Skontaktował się ze mną prezes Dariusz Andrzejewski. Wtedy zaproponował mi oczywiście pracę z drugim zespołem. Nie zastanawiałem się długo, przede wszystkim dlatego, że drużyna miała składać się z młodych miejscowych graczy i wychowanków, którzy mieli ogrywać się i w perspektywie zasilać pierwszą drużyną. Takie nastawienie mi odpowiadało. Zamysł prezesa był również taki, aby trenowaniem, zwłaszcza młodzieży, zajmowali się byli gracze, którzy cały czas mają albo bezpośredni kontakt z piłką, albo patrzą na mecze z ławki trenerskiej. Wątpliwości nie miałem tym bardziej, że w Bugu Wyszków tak naprawdę wychowałem się piłkarsko. Jestem co prawda wychowankiem Nadnarwianki Pułtusk, ale więcej czasu spędziłem w Wyszkowie niż w Pułtusku. Tu też grałem na dużo wyższym szczeblu, z lepszymi drużynami i zawodnikami.
 

Przejmując drugą drużynę, przyznam szczerze, że w ogóle nie myślałem o pracy z pierwszą. Przecież była wtedy stabilna sytuacja z trenerem, a w dodatku trenowałem wtedy Makowiankę Maków Mazowiecki, zajęcie więc miałem. Jak już wspomniałem wcześniej, skusiło mnie głównie to, że będzie to praca z młodzieżą, z rocznikiem juniorów, który ze względu na wiek musiał przestać istnieć. Była to perspektywa podnoszenia umiejętności tych chłopców, tak aby niedługo wzmacniali pierwszą drużynę. Na pewno nie myślałem wtedy o przejęciu pierwszej drużyny.
 

Obecnie różnica między „okręgówką” a IV ligą jest na pewno i jest spora. Trudno to jednak porównać. W Makowiance podziwiałem chłopaków i działaczy, że to wszystko tam cały czas funkcjonowało. Tam nawet za dojazdy na treningi chłopaki nie dostają zwrotu za benzynę. Na treningi przychodziło po 8-9 piłkarzy, a jeśli komuś coś wypadło w weekend, to już nie był na meczu. Jest to więc trochę inny świat, gra się dla czystej przyjemności, jednak nawet do półprofesjonalizmu jeszcze tam trochę brakuje. I mam wrażenie, że tak jest w większości zespołów w tamtej lidze. W Wyszkowie wygląda to inaczej, lepiej. Myślę, że klub jest stabilny finansowo i organizacyjnie to też dobrze wygląda. Na moje oko pierwsze cztery drużyny z okręgówek w IV lidze mogłyby grać w dole tabeli czy bronić się przed spadkiem. Widać to chociażby po Koronie Ostrołęka, która od kilku sezonów co dwa lata wygrywa ciechanowsko-ostrołęcką „okręgówkę”, by po następnym sezonie spaść do niej. Inaczej mogło być w Troszynie, gdzie latem pojawiły się duże pieniądze. Ściągnięto zawodników nawet z III ligi, ale z tego, co wiem, wszystko tam rozpadło się i tych piłkarzy tam już nie ma.
 

Myślę, że wtedy był trochę wyższy. Choć oczywiście teraz też nie brakuje dobrych drużyn. Na pewno też z roku na rok pojawiają się kluby bardziej stabilne finansowo albo te, które miały jakieś kłopoty, ale wychodzą z nich. Cieszę się też, że w coraz więcej klubów największą wagę przykłada się do szkolenia własnej młodzieży. Kilka lat temu właściwie w każdej drużynie na tym poziomie było co najmniej kilku dojeżdżających piłkarzy i to w wyjściowym składzie. Teraz, na szczęście, to się zmienia, co widać chociażby w Wyszkowie.
 

Na pewno biorę na siebie pełną odpowiedzialność za wyniki Bugu, odkąd zostałem trenerem. Pewnie można być zadowolonym z meczów wyjazdowych. Zdobyliśmy tam więcej punktów, a i gra wyglądała na pewno przyzwoicie. Szkoda, że sporo punktów straciliśmy u siebie. Tu na pewno musi być poprawa. Graliśmy co prawda u siebie w większości z lepszymi drużynami, ale punktów trzeba szukać przecież przede wszystkim u siebie. Jeśli chodzi o prognozy na wiosnę, to nie będę pompował balonu. Strata do lidera to 9 pkt, ale nie nastawiajmy się na awans. W pierwszej kolejności trzeba poprawić miejsce w tabeli, by zbliżyć się do czołówki. Lepiej musimy też grać przed własnymi kibicami. Poza tym jeszcze zobaczymy, z jakim składem przystąpimy do rundy rewanżowej. Wiosna powinna być lepsza, ale nie chcę typować konkretnego miejsca. Przygotowania dopiero co zaczęły się, kadra więc nie jest jeszcze ostateczna.
 

Na teraz mogę powiedzieć, że poza klubem są na pewno Łukasz Derejko i raczej Paweł Nowacki, który, wiem, że jest testowany przez jakieś kluby. Na testach w Chojniczance Chojnice jest Damian Gałązka. Jest on jednak cały czas naszym graczem. Nie wiem, co z Kamilem Kaputem. Do treningów wrócił za to Łukasz Damętko, o którym wiem, że jak grał, to drużyna miała z niego pożytek. Rozglądać będziemy się za środkowym pomocnikiem i napastnikiem. Dobrze by było znaleźć też bramkarza. Są co prawda młodzi Karol Ponichtera i Damian Kaszuba, którzy rokują dobrze na przyszłość, ale konkurencja im się przyda.
 

Ogólnie nie można narzekać. Jeśli już czegoś szukać, to przydałoby się sztuczne boisko. To rozwiązałoby wiele problemów. Tym bardziej, że klimat mamy taki, że od późnej jesieni trudno jest trenować na zewnątrz. Zwłaszcza dzieci. A kiedy spadnie śnieg albo jest duży mróz, to już w ogóle nie ma innego wyjścia. Musimy ćwiczyć w halach, które i tak są już pozajmowane. A na sztucznym boisku można spokojnie trenować nawet na mrozie. Więcej, mecze ligowe mogą na nich rozgrywać drużyny młodzieżowe. Mniej zajęte byłoby główne boisko, co też wpłynęłoby na jego lepszą jakość. A klub szkoli młodzież w takiej skali, że jeszcze trochę czasu i po prostu nie będzie gdzie ćwiczyć. Nowych hal raczej nie będzie, a w obecnych nie zmieścimy się wszyscy. To zresztą nie jest tylko problem Wyszkowa. Ogólnie zauważyłem taki trend w Polsce. Najpierw buduje się drużynę czy drużyny, a potem dopiero dla niej bazę. W którymś momencie powstaje więc problem.
 

To były zupełnie inne czasy. W głównej mierze chodzi mi oczywiście o poziom sportowy. Nie mówię już o ówczesnej II, czyli obecnej I lidze. Ale nawet wtedy III liga była bardzo mocna. Były 4 grupy po 18 drużyn, jeździło się na mecze od Iławy, Olsztyna po Łomżę, Suwałki, a były też np. Ursus, Gwardia czy Legia II Warszawa. Na takich rywali w Wyszkowie jeszcze będziemy musieli poczekać. Piłkarsko na II ligę na pewno byliśmy gotowi. W składzie po awansie zostało 8-9 graczy z pierwszego składu, więc dużo. Okazało się jednak, że klub nie był organizacyjnie przygotowany do awansu i szybko to się zaczęło sypać. Tym bardziej, że naszymi rywalami były drużyny z wielkich miast: Olsztyn, Płock, Radom, Kielce, Bytom, Białystok, Rzeszów, Warszawa. To był inny wymiar rozgrywek. Dziś jest trochę odwrotnie, ale pozytywnie. Liga jest niższa, ale organizacyjnie i sportowo adekwatnie do tego, czym klub dysponuje. Przy tym szkoleniu młodzieży za kilka sezonów na pewno będzie postęp. Kiedy odchodziłem z Bugu jako piłkarz, była tu III liga i moim małym marzeniem jest, żeby klub pod moją wodzą awansował też do obecnej III ligi.

Dziękuję za rozmowę.

Autor:
Treść:
Kod z obrazka: