Wójt musi wydać decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach rozbudowy fermy. Poprzedziła to rozprawa administracyjna, na którą 24 lipca stawili się przedstawiciele władz, radni, inwestor i mieszkańcy. Zgłoszone uwagi mają pomóc w sformułowaniu decyzji. 

Zgromadzeni emocjonalnie odnosili się do tematu, były wzajemne oskarżenia o brak dobrej woli i zrozumienia. Jako argumenty podnoszono m.in. odwieczną zapachową specyfikę wsi czy zagrożenia epidemiologiczne. Najważniejsze zastrzeżenia sąsiadów fermy budzi smród obornika, brak odpowiednich dróg i mostu do przejazdu ciężkich pojazdów, obawa przed zalaniem sąsiednich działek po podwyższeniu gruntu, utrata wartości sąsiednich działek. Inwestorzy z kolei wytykają oponentom brak dowodów oraz wiedzy na poruszane tematy. Wiele z nich mają dotyczyć kwestii, na które nie mają wpływu (stan dróg czy rowów melioracyjnych). Paweł Nowak przekonywał, że wiarygodne badania (m.in. Sanepidu, Regionalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska, Państwowej Inspekcji Weterynaryjnej) nie wykazują nieprawidłowości. Gdyby wystąpiły, nie mógłby prowadzić fermy. 

Jednak to, co najbardziej drażni mieszkańców, nie da się ująć w normy. Obornik z fermy jest wykorzystywany przez rolników do użyźniania pól. Według sąsiadów, wiąże się to z o wiele bardziej przykrym zapachem niż w przypadku innych nawozów.  

– Gdyby inwestor zadbał o estetykę i inną formę wywożenia odpadów, tematu by nie było. Ten temat jest pominięty w opracowaniach – mówił wójt Tadeusz Michalik. – Nikt nie przeszkadza panu hodować królików, tak jak żadnemu rolnikowi nie przeszkadza w hodowaniu zwierząt gospodarskich.

Właściciele argumentują, że ilość obornika nie pozwala na jego bezzapachowe zagospodarowanie. Mimo używania środka przyspieszającego rozkład, śmierdzi i będzie śmierdział, jak każdy inny. Radny Janusz Pakuła sugerował, że może stężenie azotu w oborniku króliczym jest większe, zaś sposób przechowywania i stosowane ilości muszą być nieodpowiednie. Obecni obawiają się nadto kokcydiozy, choroby roznoszonej przez źle używany nawóz króliczy. Temu ostatniemu stanowczo inwestor zaprzeczył. Choroba dotykała króliki hodowane metodą ekologiczną, on stosuje towarową, która wyklucza kokcydiozę.  

– Wszyscy panu mówią, że śmierdzi na okolicę, a pan twierdzi i udowadnia, że to zapachy. Śmieje się pan  ludziom prosto w twarz. Niech się pan przestanie wygłupiać. Pan wie, o co chodzi – padały oburzone głosy z sali. Obecni byli rozżaleni, ich zdaniem, lekceważeniem i brakiem propozycji rozwiązania problemu. – To przekracza milion razy smród obornika – twierdzili.

– Ja też mieszkam na wsi od urodzenia i to mi bardzo śmierdzi – potwierdził wójt Michalik. – Inny obornik nie, ale ten wyjątkowo. 

– Gówno, które się poruszy, zawsze będzie śmierdziało – na zarzuty odpowiadał Paweł Nowak. – Obornik jest wywożony najmniej inwazyjną, najprzyzwoitszą metodą, 99% jest wywożone beczkami, hermetycznie zamknięte

To wywołało kolejne głosy oburzenia, m.in. radnej Marii Podolak, bo obornik jest rozlewany regularnie na drodze i poboczu. 

– Towar, który wyjeżdża za bramę, nie jest mój. To pretensje do wożących – skwitował Paweł Nowak, radząc upominanie kierowców. – Nie mogę odpowiadać za wszystkich, którzy biorą ode mnie obornik. 

Inwestorowi zarzucano lekceważące traktowanie sąsiadów 

– Nic pan nie zrobi dla ludzi, tylko pan się wprowadził niedawno do Płatkowa i się rządzi, wielki biznesmen – mieszkańcy nie kryli żalu. – Niech pan dla ludzi coś zrobi.

– Ja dla tej wsi zrobiłem więcej niż niektórzy radni przez 8 lat – replikował inwestor, podając jako przykład utwardzenie drogi gruzem. Zaprzeczył, by drogą i mostkiem jeździły auta o zbyt dużym tonażu.  

– Absolutnie się z panem nie zgodzę. Na drogę nawieziono żwir z gliną, tłuczeń dopiero na tę wiosnę – przypomniał wójt. – W opinii społeczeństwa jest zupełnie inaczej. Załatwmy temat wywozu odpadów i temat się kończy. Ja nie jestem przeciwnikiem rozbudowania fermy, ale muszę również wysłuchać mieszkańców, oni mnie wybrali.

Obawy mieszkańców wynikają z tego, że po rozbudowie ilość obornika jeszcze się zwiększy.

– Czy pan byłby w stanie iść na kompromis, żeby tego nie rozdawać, nie rozwozić? – spytała jedna z mieszkanek.

Właściciel powtórzył, że tak duże ilości obornika nie będą znikać bezzapachowo. Przyznał, że planuje jego suszenie na miejscu i sprzedawanie do sklepów ogrodniczych, co będzie korzystniejsze finansowo, ale to na razie tylko plany.

Na ostatniej sesji rady gminy wójt Michalik przyznał, że temat jest trudny. Jest zobligowany wydać decyzję, która zapewne jednak będzie zaskarżana przez którąś  niezadowoloną stronę do Samorządowego Kolegium Odwoławczego. Procedura przewiduje sporządzenie protokołu z rozprawy. Po opublikowaniu zainteresowani mają 7 dni na zapoznanie się z nim i resztą dokumentów, później będzie wydana decyzja.  

Autor:
Treść:
Kod z obrazka: