Odpowiednim miejscem okazał się korytarz starej części szkoły, niedaleko holu. „Twoje myśli, Twoje słowa pozostaną pośród nas… Pamięci harcmistrza Andrzeja Zaorskiego „Jędrka”, który zaszczepiał najpiękniejsze idee harcerskie – służbę, wierność, przyjaźń, w sercach wielu pokoleń wyszkowskich harcerzy” – te słowa wyryte są na tablicy odsłoniętej przez żonę Andrzeja Zaorskiego Ewę i córkę Dominikę 23 września, w dniu urodzin druha Jędrka.

- To tablica poświęcona człowiekowi niezwykle zasłużonemu dla harcerstwa – zauważył prowadzący uroczystość Grzegorz Karpiński. Z dyr. I LO Dorotą Piotrowicz powitali gości: starostę Bogdana Pągowskiego, burmistrza Grzegorza Nowosielskiego, byłych i obecnych harcerzy, przyjaciół śp. Andrzeja Zaorskiego, a przede wszystkim jego najbliższą rodzinę.

- Liceum i harcerstwo kiedyś były nierozerwalnym bytem – przypomniała Dorota Piotrowicz. Podobnie jak wiele jej koleżanek i kolegów, sama była harcerką. – Odkąd jestem w tej szkole, chciałam, żeby takie miejsce w niej powstało. Bardzo chciałabym, żeby liceum znów było nierozerwalne z harcerstwem, a harcerstwo z liceum. 

Z pewnością przyczyni się do tego miejsce, które codziennie mijają setki licealistów, miejsce nie tylko przypominające niezwykłego człowieka, ale też propagujące idee harcerstwa. Znajduje się tam nie tylko tablica, ale też pamiątki i zdjęcia, uwagę przyciąga podświetlony harcerski krzyż.

Wszystkie wypowiedziane podczas uroczystości słowa świadczą, że Andrzej Zaorski wśród przyjaciół, w szerokim gronie znajomych i harcerzy cieszył się nie tylko sympatią, ale i wielkim szacunkiem, nieczęsto dziś spotykanym.

- Każde zadanie starał się wykonywać najlepiej, jak potrafił – mówił Władysław Klimaszewski, wieloletni dyrektor liceum, który z druhem Jędrkiem najpierw spotykał się podczas działań harcerskich, a później – w Wędkarskim Klubie Siatkarskim „Mimozy”. Przypomniał liczne zainteresowania Andrzeja Zaorskiego, sportem, wędkarstwem, przyrodą, książkami. – Ale harcerstwu poświęcił najwięcej. Oddawał swój czas, wiedzę, umiejętności, nierzadko pieniądze. Dla wszystkich był najpierw przyjacielem, opiekunem, kolegą z drużyny, a dopiero później drużynowym i harcmistrzem. Wszyscy wiedzieli, że na druhu Jędrku mogą zawsze polegać. I za to go kochali.

Potwierdziła to również komendantka hufca Katarzyna Szostek-Malinowska: 

- Pokładaliśmy w nim zaufanie, a on tego zaufania nigdy nie zawiódł. 

Wychowankowie i przyjaciele druha Jędrka dedykowali mu wiersz, stworzony na podstawie utworu Zbigniewa Herberta „Pan od przyrody”:

SB

Autor:
Treść:
Kod z obrazka: