Informację na temat szczytu pierwszy raz zobaczyłem, jadąc autobusem. Zaciekawiła mnie, więc wszedłem na stronę internetową, aby uzyskać więcej informacji. Gdy zobaczyłem program Szczytu Noblistów, od razu pomyślałem, że byłoby wspaniale w nim uczestniczyć. Wysłałem zgłoszenie poprzez stronę internetową i… ku mojemu zaskoczeniu otrzymałem pozytywną odpowiedź. 

Po pierwsze sesji udało mi się porozmawiać z prof. Muhammadem Junusem, który powiedział mi, że jest dumny z tego, iż ten szczyt jest w Warszawie, gromadzi również takich młodych ludzi jak ja i zachęcił do działania na rzecz pokoju. Miałem też szczęście rozmawiać z Mairead Corrigan Maguire, której przemówienie na otwarcie szczytu zrobiło na mnie ogromne wrażenie, przede wszystkim to, z jakim zaangażowaniem i ekspresją mówiła o potrzebie pokoju na świecie. Noblistka zainteresowała się, jak ja się tam dostałem, dlaczego, skąd jestem, czym się zajmuję w życiu. Byłem bardzo zaskoczony, że taka osoba chce ze mną rozmawiać, a do tego wyraża swoje zainteresowanie zwykłym uczestnikiem tego wydarzenia. Mieliśmy bardzo podobne zdanie w kwestii pokoju, dlatego rozmowa szybko nabrała prywatnego charakteru. Na koniec uściskała mnie, jakbyśmy byli przyjaciółmi. 

W trakcie tego trzydniowego szczytu miałem okazję zamienić choćby kilka słów z każdym z obecnych na nim noblistów. Ciągle nie mogę w to uwierzyć. Dotąd widziałem tych ludzi tylko w telewizji, a teraz miałem okazję nie tylko ich widzieć na żywo, ale także porozmawiać z nimi. Nie zapomnę tego długo! Uderzyła mnie ich bezpośredniość, otwartość. Wspomniałem wcześniej o dwóch moich spotkaniach z noblistami, ale nie chciałbym nikogo wyróżniać, ponieważ wszyscy są niezwykłymi ludźmi I każdy zrobił na mnie ogromne wrażenie. Betty Williams nawet żartowała, że jestem strasznie spięty, jak z nią rozmawiam, a przecież ona jest zwykłym człowiekiem. Lechowi Wałęsie przedstawiłem historię mojego ojca, który wiele lat był w „Solidarności”. Powiedział słowa, które mnie zaskoczyły, mianowicie, że współczuje ojcu, że działał w „Solidarności”. Prezydent sprawiał wrażenie smutnego i zaszczutego człowieka. 

Szczególnie jednak będę wspominać moje krótkie spotkanie z Jego Świątobliwością Dalajlamą XIV. Zawsze był dla mnie pewnym autorytetem i przykładem. Również bez wahania zgodził się ze mną chwilę porozmawiać. 

13th World Summit of Nobel Peace Laureates się skończył, ale dla mnie pozostanie w pamięci na zawsze. Myślę również, że wszyscy powinniśmy dobrze odebrać tę lekcję i zastanowić się, co ja mogę zrobić, aby ten świat był lepszy.

Myślę, że takie wydarzenia są potrzebne we współczesnym świecie. Laureaci Pokojowej Nagrody Nobla na co dzień, bez błysku kamer i fleszy, dokładają wszelkich starań, by czynić nasz świat lepszym. Dzięki takim wydarzeniom oczy całego świata zostały zwrócone na problemy, z jakimi w dzisiejszych czasach trzeba się zmierzyć. Kiedy tylu noblistów jednym głosem wysyła komunikat podkreślający wagę pokoju, myślę, że jest szansa uzyskać pozytywne efekty. 

Prof. Muhammad Junus mówił o potrzebie wyeliminowania biedy, która szczególnie jest dotkliwa w krajach azjatyckich. Sharon Stone skupiła się na problemie osób chorych na AIDS i pomocy im.  - Wobec tak szybkich zmian, jakie mamy aktualnie, postępującej globalizacji na świecie musimy na nowo uporządkować nasz świat według nowego porządku – uważa Lech Wałęsa. - Potrzeba nowy świat oprzeć na wartościach, które będą ustalone i przyjęte przez wszystkie kraje i na tych zasadach, na tych wartościach budować nowy świat, ale one muszą być fundamentem tego nowego świata. Ja to nazwałem świeckie 10 przykazań i będę przekonywać, że to jest lepszy pomysł i potrzebny porządek. Martwi go sytuacja w Stoczni Gdańskiej, która stoi na skraju przepaści. - Ja do tego nie mogę dopuścić - mówił pełen przejęcia.

Warto podkreślić, że po raz pierwszy Szczyt Noblistów odbywał się w Europie Środkowo-Wschodniej  i od razu w Polsce (rok temu odbył się w Chicago, a za rok będzie w Kapsztadzie). Powinien być to dla nas wszystkich powód do dumy. Było to związane z 30. rocznicą przyznania Lechowi Wałęsie Pokojowej Nagrody Nobla. Była to także okazja do przypomnienia, że w dużej mierze dzięki „Solidarności” i Janowi Pawłowi II udało się obalić komunizm w całej Europie.

Autor:
Treść:
Kod z obrazka: