Wyszukaj na stronie

Jest mi szkoda, że panowie Marek Głowacki i Karol Pękul wystąpili z koalicji. Nie, dlatego, by potencjał intelektualny i merytoryczny obu radnych był tak wielki, że koalicja zawęzi program swoich działań. Nie, dlatego że ich odejście oznacza rozpad koalicji – bo po prostu tego nie oznacza. Nie od dziś pan Marek Głowacki i pan Karol Pękul zamiast zgłaszać swoje uwagi na forum koalicji, prezentowali je na łamach prasy. Chociaż nikt ich nie uciszał, nie zabraniał dyskutować, wypowiadać nawet najbardziej krytycznych ocen. Przez wielu koalicjantów takie zachowanie postrzegane było jako nielojalność wobec koalicji. Nie jest, więc tajemnicą, że wielu radnych zdegustowanych takim zachowaniem chciało pana Marka Głowackiego odwołać z funkcji przewodniczącego Rady Miejskiej. To ja ich powstrzymywałem przed takim krokiem. Obaj panowie często nie zgadzali się z większością koalicjantów. Zgłaszali własne rozwiązania, zmuszali innych do zajmowania się nimi, do większego zaangażowania czasu i pracy. W sporach szukaliśmy kompromisowych rozwiązań, a przecież to istota demokracji. Wszak burmistrzowi łatwiej jest znaleźć optymalne rozwiązanie w wyniku spierania się na argumenty niż wtedy, gdy radni tylko po-takują. Teraz dyskusje w ramach koalicji mogą być uboższe i tego jest mi szkoda.
Nie będę się wypowiadał na temat merytorycznej wartości pomysłów zgłaszanych przez obu radnych. Powiem tylko, że – wbrew tezom zawartym w artykule pana Karola Pękula opublikowanym przed tygodniem w lokalnej prasie – jakość pomysłów i wkład pracy obu radnych nie jest aż tak wielki. Nie będę czepiał się frekwencji, statystyki, ale teza pana Marka Głowackiego i Karola Pękula, że radni opuszczający sesje rady czy posiedzenia komisji są nie mniej skuteczni od tych, którzy ich nie opuszczają, jest – delikatnie mówiąc – nieprawdziwa. Mógłbym się z nią zgodzić, gdyby pomysły zgłaszane przez tych radnych były wdrażane. Można przecież sprawdzić, ile spośród pomysłów zgłoszonych przez obu radnych zostało zrealizowanych Mogę porównać pracę radnych Pękula i Głowackiego z pracą byłego radnego Chodkowskiego, z którym przecież czasami toczyłem ostre spory, ale któremu – muszę przyznać – że jeśli miał pomysł, to potrafił skutecznie doprowadzić do jego realizacji bez oglądania się na innych. Przykładem może tu być choćby pomnik Mordechaja Anielewicza. Natomiast panowie Pękul i Głowacki skrytykowali politykę śmieciową gminy, ale gdy zaproponowałem im przewodniczenie zespołowi, który zgłosiłby uwagi do programu, lub choćby uczestniczenie w jego pracach – odmówili mówiąc, że nie są od tego. Oczywiście, obaj panowie zgłosili kilka projektów, których wspólną cechą jest wysoki koszt ich realizacji, znacznie przekraczający możliwości finansowe gminy, oraz że, nie są to – moim zdaniem – zadania priorytetowe dla mieszkańców gminy, zwłaszcza w obliczu kryzysu.
Koalicja istnieje i jej podstawy nie zostały naruszone. Po pierwsze, koalicja została zawarta między partiami i komitetami wyborczymi. Marek Głowacki nie był członkiem partii, tylko kandydatem PiS na burmistrza. Obaj panowie są politycznymi „singlami”, co nie jest zresztą zarzutem. Wszak sam nie należę do żadnej partii politycznej, a jedynie do ugrupowania, które zawarło umowę koalicyjną i podtrzymuje ją nadal. Ludzi budujących i popierających program koalicyjny – znacznie bogatszy, niż cztery punkty zgłoszone przez obu radnych – nadal jest większość w radzie. Nasza koalicja ma szeroki, kompleksowy program, co najważniejsze – program realny, uwzględniający najważniejsze, najpilniejsze potrzeby mieszkańców miasta i gminy. Program ten – mimo kryzysu – skutecznie realizujemy, chociażby w zakresie inwestycji, które podtrzymują miejsca pracy i nakręcają koniunkturę gospodarczą. Z tej drogi nie będziemy schodzić, co nie oznacza, że – jeśli pojawią się takie możliwości – będziemy chcieli mieć w Wyszkowie i muzeum wojny 1920 roku, i nowy stadion, i pięknie zagospodarowaną skarpę.
Wbrew tezie zawartej w artykule Karola Pękula, moje działania zmierzały zawsze do wzmocnienia, a nie ograniczania roli rady i radnych. Często nawet sprawy, których nie musiałem przedstawiać do akceptacji przez radnych, konsultowałem z radą uważając, że wysłuchanie uwag i opinii, sprzyja optymalizacji decyzji i dobrze służy wszystkim. Będę więc, nadal wzmacniał pozycję rady i konsultował z radnymi wszystkie najważniejsze decyzje.

Wróć do listy artykulów z tego wydania