Pani Eugenia postawiła dom na os. Zakręzie na fundamentach wylanych pod koniec lat 90., jeszcze przez poprzedniego właściciela nieruchomości. W planie zagospodarowania to zabudowa szeregowa, fundamenty są więc wspólne dla jej domu i ewentualnie sąsiada. Na sąsiedniej działce budowa nie była jednak kontynuowana aż do 2010 r., gdy prace rozpoczął nowy właściciel. Już wówczas pani Eugenia interweniowała w inspektoracie, uskarżając się na pęknięcia swojego budynku i awarie. PINB wszczął postępowanie administracyjne. Po przeprowadzeniu wizji lokalnej stwierdził, że zagrożenia dla jej budynku nie ma. Prace zostały jednak wstrzymane z uwagi na odstępstwa od projektu i wygaśnięcie pozwolenia na budowę wydanego w 1999 r. jeszcze poprzedniemu właścicielowi nieruchomości.

W 2013 r. PINB, ponownie na wniosek pani Eugenii, wszczął postępowanie administracyjne, tym razem w sprawie drewnianej wiaty gospodarczej postawionej tuż przy jej domu i ogrodzeniu oddzielającym nieruchomości. – Sąsiad zaciemnił mi teren przy wejściu. Nic nie rośnie, ciemno. Jak tak można? – mówi, pokazując rzeczywiście ponurą pozostałość po ogródku.

„Wiatę wybudowano w warunkach samowoli budowlanej” – czytamy w decyzji PINB wydanej po oględzinach. Właściciel nieruchomości nie dopełnił bowiem obowiązku zgłoszenia zamiaru budowy. Do rozstrzygnięcia, czy obiekt powstał zgodnie z „obowiązującymi normami techniczno – budowlanymi, a także przepisami o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym”, PINB potrzebuje dokumentów (rysunków i opisu technicznego, projektu zagospodarowania działki, oświadczenia o prawie do dysponowania gruntem i zaświadczenia burmistrza o zgodności budowy z planem zagospodarowania przestrzennego). Obowiązek ich dostarczenia nałożył na sąsiada pani Eugenii. Ponieważ inwestor nie przedstawił dokumentacji, PINB nakazał rozebrać wiatę. 

Decyzja, po zaskarżeniu jej przez inwestora, została uchylona przez wojewódzki inspektorat, który sprawę skierował do ponownego rozpatrzenia. Inwestor podnosi, że nie przedstawił dokumentacji, ponieważ nie otrzymał decyzji. PINB dopełnił obowiązku, dwukrotnie wysyłając dokument, a zgodnie z przepisami w przypadku nieodebrania przesyłki po dwukrotnym awizowaniu zwraca się ją adresatowi i uważa za skutecznie doręczoną. Listonosz nie odnotował jednak, że awizo pozostawiono w skrzynce adresata. I to de facto było powodem uchylenia decyzji PINB.

W listopadzie inspektorat wydał decyzję identyczną jak poprzednia, tym razem nie wpłynęło żadne odwołanie.  I nic się nie dzieje, a mamy połowę marca – mówi oburzona czytelniczka. – Drewutnia tylko została poszerzona. Do tego płot 2,5 metra. Ja tylko bronię swojego domu, żeby sąsiad się w końcu dostosował. 

Waldemar Paradowski, Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego zapewnia, że żadne terminy z jego strony nie zostały przekroczone. Nie zostały, bo takowych po prostu nie ma. Zgodnie z przepisami, już następnego dnia po uprawomocnieniu się decyzji inwestor powinien przystąpić do rozbiórki. Nie ma natomiast przepisów, które regulowałyby termin jej zakończenia czy kontroli PINB pod względem wykonania decyzji.

– W tym przypadku decyzja o rozbiórce zapadła 17 stycznia, uprawomocniła się 11 lutego – dodaje Waldemar Paradowski. – Pojedziemy i sprawdzimy. 

W ubiegłym tygodniu pracownicy PINB podczas kontroli potwierdzili, że inwestor do rozbiórki rzeczywiście nie przystąpił. Wszczęte zostanie postępowanie egzekucji wykonania urzędowej decyzji. Pierwszym krokiem będzie… upomnienie.
 

W 2013 r. PINB przeprowadził ponad 300 kontroli, w tym 52 – przed dopuszczeniem obiektu do użytkowania, 64 – utrzymania obiektów budowlanych, 21 – obiektów w złym stanie technicznym, 48 – robót budowlanych, 22 – dotyczących samowoli budowlanych.

Wydał 69 decyzji o pozwoleniu na użytkowanie obiektów usługowych, handlowych, sieci wodociągowej i kanalizacyjnej, 34 – o nakazie rozbiórki. Do ewidencji wprowadzono 429 nowo wybudowanych budynków mieszkalnych, rekreacyjnych, gospodarczych, linii elektroenergetycznej, sieci gazowej, oświetlenia ulicznego.

– Co to za nakazy rozbiórki? – na ostatniej sesji rady powiatu szefa PINB dopytywał Jan Getka. 

– Na wniosek właściciela, ze względu na słaby stan techniczny budynków – wymieniał Waldemar Paradowski. Właściciele samowoli budowlanych najczęściej wolą nieruchomość rozebrać niż legalizować. Trzeba nie tylko przedstawić dokumentację, ale też wnieść opłatę legalizacyjną: 25 tys. zł w przypadku budynku gospodarczego, 50 tys. zł – mieszkaniowego, a nawet 100 tys. zł – w przypadku sklepu.

Autor:
Treść:
Kod z obrazka: