Wójt Andrzej Żołyński poinformował, że inwestycja będzie realizowana najpierw w gm. Zatory, gdzie lista jest zamknięta i wszyscy wpłacili wkład własny. Pracują już tam ankieterzy. –  W gminie, do której wchodzą projektanci, chcemy zamykać listę – wyjaśnił. Czasu jest bardzo mało, bo chociaż będzie pracowało ok. 20 brygad przy montażu kolektorów, ale jest ich ponad 800 sztuk (w budynkach mieszkalnych – 825, użyteczności publicznej – 10). – Nie chcemy rozmawiać o terminach, firmie dajemy wolną rękę – zapowiedział wójt. Planuje się, że gmina Zatory zajmie wykonawcy ok. 3 tygodni, czyli do końca lutego. – W następnej kolejności będzie gm. Somianka, będziemy zaczynać od osób, które dokonały wpłaty – wyjaśnił przedstawiciel wykonawcy, zapowiadając najpierw wizyty ankieterów, których zadaniem jest m.in. zaprojektowanie instalacji, ustalenie miejsca montażu zbiornika na wodę, dokonanie pomiarów. – Z kilkudniowym wyprzedzeniem będziemy informować o planowanym montażu. Trwa to, jeśli nie dojdzie do nieprzewidzianych sytuacji, 1-2 dni.

Do zadań firmy wykonawczej należy: montaż solarów na dachu, przeprowadzenie rur solarnych (dwóch ze stali nierdzewnej i w izolacji termicznej) po ścianie zewnętrznej, ewentualnie wolnym przewodem kominowym lub wentylacyjnym (na pewno nie jedynym, który jest w danym pomieszczeniu, np. w kotłowni). W środku – montaż zbiornika, podpięcie zimnej wody do zbiornika, wyjście ciepłej wody ze zbiornika solarnego do instalacji z wykorzystaniem zaworu mieszającego termostatycznego - zaworu bezpieczeństwa, antypoparzeniowego (gdy woda jest za ciepła, miesza ją z zimną), naczynia przeponowego i podpięcie górnej wężownicy (bez drugiej pompy układ będzie trochę gorzej funkcjonował). Dalsze roboty to: podpięcie sterowania, uruchomienie układu i udzielenie instruktażu (na co należy zwracać uwagę, jak często kontrolować instalacją solarną, jak się z nią obchodzić).

Wykonawca przestrzegał, by nie przesadzać z wielkością instalacji (o możliwych instalacjach piszemy na str. 14):

– Nie ma co podawać tych ilości na zapas, bo nawet mniejsze układy w okresie letnim potrafią sobie poradzić. Po zmieszaniu otrzymujemy bardzo duże ilości wody, z 300 litrów podgrzanej do 70 st. –  500-600 litrów o temp. 45-50 st. 

Wyjaśnił też, że pompa nie chodzi cały czas. – Gdy chodzi na najwyższym biegu, ma moc ok. 50-60 Wat, tyle ile żarówka. Nie ma obaw, że będzie duże zużycie prądu – zapewnił. 

Jeśli jest druga wężownica, tzw. górna, zalecany jest montaż dodatkowej pompy, którą można zakupić we własnym zakresie lub od firmy (kosztuje z osprzętem ok. 480 zł).

- Mówimy o pompie, która w większości państwa domów jest i wtedy jej nie trzeba montować do tej drugiej wężownicy – uzupełnił wójt. –  Mowa o sytuacji, że ktoś może nie mieć drugiego obiegu. Zakładam, że takie sytuacje będą incydentalne. Zazwyczaj każdy, kto ma bojler, ma taką pompę, między piecem a drugą wężownicą.

W skład każdej instalacji wchodzi też nowy zbiornik. Przewidziany jest demontaż i utylizacja starego. – Prosiłbym, żeby się nie przywiązywać do starych zbiorników – apelował przedstawiciel wykonawcy. – Proponuję go zdemontować, bo dostajecie nowy zbiornik, dobrze zaizolowany. Powinien być i najlepszym jest układ jednozbiornikowy.

Autor:
Treść:
Kod z obrazka: