Wyszukaj na stronie

Strajk pielęgniarek anestezjologicznych z każdym dniem coraz bardziej paraliżuje wyszkowski szpital. Mimo wielodniowych negocjacji, nie doszło do porozumienia z dyrekcją SPZZOZ. Pacjenci wymagający opieki kardiologicznej są przewożeni do innych szpitali. Z kwitkiem odchodzą chorzy zapisani na badania specjalistyczne. Jeśli stanie OIOM, zagrożone będzie funkcjonowanie całego szpitala. Na dodatek obie strony konfliktu złożyły w prokuraturze zawiadomienia o możliwości popełnienia przestępstwa.
Zgodnie z zapowiedziami, pielęgniarki zrzeszone w Związku Zawodowym Pielęgniarek Anestezjologicznych odeszły od łóżek chorych w środę, 7 stycznia rano. Zgromadziły się przed Izbą Przyjęć. Na oddziałach zostały tylko oddziałowe, ich zastępczynie i lekarze. Na szpitalnym korytarzu pojawiły się też pielęgniarki, nie mające w tym czasie dyżuru.
- Strajkuje OIOM, kardiologia z OIOK-iem, wewnętrzny, specjalistka, medycyna pracy, część Izby Przyjęć. W sumie dziś ok. 70 osób – poinformowała nas przewodnicząca ZZPA Jadwiga Pyt. - Nie wyjdziemy stąd, dopóki czegoś nie wywalczymy. Najwyżej złożymy wypowiedzenia i wszystkie stąd pójdziemy. Smutne, że spotkało nas to ze strony dyrektora – pielęgniarki i że pielęgniarstwo tak nisko upadło. Moja podstawa wynosi 1.980 zł. Są panie, które mają po 1.500 zł. Jest pani, która po 32 latach pracy bierze 1.600 zł. Odejście pielęgniarki od łóżka to ostateczność. To moja klęska, że musiałam podjąć taką decyzję. Ale nie pozwolę dalej dręczyć pielęgniarek, choćbym miała tu zginąć.
- Jak się pani czuje, jako pielęgniarka w ostrym konflikcie z pielęgniarkami? – zapytaliśmy dyrektor Cecylię Domżałę.
- Zawsze czuję się pielęgniarką i się tego zawodu nie wypieram. Solidaryzuję się z tą grupą, ale jestem dyrektorem szpitala - odpowiedziała. - Ponoszę jednoosobowo odpowiedzialność za ten szpital i każdy powinien to zrozumieć. Nie przyznaję się do tego, że dyskryminuję swoją grupę zawodową. Uważam, że wynagrodzenia pielęgniarek są zdecydowanie za niskie. Natomiast proszę nie obarczać mnie odpowiedzialnością za to, że jest taki, a nie inny poziom finansowania świadczeń i tylko na takie wynagrodzenia szpital na dzień dzisiejszy stać. Negocjacje ze strajkującymi rozpoczęły się 7 stycznia ok. godz. 11. Do rozmów starjkujące zostały zaproszone przez dyr. SPZZOZ Cecylię Domżałę, starostę Bogdana Pągowskiego i naczelną pielęgniarkę Renata Dziełak. Brały w nich udział również przedstawicielki Okręgowej Izby Pielęgniarskiej w Ostrołęce. Dyrekcja nie zgodziła się, by uczestniczyła w nich prasa.
Mimo że rozmowy trwały cały dzień, nie zakończyły się porozumieniem. Pielęgniarki zaproponowały 200 zł „do ręki” i zawieszenie strajku, dyrekcja – 100 zł i zakończenie sporu.
Konstruktywnych rozwiązań nie przyniosły rozmowy podejmowane w następnych dniach. Do głosu natomiast coraz bardziej dochodziły emocje. Obie strony wydawały się coraz bardziej wyczerpane.
Dyrekcja przedstawiała pielęgniarkom kolejne alternatywy. W czwartek zaproponowała 200 zł brutto do wynagrodzenia (czyli ok. 130 zł „do ręki”)  dla całego, nie tylko dla strajkujących, personelu średniego (wszystkie pielęgniarki, położne i technicy medyczni). Strajkujące obstawały przy 200 zł do wynagrodzenia zasadniczego, czyli 360 zł brutto. Uważają, że wywalczone podwyżki należą się tylko pielęgniarkom.
- Podwyżki proponuję dla całego medycznego personelu średniego, ponieważ pozostałe związki też są w sporze z dyrekcją – swoje stanowisko Cecylia Domżała uzasadniała na sobotniej konferencji prasowej. - Obawiam się dzielenia tych trzech grup zawodowych, których wynagrodzenia są porównywalne.
Skutki finansowe podwyżek proponowanych przez pielęgniarki tylko dla ich grupy zawodowej (207 osób) dyrektor szacuje na ok. 80 tys. zł miesięcznie, proponowanych przez siebie dla całego personelu średniego (260 osób) – ok. 100 tys. zł.
Pielęgniarki przypominają, że w 2008 r. położne otrzymały już podwyżki, co potwierdza Cecylia Domżała. - Podyktowane były odejściem trzech położnych - wyjaśnia. - To było chyba 150 zł. Spowodowane były również tym, że zwiększyła się ilość wykonywanych świadczeń. W pierwszych miesiącach 2007 r. średnio miesięcznie mieliśmy 55 porodów, a liczba ta wzrosła o 30%. To oddział, który wypracowuje zyski. Średnie wynagrodzenie zasadnicze dla pielęgniarek wynosi 1.824 zł, położnych – 1.906 zł.
Po zamknięciu oddziału w GIN-MED-zie położnym jeszcze przybyło pracy. - Nie wykluczam, że będzie istniała potrzeba jakiejś rekompensaty finansowej.– zapowiada dyr. Domżała. - Panie stanęły na wysokości zadania i o pieniądze nie pytały.
Jeszcze w sobotę dyrekcja złożyła strajkującym kolejną propozycję. Przyjęłaby ich żądania pod warunkiem, że podwyżki będą przyznane tylko na pół roku. Na to pielęgniarki również się nie zgodziły. - To żadne wyjście z sytuacji - uważają. - Po pół roku dyrekcja może nam dać wypowiedzenia zmieniające. W czerwcu czy lipcu dostanie gorszy kontrakt i co? Jeśli w lipcu szpital zostanie przekształcony, to jakie my zachowamy warunki płacowe?
Poza tym dyrekcja postawiła warunek, żeby pielęgniarki zakończyły strajk. One zgadzają się tylko na jego zawieszenie.
- To był ze strony dyrekcji maleńki krok naprzód, ale my zrobiłyśmy krok milowy z 700 zł (żądania wysuwane w trakcie sporu zbiorowego, który trwa już od roku – red.) schodząc do 200 zł – przekonuje Jadwiga Pyt. - Koleżanki mają możliwość zawarcia osobistych porozumień z panią dyrektor. Mogą też ze strajku zrezygnować czy wystąpić ze związku. Tłem konfliktu między pielęgniarkami a dyrekcją szpitala są nie tylko podwyżki, ale i sam strajk. Cecylia Domżała uważa, że jest nielegalny, a pielęgniarki łamią prawo.
- Organizatorzy tego strajku powinni zdawać sobie sprawę z tego, jaką biorą na siebie odpowiedzialność. Prosiłam, żeby zmieniły formę strajku – relacjonuje dyrektor. - Niech strajkują, ale niech idą do łóżek. Nie skutkowało. Później już wezwałam panie do pracy w systemie ostrodyżurowym. Jak są trzy pielęgniarki na nocy, to jedna dyżuruje, a dwie strajkują. Panie porzuciły pracę. Podpisują listę obecności, co dowodzi, że ja, jako pracodawca, mam pracownika w pracy, który wykonuje swój zakres obowiązków.
Pielęgniarki twierdzą, że zadaniem dyrekcji, uprzedzonej o strajku, jest zapewnienie obsady na oddziałach. Listę obecności podpisują, bo pojawiają się na dyżurach. Mimo strajku, często wracają na oddziały, gdy ich pomoc jest tam niezbędna. - Dziś dziewczyny z kardiologii przepracowały prawie cały dzień, bo była taka potrzeba – w piątek poinformowała Jadwiga Pyt.
dokończenie ze strony 2
- Ale to nie jest to samo – ripostuje Cecylia Domżała. - Staram się pozyskać pielęgniarki, które w ograniczonej liczbie zabezpieczą ciągłość świadczeń.
W czwartek dyżur na Intensywnej Opiece Kardiologicznej pełniła pielęgniarka ze szpitala w Aninie. Dyrektor zapewnia, że nie została „sprowadzona”. - Akurat był taki zbieg oko-liczności, że zgłosiła się do nas z chęcią podjęcia pracy. Poprosiliśmy panią o pomoc – wyjaśnia.
Przekonana o nielegalności strajku, Cecylia Domżała złożyła w prokuraturze zawiadomienie o możliwości popełniania przez pielęgniarki przestępstwa.
W niedzielę i poniedziałek strajkujące pielęgniarki przychodzące na dyżur otrzymywały od dyrekcji pismo, w którym, powołując się na Kodeks pracy i Regulamin pracy, poleca niezwłocznie powrócić na stanowiska pracy i podjąć obowiązki służbowe. Niezastosowanie się uznaje za rażące naruszenie obowiązków pracowniczych, skutkujące rozwiązaniem umowy o pracę bez wypowiedzenia.
Żadna pielęgniarka pisma nie podpisała. - Nie może zapanować psychoza strachu. To grozi zerwaniem jakichkolwiek rozmów. Jesteśmy już przygotowane na wszystko. Tu już chyba emocje grają główną rolę. Konflikt zamiast się łagodzić, zaostrza się – na pismo dyrekcji zareagowała Jadwiga Pyt.
W odpowiedzi w poniedziałek pielęgniarki skierowały do radnych powiatowych i prokuratury pismo, w którym informują o łamaniu przez dyrekcję szpitala Ustawy o rozwiązywaniu sporów zbiorowych i Kodeksu pracy.
Prokuratura podjęła natychmiastowe działania w stosunku do obu zawiadomień. W poniedziałek, jako jedna z zawiadamiających, przesłuchana została Cecylia Domżała. Prokuratura zapoznała się też z dokumentacją, ale decyzji żadnej jeszcze nie podjęła.
 - Ta sprawa będzie miała priorytet – zapewniła nas prokurator rejonowa Danuta Klimiuk. - Takie rzeczy trzeba rozwiązywać szybko, żeby nie było niezdrowej sensacji. Pośpiech nie jest jednak wskazany.
Czy w związku z przekonaniem, że strajk jest nielegalny, dyrekcja potrąci pielęgniarkom z pensji za dni, kiedy strajkowały? - Nie chcę mówić w tej chwili o konsekwencjach. Moim zdaniem, strajkujący nie powinni dostać wynagrodzenia, ale nie wiem jeszcze, czy będę potrącać – powiedziała w sobotę. Największy problem z zapewnieniem opieki pielęgniarskiej szpital miał na kardiologii. Pracujące tam pielęgniarki muszą wykazać się specjalistyczną wiedzą, zwłaszcza na oddziale intensywnej opieki kardiologicznej. W sobotę z OIOK-u wywieziono wszystkich pacjentów. Na kardiologię nie przyjmowano już nowych pacjentów. Przybywających na Izbę Przyjęć karetki odwoziły do sąsiednich szpitali.
Strajk odbił się również na chorych oczekujących od tygodni na badania specjalistyczne. Nie wykonywano m.in. planowanych gastroskopii.
Niestety, może być jeszcze gorzej. Zamknięcie oddziałów będzie skutkowało zawieszeniem kontraktu na te zakresy świadczeń, co oznacza, że szpital nie otrzyma części środków z NFZ.    - Wymogiem do kontraktu w oddziale chirurgicznym, ortopedycznym i wielu innych jest funkcjonowanie w szpitalu OIOM-u. Może stanąć cały szpital – ostrzega Cecylia Domżała. - To NFZ zdecyduje. Liczę na opanowanie, zrozumienie, zmianę formy strajku lub przyjęcie naszej propozycji.
Dyrektor obawia się również, że gdy wierzyciele (wymagalne zobowiązania szpitala wynoszą ok. 3 mln zł) dowiedzą się o podwyżkach, zaostrzą działania windykacyjne. - Komornik jednym cięciem sprawi, że nie będzie żadnych wynagrodzeń – mówi.
- Przygotowujemy się do przekształcenia – dodaje starosta. - Czekamy na rozporządzenie pani minister w kwestii oddłużeń. Chcemy, żeby nasz szpital miał dobrą opinię. W negocjacjach ze strajkującymi uczestniczy starosta Pągowski. W czwartek w sprawie krytycznej sytuacji w szpitalu zebrał się zarząd powiatu, w piątek – wójtowie. Sytuację przedstawiła Cecylia Domżała. Starosta bowiem nie widział potrzeby zaproszenia pielęgniarek. - Wójtowie zadeklarowali wsparcie finansowe dla szpitala. Zwrócą się do rad gmin o przekazanie środków na zakup sprzętu – relacjonuje spotkania Bogdan Pągowski. - Zarząd w pełni popiera poczynania pani dyrektor. Zbieżną opinię mają wójtowie.
- Może i pielęgniarki mają rację, ale ich pensje są porównywalne do innych szpitali. Ja nie dołożę złotówki do bieżącego utrzymania szpitala, bo nie mam takiej możliwości – dodaje starosta.
Także na wsparcie samorządowców pielęgniarki liczyć nie mogą. Na duchu podnoszą je drobne gesty sympatii ze strony wyrozumiałych pacjentów. W niedzielę od jednego z nich otrzymały nawet kwiaty. To pytanie pada każdego dnia. Kolejne dni nie przynoszą jednak rozwiązań. Obie strony - coraz bardziej wyczerpane – wiedzą, że patowa sytuacja nie może już długo potrwać.
W poniedziałek starosta spotkał się z radnymi powiatowymi koalicji. Opozycja zapowiedziała, że we wtorek złoży do przewodniczącej wniosek o zwołanie sesji nadzwyczajnej.
Po południu zebrała się Rada Społeczna SPZZOZ. - Dziś musimy coś postanowić, bo pacjenci są rozwożeni po innych szpitalach. Żeby za 200 zł ludzie tak cierpieli, to jest karygodne. Wychodzi jednak na to, że lepiej wywieźć pacjentów, niż dać nam te podwyżki – usłyszeliśmy od Jadwigi Pyt.
- Obrady były bardzo burzliwe – powiedziała nam wieczorem w poniedziałek. – Obstają przy podwyżce na pół roku. Głosowałyśmy i dla nas jest to nie do przyjęcia. Wiadomo, że jeszcze będziemy się nad tym zastanawiały, bo sytuacja pozostaje patowa.
Związek Zawodowy Pielęgniarek Anestezjologicznych  w listach otwartych wydruko-nych w poprzednich numerach NW wyjaśniał, dlaczego przystępuje do strajku. Dziś swoje stanowisko prezentuje dyrektor SPZZOZ Cecylia Domżała.

Trudno jest w całości sprostować informacje przekazywane przez Przewodniczącą Związku Zawodowego Pielęgniarek Anestezjologicznych Jadwigę Pyt, które w większości były nieprawdziwe lub przedstawione tak, aby były odczytane przez Państwa na korzyść pracowników i przedstawicieli związków zawodowych.
Odniosę się do kilku z nich. Myślę, że doskonale Państwo pamiętają, jaka była sytuacja finansowa szpitala w 2003 r., kiedy to zobowiązania szpitala w stosunku do pracowników wynosiły około 7 mln zł. W wielu swoich wypowiedziach podkreślałam to, że dzięki zrozumieniu pracowników, tj. nieegzekwowaniu należności przez komornika, szpital mógł przetrwać tę sytuację. Pani Jadwiga Pyt w liście otwartym do Państwa wspomina o rezygnacji z odsetek pracowników, przykre to, bo Pani Przewodnicząca Jadwiga Pyt do tej grupy zaliczyć siebie nie może.
Na chwilę obecną szpital nie ma długów w stosunku do pracowników.
Faktem jest, że były podpisywane różne porozumienia ze związkami zawodowymi zgodnie z obowiązującymi przepisami prawnymi.
Wyjaśniam, że w 2008 r. były podwyżki wynagrodzeń w grupie zawodowej pielęgniarek w kwocie 350 zł brutto na etat.
Zarząd Związku Zawodowego Pielęgniarek Anestezjologicznych uznał tę regulację wynagrodzeń jako „ustawową”, a w sporze zbiorowym żądał podwyżek ze „środków własnych” - co to znaczy? Zakład pozyskuje środki finansowe na wynagrodzenia z Narodowego Funduszu Zdrowia.
Gospodarka finansowa zakładów opieki zdrowotnej prowadzona jest zgodnie z zapisami w aktach prawnych, do przestrzegania których zobowiązany jest Dyrektor.
Obecnie średnie wynagrodzenie brutto w grupie pielęgniarek wynosi 2.872zł.
Dokonując porównań wynagrodzeń brutto w grupach zawodowych, należy uwzględniać pochodne, jakie się na nie składają oraz liczbę wypracowanych godzin, która przy umowach kontraktowych nie jest równa godzinom, jakie wypracowuje pracownik zatrudniony na umowę o pracę.
Wskazywanie przez Panią Jadwigę Pyt na dysproporcje płacowe przy zatrudnieniu na umowach cywilnoprawnych nie do końca jest właściwe i zgodne z zasadami, jakie muszą być spełnione przy dokonywaniu porównań wynagrodzeń.
Podwyżki w niektórych oddziałach, na jakie zwraca uwagę Pani Jadwiga Pyt w liście otwartym, wynikają z rozszerzenia zakresu świadczeń medycznych, zwiększenia efektywności pracy i polityki kadrowej w tych oddziałach.

Mediacje

W trakcie prowadzonych mediacji w dniu 04.12.2008 r. ze Związkiem Zawodowym Pielęgniarek Anestezjologicznych przedstawiałam informację o braku środków finansowych na podwyżki, wskazując na skutki finansowe podwyżek, jakie już były (w 2007 i 2008 r.), straty finansowe z działalności bieżącej, nieznajomość poziomu kontraktów z NFZ na rok 2009, bo w tym samym czasie składane były oferty i ustalane plany rzeczowo-finansowe.
Uwzględniając naciski Zarządu Związku i zagrożenie strajkiem, podjęłam ryzykowną decyzję i złożyłam propozycję 100 zł podwyżki do wynagrodzenia zasadniczego (około 160 zł brutto), warunkując to uzgodnieniem z innym związkami, które są w sporze oraz zakończeniem sporów zbiorowych.
Przystąpiliśmy do sporządzania protokółu uzgodnień, który zawierał ww. warunki. W ostatniej chwili związek chciał wprowadzić końcowy zapis, że protokół uzgodnień nie przerywa mediacji i sporu zbiorowego. Na takie warunki nie przystałam, ponieważ zaprzeczało to wcześniejszym zapisom i nie kończyło sporu.
Prosiłam o jeszcze jedno spotkanie mediacyjne. Związek nie wyraził zgody, naciskał na protokół rozbieżności, aby móc rozpocząć akcję strajkową.
Skorzystałam z przysługującego prawa i protokółu rozbieżności nie podpisałam ze stanowiskiem możliwości mediacji. Po zakończonych mediacjach, chcąc powstrzymać chęć walki związku o podwyżki poprzez strajk, po kilku dniach rozmawiałam z Panią mediator, prosząc o przekonanie Pani Jadwigi Pyt do dalszych mediacji, otrzymałam odpowiedź, że nie ma już o czym rozmawiać.
Zarząd Związku podjął decyzję o strajku, o czym zostałam poinformowana 31.12.2008 r. Do rozpoczęcia strajku zarząd nie dopełnił formalności, nie poinformował o formie strajku, przeprowadzonym referendum na piśmie, komitecie strajkowym. O tym, że pielęgniarki odejdą od łóżek, dowiedziałam się z prasy. Jest to niezgodne z art. 19 ustawy o rozwiązywaniu sporów zbiorowych, który brzmi „niedopuszczalne jest zaprzestanie pracy w wyniku akcji strajkowej na stanowiskach pracy, urządzeniach i instalacjach, na których zaniechanie pracy zagraża życiu i zdrowiu ludzkiemu lub bezpieczeństwu państwa”. Zaniepokojona decyzją Zarządu Związku – zostały podjęte działania zmierzające do zabezpieczenia ciągłości opieki pielęgniarskiej w oddziałach: wewnętrznym, kardiologicznym, intensywnej terapii, w których strajkujące pielęgniarki odeszły od łóżek pacjentów.
Zarząd Związku na czele z Przewodniczącą Jadwigą Pyt nie podjął współpracy z Kierownikiem zakładu w celu zabezpieczenia nieprzerwanej pracy zgodnie z art. 21 wyżej przywołanej ustawy. Mimo kierowanych pism i próśb podczas prowadzonych negocjacji, zachowanie Zarządu nie zmieniło się.
Podpisanie listy obecności i niepodejmowanie pracy jest niezgodne z przepisami Prawa praca – o czym Zarząd Związku był wielokrotnie informowany i postępowania nie zmienił.
Wszelkie podejmowane działania i informacje z mojej strony odbiera Pani Przewodnicząca jako represje, zastraszanie pielęgniarek, formy nacisku psychicznego łącznie z dręczeniem psychicznym.
Zostawiam to do oceny Państwa. Przykre jest jednak to, że związek zawodowy odbiera prawa, jakimi dysponuje pracodawca.
Takie prowadzenie strajku stanowi zagrożenie zaprzestaniem działalności oddziałów szpitalnych, braku możliwości zabezpieczenia świadczeń dla mieszkańców powiatu wyszkowskiego.
Chcąc uniknąć tak dramatycznych działań, podjęte zostały natychmiast negocjacje z Zarządem Związku (w dniu  07.01.09 r. ok. godz. 11.00). Pomimo odbytych kilku spotkań, próśb o powrót do łóżek – zmiany formy strajku, składanych propozycji finansowych – podwyżki 200 zł brutto na etat, nie udało się dojść do porozumienia.
Szanowni Państwo – wyjaśniam, iż nie ma złej woli ze strony Dyrekcji Szpitala. Stanowisko podyktowane jest możliwościami finansowymi. Kontrakt na lecznictwo szpitalne z NFZ jest tylko na I półrocze 2009 r. i w porównaniu do II półrocza 2008 r., w przeliczeniu na taką samą ilość punktów, jest niższy o ponad 1 mln złotych. Zwiększona ilość punktów o ok. 20 tys. może być niewykonalna, powstaną niewykonania i przychody będą niższe niż kwoty planowane.
Aby nie do doszło do zachwiania płynności finansowej zakładu, zaburzenia funkcjonowania szpitala, tak trudne jest spełnienie żądań strajkujących pielęgniarek.
W przypadku konieczności skorzystania z naszych usług przepraszam za utrudnienia i niedogodności, na jakie mogą Państwo być narażeni podczas prowadzonego strajku oraz proszę o wyrozumiałość.

Wróć do listy artykulów z tego wydania