszym lokalnym władzom. Wspomagają nas finansowo, ale i czujemy ich sympatię, wsparcie, czujemy, że jesteśmy potrzebni. Inne nagrody otrzymywaliśmy na forum krajowym, regionalnym, ta natomiast jest wyrazem docenienia wkładu w historię i kulturę naszej Małej Ojczyzny.
Jakiego utwory wykonujecie?
- Śpiewamy różne utwory – ludowe, patriotyczne, religijne, kolędy. („Ja lubię wesołe” - głos z sali). Na każdy występ przygotowujemy repertuar, dostoso-wany do okazji, miejsca.
Skąd czerpiecie pomysły i utwory?
- Nasz muzyk tym się zajmuje. Pan Czesław uczy nas takich piosenek, których nierzadko nikt nie słyszał. Sięga głęboko w przeszłość.
Czesław Kwiatkowski: Muzyką zajmuję się 40 lat, jest to już pewne doświadczenie. Pomagają różnego rodzaju teksty nutowe, można coś ciekawego znaleźć u Kolberga, w opracowaniach regionalnych. Pracuję też dla Zespołu Pieśni i Tańca „Wyszków” i jeśli mam okazję, szukam rzeczy dla obu grup.
Czy łatwo prowadzić taki zespół?
- Na pewno byłoby o wiele trudniej, gdybym pracował z osobami mającymi mniejsze doświadczenie. Panie śpiewają po dziesięć i więcej lat. Na razie osiągamy konsensus. Zawsze można więcej i chciałbym, żeby było więcej. W sztuce nie ma demokracji, musi być jakiś reżim, bo powstałby totalny bałagan. Nie jestem okrutny, ale wymagający tak.
- Pan Kwiatkowski jest dobrym kierownikiem, nie zawiódł nas nigdy – zapewniają chórem członkowie zespołu.
Czy wspólne spotkania i występy są dla was ważne?
- Bardzo! To nasze życie! Czego w młodości nie dało się zrealizować, dane nam jest teraz. Mamy czas, możemy tu przychodzić i robimy to chętnie. Jest nam wesoło, radośnie. Lubimy się spotykać, odrywamy się od problemów codzien-ności, które każdy ma w rodzinie i w domu.
- Kiedy tu przyjdę, spędzam czas wesoło, nie zamykam się w domu przed telewizorem. Przychodzi godzina, trzeba się zebrać i ubrać.
Czy muzyka, śpiew, to elementy ważne w życiu człowieka?
- To dobre i potrzebne elementy. Prawie wszyscy z zespołu śpiewali w kościelnych, szkolnych chórach. Dzieci trzeba wcześnie przyzwyczajać do muzyki, dbać o ich edukację muzyczną. Moja córka jest nauczycielką, miała wycieczkę z młodzieżą, i w autokarze żadne dziecko nie umiało niczego zaśpiewać. Nie znały odpowiednich do ich wieku, choćby harcerskich, piose-nek.
CZ. K.: W szkole podstawowej jest przedmiot, który nazywa się sztuka. W 90 proc. szkół w kraju wychowania muzycznego nie ma i to jest tragedia.
Czy zauważacie zmianę obyczajów, powolny zanik tradycji rodzinnego muzykowania, śpiewania w do-mach?
- To prawda, kiedyś częściej i więcej śpiewano. W czasie postu sąsiedzi schodzili się i śpiewali Gorzkie Żale, w karnawale urządzano potańcówki. Rodziny przyjaźniły się ze sobą, na ostatki spotykały się. Organizowano składkowe kolacje, szczególnie w karnawale. My wszyscy zamiłowanie do śpiewu wynieśliśmy z domu.
W jaki sposób chcecie zagospoda-rować otrzymane pieniądze?
W. P.: Potrzebujemy skompletować stroje, myślimy o zakupie kamizelek. To ważne, bo do każdej uroczystości, okazji, potrzebne są innego typu stroje. Ładny, dopracowany i odpowiedni do miejsca wygląd jest ważny.
Wasze najbliższe plany?
3 maja chcemy wystąpić w przeglądzie piosenki maryjnej. Gdyby udało się, 8 czerwca zespół wystawi swój dotychczasowy dorobek w „Hutniku”. Podczas naszego dwudziestolecia ośrodek był w remoncie.
Z czego jesteście szczególnie dumni?
- Zespół otrzymał dwa razy Grand Prix w Węgrowie i na Zaciszu. W Domu Kultury Zacisze zdobyliśmy wszystkie nagrody, od wyróżnienia po Grand Prix. Przez lata istnienia daliśmy dużo występów. Trudno policzyć, ile zdobyliśmy nagród.
Jakie macie marzenia?
- Żeby zespół utrzymał się jak najdłużej, żeby były na to środki. Żeby być zdrowym, nie starzeć się, żeby zespół się odmładzał.
Cz. K.: Wyszkowiacy przychodzą na zajęcia, bo ciągnie ich do śpiewu, bo te serca są dobre. Moją pracę w zespole chciałbym podsumować cytatem z J. W. Goethego:
Gdzie słyszysz śpiew, tam wstąp,
Tam ludzie dobre serca mają,
Bo ludzie źli, ach wierzaj mi,
Ci nigdy nie śpiewają.
Rozmawiała Ewa Elward
Zespół Śpiewaczy „Wyszkowiacy”, kierowany przez Wandę Pych i Czesława Kwiatkowskiego, występuje w składzie: Marianna Augustynik (w grupie od początku, najstarsza wiekiem i stażem), Jadwiga Karpińska, Zofia Lusa-Rogalska, Irena Zaręba, Zofia Obrębska, Jerzy Mróz, Piotr Woźny, Krystyna Napłoszek, Marianna Oleksiak, Marianna Łach, Jan Skoczylas, Stanisław Rogalski, Władysława Deluga, Wiesława Końska, Tadeusz Gałązka, Barbara Rytelewska, Janina Kulesza, Maryla Czerwińska, Stanisława Warszawin, Teodora Sawera, Zofia Gmurczyk, Maria Giegel, Elżbieta Balińska, Ryszard Czechowski, Lucyna Mąka i Krystyna Kukwa.
Komentarze
Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami internautów. Redakcja Nowego Wyszkowiaka nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. Redakcja zastrzega sobie możliwość przeredagowywania fragmentów komentarzy w sposób nie zmieniający ich przekazu, a w szczególnych przypadkach usuwania fragmentów lub całych komentarzy. Nie będziemy publikować opinii, które są wulgarne, obraźliwe, naruszające zasady współżycia społecznego, zawierają adresy www i e-mail oraz dane osobowe i teleadresowe, obrażają osoby publiczne, obrażają inne osoby uczestniczące w dyskusji, mogą łamać prawa autorskie, nie są zgodne z tematem komentowanego artykułu.
Lista komentarzy jest pusta!
Czytaj w aktualnym numerze
Reklama
Najczęściej czytane
Archiwum
Reklamy google
