W szarych mundurach idą drogą wartości (foto)
70 lat temu, w nocy z 20 na 21 sierpnia, zginął w Sieczychach (gm. Długosiodło) harcmistrz Tadeusz Zawadzki „Zośka”. Wyszkowscy harcerze uczcili jego pamięć wzruszającą wieczornicą, 18 sierpnia w miejskiej bibliotece.
Tadeusz Zawadzki, pseudonimy: Kotwicki, Kajman, Lech Pomarańczowy, Tadeusz, Zośka, (1921 – 1943) – harcerz, żołnierz Szarych Szeregów, podporucznik Armii Krajowej - jest bohaterem i patronem wyszkowskiego Hufca Związku Harcerstwa Polskiego. Uczestniczył w wielu akcjach w ramach małego sabotażu (szczególnie angażował się w malowanie „kotwic” w miejscach publicznych), w akcjach bojowych i dywersyjnych.
- Nasza wieczornica będzie miała charakter artystyczny – zaznaczył, witając przybyłych, dh Piotr Płochocki. – Tym samych chcielibyśmy oddać ducha i charakter ideałów sprzed lat.
Salę na III piętrze biblioteki rozświetlały płomyki świeczek, na stolikach leżały teksty harcerskich piosenek.
- Ta wystawa („Dziś – jutro – pojutrze. Harcerki i harcerze w służbie Podziemnego Państwa Polskiego” – red.) i wspomnienie działalności wojennej harcerzy to nasz hołd dla tych, którzy polegli w służbie ojczyźnie, byśmy my mogli cieszyć się nią w czasie pokoju – podkreśliła hm Katarzyna Stańczyk, komendantka wyszkowskiego Hufca ZHP.
Przedstawiła sylwetkę Tadeusza Zawadzkiego.
- W nocy z 20 na 21 sierpnia 1943 r. pełnił rolę obserwatora w ramach akcji „Taśma Wschodnia” (seria ataków na posterunki graniczne między Generalnym Gubernatorstwem i terenami przyłączonymi do Rzeszy) w Sieczychach. Była to jego ostatnia akcja.
Komendantka zaprosiła do wspólnego śpiewania, najpierw najpopularniejszej harcerskiej pieśni - „Płonie ognisko i szumią knieje”. Potem były „Szare Szeregi”.
Szare Szeregi kryptonim konspiracyjny Związku Harcerstwa Polskiego w okresie okupacji niemieckiej, funkcjonujący już od 27 wrześniu 1939 r. ZHP jako jedyna harcerska organizacja w Europie podjęła podziemną działalność i walkę z Niemcami. Członków organizacji obowiązywało przedwojenne Prawo i Przyrzeczenie Harcerskie, które wojna uzupełniła o dodatkową rotę konspiracyjną: „Ślubuję na Twoje ręce pełnić służbę w Szarych Szeregach, tajemnic organizacyjnych dotrzymać, do rozkazów służbowych się stosować, nie cofnąć się przed ofiarą życia”.
W dalszej części wieczornicy przeplatały się wiersze i piosenki. Po ostatniej - „Hymnie Szarych Szeregów” - oddano hołd druhom poległym w walce.
- Ta przeszłość ma budować nasze życie. My nie musimy pięknie umierać, jak oni, ale możemy pięknie żyć. Za nich – zaznaczyła jedna z druhen.
Minutą ciszy obecni uczcili pamięć bohaterów – harcerzy Szarych Szeregów. A także tych wyszkowskich harcerzy, którzy żyli wśród nas i nadal są w sercu i w pamięci: dh. Henryka Jezierskiego, dh. Klaudii Domalewskiej i dh. Andrzeja Zaorskiego.
Głos mają goście
Jan Dygan - członek Rady Przyjaciół Harcerstwa, opiekun miejsc pamięci narodowej, emerytowany nauczyciel – wspominał swoją działalność w harcerstwie w latach 60. i 70.
- Należy wam się podziękowanie, młodzi przyjaciele, że kroczycie drogą swojego patrona i bohaterów. To spotkanie jest dowodem, że idziecie drogą wartości, które budują człowieczeństwo, budują świat – zauważyła Teresa Trzaska, członek Zarządu Powiatu Wyszkowskiego.
Jako ostatni głos zabrał druh Jerzy Zawadzki ps. Konrad, jeden z kilku żyjących uczestników akcji w Sieczychach.
- Było to wówczas dla nas wielkie zdarzenie. Czuliśmy się częścią naszej ojczyzny i każdy z nas chciał jej służyć. Ja oczywiście nie planowałem i nie organizowałem tej akcji, ale wypełniałem swoje prozaiczne zadanie – miałem ściąć słup telefoniczny, żeby załoga placówki w Sieczychach nie mogła porozumieć się z sąsiednimi placówkami. Rzecz w tym, że nie mogłem ściąć tego słupa, bo miałem nieodpowiednie słupołazy. Poprosiłem kolegów, którzy obok prowadzili ostrzał strażnicy, żeby pomogli mi wykonać zadanie. Wspólnym wysiłkiem rozhuśtaliśmy ten słup i wyciągnęliśmy go z ziemi. Zadanie zostało wykonane.
Mówił również na temat wolności narodu: - Za wolność narodu trzeba płacić. Wysiłkiem, pracą i życiem. Nie będzie wolny naród, który wolność otrzymał z rąk hegemona. Bo on zawsze będzie wykorzystywał tę wolność dla swoich potrzeb. (...) Musimy przysposabiać naszą młodzież i społeczeństwo do tego, by umiało pokonać niechęć do służenia ojczyźnie i do czynów heroicznych, które przynoszą sławę tym ludziom, ale i cierpienie pozostałym.
Na zakończenie wszyscy zawiązali krąg i zaśpiewali „Już do odwrotu głos trąbki wzywa...”.
ES
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Komentarze
Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami internautów. Redakcja Nowego Wyszkowiaka nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. Redakcja zastrzega sobie możliwość przeredagowywania fragmentów komentarzy w sposób nie zmieniający ich przekazu, a w szczególnych przypadkach usuwania fragmentów lub całych komentarzy. Nie będziemy publikować opinii, które są wulgarne, obraźliwe, naruszające zasady współżycia społecznego, zawierają adresy www i e-mail oraz dane osobowe i teleadresowe, obrażają osoby publiczne, obrażają inne osoby uczestniczące w dyskusji, mogą łamać prawa autorskie, nie są zgodne z tematem komentowanego artykułu.
2013-09-02 23:38
~Ja
A co to jest ten ONR?
2013-08-30 21:38
~:)
Tadeusz Zawadzki był w ONR. Ty też się zapisz! :)
Czytaj w aktualnym numerze
Reklama
Najczęściej czytane
Archiwum
Reklamy google
