Rzeczywiście ten niezwykły wieczór mógł przekonać do marzeń nawet tych, którzy w ich moc nie wierzyli. Danuta Deptuła udowodniła swoim życiem, że jeśli są marzenia, można je zrealizować. W ogóle, można powiedzieć, że miała szczęśliwą ręką do wszystkiego, co wymyśliła. Nawet, gdy opuściła swoje zespoły, one nadal istnieją i świetnie funkcjonują. Odpowiedziały na jej zaproszenie i wzięły udział w jubileuszowym koncercie. Jako pierwszy zaprezentował pełną gamę swoich możliwości artystycznych Zespół Pieśni i Tańca „Oberek”, który Danuta Deptuła prowadzi wspólnie ze Stanisławem Kadłubowskim. Uważa, że wróciła jakby do początku. Wtedy pracowała prawie ze swoimi rówieśnikami i teraz też, bo „Oberek” tworzą seniorzy. Zespół cały czas się rozwija. – Jeździmy na różne przeglądy. Chyba się nie zdarzyło, żebyśmy przyjechali bez nagrody – mówi z dumą Danuta Deptuła. 

Potem wystąpiły zespoły założone w Ostrołęce: ludowy dziecięcy „Kurpie”, który prowadzi Jacek Wójcik i dziecięcy tańca towarzyskiego „Fan”, prowadzony przez Jarosława Śliwowskiego. Wspaniale zaprezentował się chór parafii św. Rodziny pod dyrekcją Tomasza Śnieżaka. Dorosłe absolwentki Gimnazjum nr 1 zatańczyły dla swojej nauczycielki tańca salsę. Publiczność zauroczył Wyszkowski Teatr Tańca. Prowadzi go Martyna Busławska, córka Joli Wiśniewskiej, która swoją przygodę z tańcem rozpoczęła w pierwszym zespole Danusi, zespole Fatum, założonym w 1974 r. w wyszkowskim domu kultury.  

- Spotkałam wielu wspaniałych ludzi i bez nich nie obchodzilibyśmy tego jubileuszu – podsumowała skromnie jubilatka.  

- Tradycją się stało, że podczas koncertów pani Danusi wspólnie śpiewamy – przypomniała Małgorzata Wyszyńska. Na tę specjalną okazję piosenkę „Warto jest marzyć” napisał Tomasz Śnieżak. Zwrotki śpiewała Olga Karłowicz, a refreny wszyscy:

- Przekonaliśmy się dzisiaj wszyscy, jak bogate artystycznie  jest pani życie, jak wszechstronną jest pani artystką – zauważył burmistrz Grzegorz Nowosielski, wręczając jubilatce kwiaty i specjalny dyplom. – Mnie bardzo bliski jest folklor, bo bez korzeni nie ma skrzydeł Jesteśmy bardzo wdzięczni za pani wkład w rozwój artystyczny Wyszkowa, jego wspaniałą, wspaniałą promocję.

Potem były też gratulacje i życzenia od dyrektora WOK Mariusza Kowalskiego, dyrektor OPS Agnieszki Mróz i kierownik Domu Dziennego Pobytu Doroty Wojtkowskiej, kierownik zespołu Wyszkowiacy Wandy Pych, a nawet klubu seniora ze Skierniewic. 

– Dziękujemy, że realizując własne marzenia, pozwalasz spełniać i nasze – te słowa skierowali do swojej choreograf przedstawiciele zespołu „Oberek”. Piękne życzenia i podarunek przygotował chór parafialny.

- Patrząc na to, czego zdołałaś dokonać, cieszę się ogromnie, że Pan Bóg skrzyżował nasze drogi - mówił Artur Laskowski, były dyrektor WOK. 

- Że tyle dobra w tym mieście przez ciebie się wydarzyło, że tyle dobra w naszej parafii też się wydarzyło – dziękował w imieniu parafian ks. proboszcz Kazimierz Wądołowski.

Jubilatka podziękowała wszystkim i poprosiła, by jeszcze raz wspólnie zaśpiewali „Warto jest marzyć”.
 

W pokazanym na początku koncertu filmiku Danuta Deptuła mówiła o tym, jak rodziły się jej życiowe fascynacje, o roli w tym rodzinnego domu. – Zaczęło się od literatury, od książek – wspominała. – Z nich wyrosła następna pasja – podróże. 

Najpierw tylko palcem po mapie, bo rodzina była liczna, a pracował tylko tata. Podróż życia odbyła do Brazylii, gdzie przez 2,5 roku pracowała z polonijnym zespołem „Wawel”.

- Wszyscy lubiliśmy śpiewać, razem śpiewać i uwielbialiśmy tańczyć – kontynuowała, podkreślając, że w jej domu były wszystkie płyty zespołów „Mazowsze” i „Śląsk”. – I to była taka nasza podstawa do nauki śpiewu i tańca. Jej pierwszą nauczycielką tańca była babcia. 

Została choreografem troszkę przez przypadek. Wyszkowski dom kultury, gdzie rozpoczęła pracę,  wysłał ją na 3-letnie warsztaty choreograficzne. Jeszcze w ich trakcie założyła swój pierwszy zespół „Fatum”, do którego należała młodzież niewiele młodsza od swej instruktorki. – Z wieloma osobami się przyjaźniłam i do dziś się przyjaźnię – zaznaczyła. – Sama ucząc się, uczyłam innych. Metodą prób i błędów dochodziłam do sukcesów. 

Potem w ówczesnej stolicy województwa założyła kilka zespołów: ludowy „Kurpie”, tańca towarzyskiego „Fan”, dziecięcy formy piosenki i ruchu.

- Zawsze byłam ciekawa nowych form, nowych tendencji – wyjaśnia. – Ciągle szukałam. Próbowałam każdej formy tańca, żeby mieć taką jakby większą satysfakcję z tego. 

Pociągało ją tworzenie widowisk: – W każdej z grup próbowałam robić takie minispektakle o czymś, taniec o czymś. Z tego wzięły się te rzeczy, które miałam możliwość zrobienia później w parafii św. Rodziny: jasełka, misterium Męki Pańskiej. Lubię śpiewać, z tego wziął się chór w parafii św. Rodziny. 

Danuta Deptuła umie pracować i współpracować z każdym. Stanisław Kadłubowski, z którym zakładała chór parafialny i z którym prowadzi „Oberka”, podkreśla jej profesjonalizm. 

- To jest osoba skromna. Jest otwarta w tym sensie, że konsultuje zawsze swój pomysł – dodaje Tomasz Śnieżak, dyrygent chóru parafialnego. – Jest osobą ciepłą i pogodną.

- Danusia – moja pierwsza nauczycielka tańca – podkreśla z dumą Jola Wiśniewska. - Zawdzięczam jej bardzo dużo. Nadal jest moją przyjaciółką. 

- Doceniam w niej to, że się nie starzeje i to, co robi, jest młode duchem – uważa  Elżbieta Borzymek, dziennikarka, kibicująca działaniom artystycznym Danusi. 

Autor:
Treść:
Kod z obrazka: