Wyszukaj na stronie

Parafia św. Idziego powinna mieć nowe dzwony. Ekspertyza wykazała uszkodzenie jednego i zły stan drugiego. Zamówienie zostanie złożone po zebraniu ok. 60 tys. zł. Równolegle odbywa się remont dzwonnicy, konieczna jest wymiana i wzmocnienie tynku.
Nie jest to pierwsza tego typu sytuacja. W XX wieku parafia traciła dzwony kilkakrotnie, głównie z powodu działań wojennych oraz złego ich stanu.
W lipcu i sierpniu 1915 r., podczas działań wojennych uszkodzono kościoły w Zatorach, Pniewie i Obrytem. Rosjanie skonfiskowali też dzwony: w Popowie cztery i w Wyszkowie trzy. Istnieje pismo ks. Wiktora Mieczkowskiego, z 18 czerwca 1921 r., w którym informuje magistrat o zajęciu 22 czerwca 1915 r. trzech dzwonów o łącznej wadze 36-40 pudów (ok. 665 kg), „z wybornego materiału”: dużego„Benedykta” z 1717 r., średniego „Jakuba” z 1724 r. i małego „Jana” z 1796 r., wycenionych łącznie na 2 tys. rubli.  Ks. Mieczkowskiemu udało się odzyskać wywiezione do Homla przez Rosjan dzwony, m.in. dzięki staraniom polskiej delegacji w Moskwie, wypełniającej postanowienia traktatu ryskiego w sprawie rewindykacji z Rosji polskich dóbr kultury. Zbiórkę pieniędzy na opła-cenie transportu zorganizowali wyszko-wianie, przewozem z Warszawy do Wyszkowa bezinteresownie zajął się Aleksander Skarżyński. Uroczystość powitania dzwonów odbyła się 6 kwietnia 1924 r.  
W pierwszych dniach września 1939r., kiedy Niemcy zbombardowali kościół, spłonęła również dzwonnica. Dzwony runęły, popękały, odkształciły się. Ich dalsze losy trudno ustalić, prawdopodobnie zostały ukryte. Ponoć poszukiwali ich Niemcy, aby użyć do celów zbrojeniowych.
Po wojnie ks. proboszcz Józef Fydryszewski, aby zrobić nowe dzwony, zbierał materiał wśród mieszkańców, którzy przynosili wszystko, m.in. klamki, sztućce. Nie wiadomo, czy wykorzystano surowiec z przedwojennych dzwonów.
Nowe dzwony były gotowe w 1948 r. W archiwach parafialnych znajduje się  odpowiedź z 9 grudnia 1948 r. na prośbę o ich konsekrację ks. bp. T. P. Zakrzewskiego, który upoważnił do tego ks. kan. Stanisława Tenderędę z Płocka.
Kolejną zbiórkę surowców (mosiądzu i cyny) na dzwony prowadzono w 1974 r. W ogłoszeniach parafialnych z 18 grudnia 1973 r. poinformowano, że nowe dzwony zostaną powieszone w murowanej dzwonnicy. Łącznie miały ważyć 1.850 kg: Maryja 950 kg, Józef 550 kg i Idzi 350 kg (ok. 400 kg cyny i 1.400 kg brązu i miedzi). Ostatecznie wykonano mniejsze dzwony (odpo-wiednio: 600, 350 i 200 kg). Zostały poświęcono 6 września 1974 r., zawieszone w tymczasowej dzwonnicy. Obecna została ukończona w czerwcu 1975 r. i poświęcona przez ks. bp. Bogdana Sikorskiego 22 listopada 1975 r. w uroczystość Chrystusa Króla. W archiwach parafialnych znajduje się zapis, który może tłumaczyć, dlaczego ponownie odlano dzwony. Ks. Jerzy Dębowski, wikariusz w parafii św. Idziego, od 1965 r. rektor Samodzielnego Ośrodka Duszpasterskiego w Rybienku Leśnym i proboszcz tamże od 1975 r., był świadkiem rozmowy ks. proboszcza Fydryszewskiego z ludwisarzem  Kruszewskim. Kapłan miał powiedzieć, że dzwony odlane dla Rybienka mają „mają piękny dźwięk, a te do św. Idziego okropny, aż wstyd.” Ludwisarz miał przyznać mu rację i zadeklarował, że przetopi je na nowe.                 
Ostatnio pękł największy z dzwonów - tak brzmi ekspertyza syna i wnuka jego wykonawcy sprzed prawie 40 lat, panów Kruszewskich, ludwisarzy z Węgrowa. Drugi dzwon jest też poważnie zagrożony. Na tych starych dzwonach jest ornament firmy po mistrzu Antonim Włodkowskim, założycielu pochodzącej z połowy XIX w. odlewni, którą przejął przodek obecnych właścicieli - Jakub Kruszewski.
Nowe dzwony może wykonać Odlewnia Braci Kruszewskich, ale stare nie nadają się już do przetopienia. Koszt i waga nowych to ok.: 500 kg (30 tys. zł), 300 kg (20 tys. zł) i 150 kg (10 tys. zł).
Odlewnie na dzwon dają 25 lat gwarancji. Indywidualny czas użytkowania zależy przede wszystkim od częstości używania. Im częściej bije, tym szybciej nastąpi pęknięcie. Dzwony parafialne biją kilkakrotnie w ciągu dnia: na Msze św., Anioł Pański, odprowadzając zmarłych.
Ks. proboszcz Zdzisław Golan wraz z wikariuszami pragnie ufundować dzwon o imieniu św. Idzi. Nazwiska,  mile widzianych,  kolejnych fundatorów mogą być odlane na dzwonach. Od autorki: Korzystałam z parafialnego archiwum oraz z publikacji: J. Szczepański „Dzieje Wyszkowa i okolic”, M. Powierza „Cmentarze wojenne z czasów I wojny światowej na terenie Puszczy Białej”

Wróć do listy artykulów z tego wydania