Pierwsze w powojennej Polsce w pełni wolne i demokratyczne wybory do Rady Miasta i Gminy Wyszków odbyły się 27 maja 1990 r. Przez siedem kadencji funkcje radnych pełniło w sumie 108 osób; podczas środowej uroczystości w WOK „Hutnik” minutą ciszy uczczono pamięć zmarłych samorządowców. 

W swojej najnowszej historii Wyszków miał trzech burmistrzów: Krzysztofa Zamczewskiego, Jana Malinowskiego i Grzegorza Nowosielskiego. Jak kształtowała się lokalna samorządność, w swoim referacie przypomniała nasza redakcyjna koleżanka Elżbieta Szczuka (część pierwszą jej wystąpienia publikujemy na str. 7). Poruszenie wśród zebranych budziły prezentowane w tle zdjęcia z poszczególnych kadencji.

Atmosferę panującą podczas dwóch pierwszych kadencji przypomniał Edward Groniecki. – Samorząd to była szansa dla każdego, każdy mógł zgłosić swoją kandydaturę. Skorzystałem z tej okazji, mimo że byłem członkiem partii – 

wspominał. – Bez kłopotów dostałem się do rady, ale kwestia zaistnienia w niej bardzo mnie niepokoiła. Poprosiłem nawet naszego proboszcza ks. Zenona (parafia Rybienko Leśne – red.), żeby mi towarzyszył, żebym miał na sali chociaż jedną bratnią duszę. Miałem świadomość, że rada będzie się składała w większości z radnych Komitetu Obywatelskiego. Niepokój wyczuwało się również na sali, napięcie było olbrzymie. Było to coś przełomowego, samorządność terytorialna zrewolucjonizowała nasz system polityczno-gospodarczy. Przewodniczący Cezary Pilarski zaproponował moją kandydaturę na wiceprzewodniczącego. Radni przyjęli ją bez żadnych uwag, co było dla mnie wielkim sukcesem. Również burmistrz Krzysztof Zamczewski zaproponował moją kandydaturę do zarządu.

Edward Groniecki przypomniał, w jak trudnej sytuacji znajdowała się wówczas Polska: – Brakowało pieniędzy, brakowało wszystkiego. Kierowaliśmy się wielkim entuzjazmem i chęcią zrobienia czegoś dla tej społeczności. Nie wiem, czy burmistrz Zamczewski chociaż jedno posiedzenie zarządu przesiedział spokojnie, nie chodząc nerwowo po sali.

Radni zajmowali się m.in. zmianami nazw ulic, budową szkoły na os. Polonez, odbudową pomników pamięci narodowej i budową pomnika u zbiegu ulic Sowińskiego i Pułtuskiej. Rozmawiano o uruchomieniu spalarni śmieci, wiele emocji budziła prywatyzacja. – Wszyscy się uczyliśmy. Sesje były tak emocjonalne, panowało takie napięcie, że radni czasami nie wytrzymywali nerwowej atmosfery i demonstracyjnie opuszczali obrady – wspominał Edward Groniecki. – Diety były symboliczne, pani skarbnik ganiała nas po korytarzach, żebyśmy wzięli diety z 3 miesięcy, żeby jej się w papierach zgadzało.

Wraz z drugą kadencją przyszło rozczarowanie. – Rada podzieliła się na „wy” i „my”, prawą i lewą stronę – mówił były radny. – Pojawiło się słowo „opozycja”, głosowanie przeciwko tylko dlatego, że takie jest prawo opozycji. Atmosfera nie napawała optymizmem, czekałem na koniec tej kadencji.

Edward Groniecki życzył samorządowcom sukcesów, determinacji i samozaparcia, burmistrzowi – jeszcze kilku kadencji.

- Kiedyś nie było łatwo, teraz również – do wystąpienia Edwarda Gronieckiego nawiązała przewodnicząca rady miejskiej Elżbieta Piórkowska. – Samorząd coraz bardziej się profesjonalizuje, staramy się sprostać coraz większym oczekiwaniom, działać jeszcze sprawniej i skuteczniej, korzystać z postępu cywilizacyjnego. Ale jedno pozostaje niezmienne: nasze serce, nasza chęć działania, oddanie. Jesteśmy blisko ludzi, bo po to ta samorządność była, to w samorządach najbardziej realizuje się demokracja. Samorządność uczy budowania, pokory, kompromisu. Dla mnie również „opozycja” było trudnym słowem, po dzień dzisiejszy niezrozumiałym. W naszym samorządzie nauczyliśmy się dochodzić do kompromisów, czym się również szczycimy.

Przełomem w pracy samorządu było wstąpienie Polski do Unii Europejskiej. – Wbrew obawom samorządy podołały temu wyzwaniu. Znaleźliśmy sposób, by sięgnąć po dotacje i za unijne pieniądze zmieniać rzeczywistość. Jeździmy coraz lepszymi drogami, uczymy się w coraz lepszych warunkach, nasze dzieci mają wręcz idealne warunki do zdobywania wiedzy – mówiła przewodnicząca.

Z biegiem lat zakres kompetencji i obowiązków samorządu rozszerzał się. – Zapewne to znak zaufania naszego państwa, radzimy sobie dobrze, mimo że często brakuje finansów, że często musimy podejmować bardzo trudne decyzje – zauważyła Elżbieta Piórkowska. – Wierzymy, że wszelkie działania państwa będą samorząd doceniać. Oprócz przerzucania na barki samorządu ważnych zadań, będzie też rozmowa. Warto dać samorządom szansę na innowacyjność, by nie były tylko administratorami swoich wspólnot. 

- Gmina jako królowa samorządu jest pierwszym adresatem potrzeb mieszkańców – kontynuowała zastępczyni burmistrza Aneta Kowalewska. Pokrótce przypomniała historię miasta, rozkwit przemysłu, późniejszą likwidację zakładów pracy i bezrobocie. – Również jako miasto poradziliśmy sobie z tym – przekonywała. – Bezrobocie jest niższe niż średnia krajowa

Mówiła też o budowie trasy S-8, inwestycjach w infrastrukturę, kulturę, sport i oświatę, o pozyskiwaniu funduszy zewnętrznych i nowych inwestorów, o budowaniu tożsamości lokalnej. – Wyszków jest miastem nowoczesnym, częścią aglomeracji warszawskiej, która zachowuje jednak swoją tożsamość – podkreśliła. – Miastem nowoczesnym, ambitnym, na które sąsiedzi coraz częściej spoglądają z zazdrością. Największym kapitałem Wyszkowa są wyszkowianie.

Gmina wyróżniła siedmiu samorządowców. Herby wykonane przez seniorów z Domu Dziennego Pobytu otrzymali: Grzegorz Wyszyński, który w radzie zasiada już piątą kadencję oraz Jan Abramczyk, Jan Dziubłowski, Władysław Dudzik, Jan Malinowski, Bogdan Szymański i Sławomir Wróbel – za pracę podczas czterech kadencji.

Wyświetlono filmy promujące Wyszków tygodnika „Wyszkowiak” i portalu „Tuba Wyszkowa”. 

Uroczystość zakończył koncert, na scenie wystąpili: Katarzyna Błaszczak, Monika Turek, Karolina Pujer, Mateusz Nasiadka, Ernest Bereski, Damian Ordak, Bartłomiej Jachacy oraz grupa wokalna „I”, która zaprosiła publiczność do zaśpiewania piosenki: 
 

Wyszków moim gniazdem jest.
 

- Chciałbym aby dzisiejsze święto było dla nas chwilą radości i satysfakcji z tego, co wspólnie udało nam się zrobić dla naszego miasta i naszej gminy – mówił burmistrz Grzegorz Nowosielski. – Przez 25 lat cierpliwie i konsekwentnie budowaliśmy wyszkowską samorządność, każdy z nas włożył swoją pracę, serce i czas. Każdy z nas w ten samorządowy gmach wniósł swoją cegiełkę. Proszę, nie oceniajmy, czy była to cegiełka duża czy mała, jakiego koloru i którą ręką kładziona. Po prostu cieszmy się tym, co razem udało nam się zbudować. Bo możemy różnić się, ale Wyszków jest nasz i wspólny. Chciałbym, abyśmy dziś wszyscy, niezależnie od koalicji, kadencji, poglądów, czuli się na tej uroczystości docenieni, potrzebni, usatysfakcjonowani. 

SB 
 

Autor:
Treść:
Kod z obrazka: