Wyszukaj na stronie

Tatusiem nazywali Mariana Czyża, dyrektora Domu Pomocy Społecznej w Brańszczyku, jego podopieczni i podwładni. Przez całe lata myśleli, że przydomek, który mu nadali, jest tajemnicą. W dniu, gdy odchodził na emeryturę, po 26 latach kierowania placówką, nie wstydzili się otwarcie mówić: „Żegnamy Tatusia”. Podczas pożegnalnej uroczystości, 26 marca, pod adresem Mariana Czyża popłynęło wiele ciepłych słów uznania, szacunku, sympatii oraz podziękowań i życzeń. Zarówno pracownicy, jak i goście podkreślali jego wielkie doświadczenie i wiedzę, a zarazem skromność, życzliwość i serdeczność.
W imieniu zarządu powiatu za współpracę podziękował odchodzącemu dyrektorowi starosta Bogdan Pągowski.
- Tak to już jest, że pewien okres się kończy, przyjdą następcy, a poprzeczkę podniósł pan wysoko i następcom wcale nie będzie łatwo panu dorównać – chwalił.
Ogłosił, że zarząd powiatu podjął decyzję o powierzeniu obowiązków dyrektora, do czasu wyłonienia następcy w konkursie, Danucie Ziomek, głównej księgowej  DPS.
Zarząd powiatu ufundował dyrektorowi markowy zegarek z dedykacją na kopercie, który, jak powiedział starosta, „jeszcze co najmniej 40 lat będzie chodził” oraz nowe wydanie książki Marii Żywirskiej „Puszcza Biała, jej dzieje i kultura”.
– Na emeryturze przyda się panu taka lektura, żeby żona nie miała z panem kłopotu, bo będzie pan w domu cały dzień – zażartował starosta.
Wśród prezentów, którym Mariana Czyża obdarowali liczni goście, znalazło się jeszcze kilka innych książek, albumy i przewodniki, które mają pomóc mu wypełnić czas na emeryturze.
Wszyscy życzyli mu przede wszystkim zdrowia i realizacji marzeń. Pracownicy podarowali mu kamerę cyfrową, która pozwoli najpiękniejsze chwile uwiecznić, a stowarzyszenie „Zawsze Razem”, działające przy DPS-ie, ogromne zdjęcie budynku DPS-u oprawione w ramę.
Dyrektora pożegnał też wójt oraz kierownictwo placówek, z którymi przez lata współpracował: szkół w Brańszczyku, DPS-u w Niegowie i Fiszorze, Domu Dziecka w Dębinkach, gminnego domu kultury, ośrodka pomocy społecznej, szpitala, PUP-u, POKiS-u, PCPR-u oraz księża i lekarz rodzinny pensjonariuszy Bożena Mrozowska. Dyrektor Marian Czyż w swym wystąpieniu przypomniał przebieg swojej kariery zawodowej związanej z gminą Brańszczyk. Zanim 26 lat temu objął stanowisko dyrektora DPS, przez 10 lat był naczelnikiem gminy. Za jego kadencji powstały kilometry dróg, pierwszych wodociągów, obwałowania Bugu oraz obecna siedziba urzędu. Przejście do pracy w domu opieki postawiło przed nim nowe wyzwania.
- Nauczyłem się nowych umiejętności niezbędnych do zrozumienia podopiecznych - mówił. - Najważniejsze z nich to cierpliwość i zdolność słuchania. Starałem się każdemu okazywać głęboką życzliwość i wrażliwość, budzić zaufanie, być tolerancyjnym, szanować godność, solidaryzować się z ludźmi potrzebującymi i cierpiącymi.
Za drogowskaz służyły mu słowa Jana Pawła II: „Każdy człowiek ma prawo oczekiwać godnego traktowania niezależnie od jego fizycznych czy psychicznych możliwości”.
- Nikogo nie wyróżniałem, nikogo nie odtrącałem. Dom nie dyskryminuje nikogo, szanujemy każdego ze względu na istotę człowieczeństwa.
Przez te lata w placówce zaszło wiele korzystnych zmian, podniosły się kwalifikacje personelu i standard życia jej mieszkańców.
- Kiedy patrzę na minione lata jestem przekonany, że dobrze spędziłem życie, że nikomu nie zrobiłem krzywdy – ocenia Marian Czyż zapewniając, że nigdy celem jego decyzji nie było skrzywdzenie lub upokorzenie kogokolwiek. - Jeśli ktoś odniósł takie odczucia, przepraszam - powiedział. – Otwierając nowy rozdział życia, chętnie będę powracał do miejsca, gdzie zostawiłem tyle serca, przyjaciół i śladów mojej obecności. Z drugiej strony oczekuję na zasłużony odpoczynek. Podopieczni i pracownicy żegnali go bardzo ciepło.
- Jesteśmy wdzięczni za każdą pogodną chwilę, za uśmiech i dobre rady. W ciągu tych wszystkich lat był pan dla nas najlepszym przyjacielem, na którym zawsze można polegać – dziękowała w imieniu rady mieszkańców Jadwiga Tawczyńska - Turek.
- Był pan autentycznym przyjacielem - dodał inny pensjonariusz. – Na dobre i na złe. My to widzimy, my to doceniamy, my się cieszymy, żeśmy mogli spotkać w naszym życiu taką osobę jako dyrektora.
- Nie przyjmujemy innej opcji, jak tylko taką samą, albo lepszą – zastrzegli,  witając nową dyrektor, życzyli jej owocnej pracy i zadeklarowali pomoc.
Danuta Ziomek obiecała, że gorzej nie będzie. – Rzeczywiście, poprzeczka została podniesiona wysoko – nawiązała do słów starosty. – Wspólnie, ja jako główna księgowa i pan dyrektor, tę poprzeczkę podnosiliśmy. Z taką załogą, jaka jest w DPS Brańszczyku, będzie na pewno tak, jak jest, a nawet lepiej - zapewniła.
Marian Czyż podziękował wszystkim za słowa uznania: - Te moje zasługi to jest zasługa całości społeczeństwa, które tutaj przebywa, pracowników tego domu i mieszkańców, sam szef bez oddanej załogi nic nie zrobi.
O ogromnym zaufaniu, jakim darzyli go pracownicy i podopieczni, świadczy przydomek, jaki mu nadali.
- Myśleliśmy, że ten przydomek – „Tatuś” – jest naszą tajemnicą, a on nie jest, wszyscy o nim wiedzą – powiedziała jedna z pracownic. – Kojarzy się z ojcem, który jest wzorem do naśladowania, trzyma dyscyplinę, daje też przyzwolenie na harce i swawole.
Na zakończenie uroczystości chórek pracownic zaśpiewał dyrektorowi kilka piosenek, m.in. na melodię przebojów KASY „Najpiękniejsza (y)…” oraz „Filipinek” – „Do widzenia, Profesorze” (oczywiście z odpowiednio przerobionym tekstem).
Potem goście zostali zaproszeni na pożegnalny poczęstunek z tortem i szampanem.

Wróć do listy artykulów z tego wydania