Wyszukaj na stronie

Wernisaż poplenerowej wystawy malarstwa „Zimowy pejzaż” odbył się 14 lutego w miejskiej bibliotece. Na obrazach artyści wspaniale przedstawili mazowiecki pejzaż w zimowej szacie. Wystawę można oglądać do 5 marca.
W plenerze, którego gospodarzami byli Dorota i Maciej Zalegowie z Długosiodła, uczestniczyło 9 malarzy: Wieńczysław Pyrzanowski, Jakub Cwieczkowski, Marcin Cabak, Kata-  rzyna Słowikowska – Osik (jedyna artystka z Wyszkowa), Julian Sulikowski, Rajmund Gałecki, Hanna Mysłowska, Zuzanna Sierocińska, Sławomir Kamiński. Na sobotni wernisaż dotarło sześcioro z nich.
Komisarzem wystawy jest Wieńczysław Pyrzanowski.
- Przyjechaliśmy do leśniczówki i zaczęła się odwilż - opowiadał o warunkach pogodowych, w jakich odbywał się plener. - Przez tydzień była ładna zima, a kiedy my się pojawiliśmy, zima zaczęła znikać. Na początku było świetnie, pola ze śniegiem wyglądały wyjątkowo, ale śnieg znikał w zastraszającym tempie. W związku z tym zajęliśmy się malowaniem tego, co było. Myślę, że dobrze się stało, bo ten nasz pejzaż jest wyjątkowy, są to bardzo trudne zestawienia kolorystyczne.
Artystów i publiczność serdecznie powitała dyrektor biblioteki Małgorzata Ślesik – Nasiadko. W ten walentynkowy wieczór okazała artystom serce. Dosłownie i w przenośni - w prezencie dostali specjalnie dla nich wykonane palety malarskie w kształcie serc.
- Jesteśmy zaskoczeni tym przyjęciem. Widzicie państwo, jak nas tutaj dopieszczają i rozpieszczają – podziękował w imieniu artystów Wieńczysław Pyrzanowski.
Ocenił przy okazji prace zaprezentowane na wystawie: - To nie jest impresjonistyczny pejzaż. Często zachwycamy się impresjonizmem i sztuką zachodnią, a nie widzimy tego pięknego, co jest u nas. To są bardzo szlachetne i trudne zestawienia kolorystyczne. Jest tu kilka obrazów, które w sposób wrażliwy mówią o wyjątkowości naszego pejzażu. To nie jest smutne, to nie jest ponure czy brzydkie, to jest przeszlachetne – takie słowo przychodzi mi do głowy. Jestem zachwycony polskim pejzażem. Gdzieś tam patronował nam profesor Ludwik Maciąg (on i Jakub Cwieczkowski byli uczniami Profesora - ES). Myślę, że gdybym nie spotkał takiego człowieka, nie byłbym uwrażliwiony na to piękno nierozwrzeszczane, ciche, spokojne, ale pełne siły, wdzięku wyrazu i szlachetności.
O sztuce poszukiwania barw w zimowym lesie opowiedziała nam Katarzyna Słowikowska – Osik.
- Spaceruję po lesie wolnym krokiem, rozglądam się i widzę – kolor, widzę, że świeci śnieg, bo to jest ważne, żeby coś mi zaświeciło w tym obrazie, widzę kobaltowy las z tyłu, bo jest mglisto, i widzę drzewa na pierwszym planie, ale każde jest inne, i śnieg, który jest zupełnie inny niż śnieg na drugim planie. I już widzę kolor, i wyciskam na paletę farby, które są mi potrzebne do namalowania tego obrazu.

Wróć do listy artykulów z tego wydania