Wyszukaj na stronie

Minęło 25 lat od chwili, gdy w Szkole Podstawowej nr 4 zabrzmiał  pierwszy dzwonek. W 1999 roku dołączyło Gimnazjum nr 2, które od 2004 roku jest już jedynym gospodarzem tego obiektu. Obie szkoły łączy nie tylko ten sam patron - „Obrońcy Westerplatte”, ale także wspólne tradycje. Obiema szkołami kieruje ten sam dyrektor – Mirosław Kowalski, a wraz z nim przez 25 lat przekraczały codziennie szkolne progi nauczycielki Barbara Baranowska, Jolanta Topczewska - Bocian i Hanna Czyżo.  
Jubileusz 25-lecia szkoły został przygotowany z wielki rozmachem, uroczystości odbywały się 17 i 18 października. Z tej okazji został wydany piękny, kolorowy biuletyn, obrazujący historię, a przede wszystkim współczesność Szkoły, której udało się ocalić wcześniej wypracowane najlepsze i najwartościowsze tradycje, mimo że Szkoła Podstawowa nr 4 (na skutek reformy szkolnictwa i niżu demograficznego) została zlikwidowana.     
Dyrektor Mirosław Kowalski, który kieruje placówką od początku jej istnienia, powitał na piatkowej uroczystości w szkole zaproszonych gości, m.in. władze lokalne, które reprezentowali zastępca burmistrza Teresa Trzaska i naczelnik wydziału edukacji starostwa  Krzysztof Arbaszewski, dyrektorów szkół z delacjami uczniów, nauczycieli, którzy pracowali w niej w ciągu minionych 25 lat. 
- Gimnazjum nr 2 przejęło imię Obrońców Westerplatte, a co za tym idzie - najlepsze tradycje pracy z patronem – podkreślił dyr. Kowalski. - Jesteśmy dumni z naszych osiągnięć. Cieszymy się, że „Westerplatczyków imię ma, aby męstwo ich sławić” oraz z tego, że „jest wszak drugim domem, drugą szkołą i księgi życia drugim tomem” (cytaty z „Pieśni gimnazjum”).
- Do tej szkoły chodzili już nasi rodzice, wielu absolwentów jest dziś nauczycielami w tej szkole – dodały prowadzące uroczystość gimnazjalistki Weronika Rawska i Marta Kocięcka.
- Ten obiekt służy już miastu 25 lat, budynek był oddany do użytku 1 września 1983 roku, był jasny, przestronny, bardzo nowoczesny jak na owe czasy – wspominały początki Szkoły.
1 września 1983 roku zasiadło w ławkach 1.132 uczniów, którym wiedzę przekazywało 56 nauczycieli (byłam jedną nich – EB), obecnie w tym samym budynku uczy się 545 gimnazjalistów, pracuje 46 nauczycieli.
Zebrani z zainteresowaniem wysłuchali opowieści nauczycielki historii Jolanty Paczkowskiej  o Westerplatte. Jej słowa wzbogacała prezentacja multimedialna (przypomniano słowa papieża wypowiedziane  na Westerplatte w 1987 roku, a także fragmenty filmu Stanisława Różewicza „Westerplatte”). 
Nauczycielka przypomniała przebieg walk na Westerplatte oraz wojenne i powojenne losy Westerplatczyków.
O pracy szkoły z patronem (imię Obrońców Westerplatte Szkoła Podstawowa nr 4 otrzymała 10 października 1987 roku) mówiła Barbara Kobiałka, również nauczycielka historii. Gimnazjum nr 2 (któremu patronują Westerplatczycy od 18 maja 2002r.) jest w gronie 68 placówek należących do Klubu Szkół Westerplatte.
- Najbardziej niezapomniane chwile to spotkania z żyjącymi jeszcze (jest ich tylko trzech) obrońcami Westerplatte – podkreśliła Barbara Kobiałka.
Przypomniała przyjazne kontakty z Kaszubskim Dywizjonem Straży Granicznej, który stacjonuje na Westerplatte (jego oficerowie byli częstymi gośćmi w Wyszkowie, to oni, ubrani w galowe mundury,  dokonywali pasowania pierwszoklasistów na uczniów, a prymusi szkoły w nagrodę jeździli na wycieczki na Westerplatte).  
Spośród 56 nauczycieli rozpoczynających pracę w Szkole Podstawowej nr 4, do dziś pracuje w tym samym budynku czworo: dyr. Mirosław Kowalski, Barbara Baranowska, Jolanta Topczewska – Bocian i Hanna Czyżo. Dla swoich koleżanek „staruszek” dyrektor przygotował upominki – albumy fotograficzne.
Mirosław Kowalski, zapytany o plany na przyszłość, wyrecytował: nowe ławki, laptopy i słuchawki, szatnia dla każdego, piękny basen, większa salę i... „uśmiech do tego”.
W tym uroczystym dniu wręczono też Statuetki „Przyjaciel szkoły”. Otrzymali je: Teresa Trzaska, Eliza Kłos (córka kapitana Kazimierza Deptuły) oraz ks. dziekan Waldemar Krzywiński
Teresa Trzaska  powiedziała, że czuje się częścią historii tej szkoły, do „czwórki chodzili” jej obydwaj synowie.  Zauważyła, że pojawiające się w „Pieśni gimnazjum” słowa  „nasza szkoła”, świadczą, ze uczniowie się z nią identyfikują.
Podziękowała za 25 lat. - Życzę, aby rozwój tej szkoły był taki, jak przedstawił to pan dyrektor. Żeby był w niej dobry klimat dla każdego człowieka – zakończyła. Wręczyła aparat fotograficzny, by ułatwił dokumentowanie przyszłych szkolnych wydarzeń.
Uhonorowała też nauczycieli, których uczniowie mieli sukcesy w konkursach i olimpiadach przedmiotowych: Jolantę Sarnacką, Agnieszkę Pałkę, Hannę Czyżo, Ewę Nowak – Kowalską, Iwonę Obrostek, Magdalenę Macioch.
Tak trzymać
- Chciałbym zostawić pamiątkę – mówił ks. dziekan Krzywiński, który zauważył, że jubileusz szkoły komponuje się z rocznicą wyboru papieża Jana Pawła II, wręczając książkę ze swoich zbiorów. - Żeby duch pontyfikatu Jana Pawła II towarzyszył wam w codziennej pracy - życzył.
Krzysztof Arbaszewski odczytał list gratulacyjny od starosty Bogdana Pągowskiego.
- Jestem dumny i mam wielką radość – dzielił się ze zgromadzonymi swoimi odczuciami - że mogłem tworzyć klimat tej szkoły jako nauczyciel tej placówki przez 9 lat.
- Najpiękniejsze  przeżycia są jeszcze przed nami i tego państwu i sobie życzę - zakończył.
Przedstawicielki emerytowanych nauczycieli szkoły, Janina Kazimierczyk i Danuta Groszyk, przekazały do biblioteki pięknie wydaną „Kronikę opery”:
- Może ktoś z młodzieży w większym stopniu połknie bakcyla tej dziedziny sztuki, rozsławi później tę szkołę i miasto - wyraziły nadzieję. 
Eliza Kłos ze wzruszeniem w głosie wyznała, że, przekazując marynistyczne zbiory swojego ojca Kazimierza Deptuły (stały się zaczątkiem Szkolnego Muzeum Morskiego), liczyła, iż pamięć o nim przetrwa.
- I nie zawiodłam się - zapewniła. - To dzięki szkole i panu dyrektorowi.
- Trudno być obojętnym wobec miejsca, w którym zostawiło się część swojego życia - zauważył przewodniczący Rady Rodziców Stanisław Rapacz, który złożył życzenia i podziękowania dyrekcji oraz nauczycielom.
W imieniu dyrektorów szkół głos zabrał Jan Hryniewicz, który uznał, że szkoła jak 25-letnia kobieta jest dopiero w kwiecie wieku
- Tak trzymać – życzył. - I do zobaczenia na 50-leciu. Przemarszem całej społeczności szkolnej ulicami miasta do kościoła św. Idziego rozpoczął się drugi dzień uroczystości. Ks. dziekan Waldemar Krzywiński odprawił Mszę. św. w intencji nauczycieli, uczniów i pracowników Gimnazjum nr 2.
W szkole odbyła się akademia, podczas której uczniowie klas pierwszych złożyli ślubowanie. Bardzo podobał się program  artystyczny pod hasłem „Nauka jest jak bezkresne morze” utrzymany w konwencji morskiej (humorystyczne, świetnie zagrane scenki i wspaniały występ chórku). Wszystkiemu przypatrywał się dostojny Neptun i jego piękna małżonka Salacja. Publiczność i zaproszonych gości poderwał do tańca utwór „Wypłynąć”.

Wróć do listy artykulów z tego wydania