Wyszukaj na stronie

- Od zarzucanego czynu sąd uniewinnia – na te słowa były komendant wyszkowskiej policji Andrzej Szkopek czekał 5 lat. Pod zarzutem korupcji został zatrzymany w połowie kwietnia 2004 r., proces ruszył w czerwcu 2005 r. W areszcie spędził 2 lata. Nic więc dziwnego, że wyrok uniewinniający, który zapadł w Sądzie Rejonowym Warszawa – Śródmieście w poniedziałek, 6 kwietnia przyjął z ogromną ulgą. Łez nie kryli obecni na sali rozpraw najbliżsi Andrzeja Szkopka, którzy wiernie towarzyszyli mu od początku procesu.
Przypomnijmy, że prokuratura oskarżyła Andrzeja Szkopka o to, że w latach 1999 – 2002 przyjął ok. 14,5 tys. zł w zamian za udzielanie przestępcom informacji.
Uzasadniając wyrok uniewinniający, sędzia Mariusz Iwaszko kilkakrotnie podkreślił, że jedynym dowodem obciążającym byłego komendanta są zeznania świadka koronnego Wiesława P. ps. „Koczis”. - Instytucja świadka koronnego jest niewątpliwie bardzo przydatna, ale konieczne jest potwierdzenie jego słów – zauważył sędzia. Świadek koronny jest pomocny w wyjaśnianiu spraw np. o pobicie czy wymuszenie. Wskazuje sprawców, ale to pokrzywdzeni opisują przestępstwo, jakiego padli ofiarą. W sprawie korupcyjnej nie ma pokrzywdzonego, więc nie można potwierdzić tego, co mówi świadek koronny.
Sędzia Iwaszko odwołał się do zeznań Wiesława P. , który nie potrafił podać powodu, dla którego Andrzej Szkopek miałby się zgodzić na współpracę z przestępcami. - Powiedział, że policjant Kazimierz L. przekazał przestępcy Sławomirowi O., że Szkopek „jest do dogadania” – relacjonował Mariusz Iwaszko. - Ale dlaczego? Nie wiadomo. Sławomir O. w sposób malowniczy zaprzecza twierdząc, że wolałby wrzucić pieniądze w błoto niż dać policjantowi. Zeznań świadka koronnego nie potwierdza również policjant L.
Oprócz Wiesława P. z komendantem miał się spotykać Marek D. Ten początkowo potwierdził te zeznania. - Ale opisał to w sposób tak ogólny, że nie odbiegało to od relacji medialnych. Mógł opisać to, czego dowiedział się z prasy – uważa sędzia. Marek D. spodziewał się niższego wyroku w zamian za współpracę z prokuraturą. Wymierzono mu jednak karę wysoką. Poczuł się pokrzywdzony przez wymiar sprawiedliwości i zmienił zeznania.
- Co się działo na tych spotkaniach? To, co miał pan Szkopek mówić, zostało zapamiętane przez Wiesława P. w sposób bardzo ogólny, nie poddający się weryfikacji – podkreślił sędzia. – Pan Szkopek miał mówić, że policja wie, jakie interesy opłacają się przestępcom, że kupcy nie chcą zeznawać, ale są zdenerwowani. Są to informacje zbyt ogólne i nieumiejscowione w czasie. Wiesław P. nie podaje konkretnych dat, mówi o jesieni, wiośnie, że było ciepło.
Z jednej strony prokuraturze trudno było znaleźć dowody potwierdzające winę oskarżonego, ale z drugiej Andrzejowi Szkopkowi trudno udowodnić swoją niewinność. - Widać na przykładzie tego procesu, że osoba w takiej sytuacji ma ograniczone pole obrony – przyznał sędzia. - Przesłuchano wielu mieszkańców Wyszkowa, ale te dowody nie miały dla sądu dużego znaczenia. Poruszamy się w dalszym ciągu między kilkoma osobami, z których tylko Wiesław P. twierdzi, że pan Szkopek przyjmował korzyści majątkowe.
Co do poczytalności świadka koronnego sąd otrzymał sprzeczne opinie biegłych, w tym jedną stwierdzającą pseudologię fantastyczną. - Sąd nie podzielił tej opinii, ale to nie było istotne w tej sprawie – podkreślił sędzia Iwaszko.
Reasumując, w tej sprawie słowo stanęło przeciwko słowu. Świadek koronny zapewnia, że łapówki dawał, Andrzej Szkopek – że ich nie brał. - Sąd staje przed koniecznością losowego wyboru, którego nie dopuszcza kodeks karny – wyjaśnił Mariusz Iwaszko.
Po wyjściu z sali rozpraw Andrzej Szkopek nie chciał rozmawiać z dziennikarzami. - Czuję dużą ulgę, trwało to 5 lat. W tym czasie w areszcie spędziłem 24 miesiące – powiedział jedynie. Na pytanie jednego z dziennikarzy, czy tęskni za mundurem, odpowiedział: - Nie. Nie spotkałem się, żeby ktoś z ramienia policji chciał mi pomóc w sytuacji, w której się znalazłem. Sąd uniewinnił także drugiego byłego policjanta, Krzysztofa P., któremu prokuratura zarzuciła wzięcie łapówek w łącznej kwocie 900 zł. Również w jego przypadku zeznania świadka koronnego nie znalazły potwierdzenia.
Wiesław P. nie potrafił sprecyzować, jakich informacji udzielał mu oskarżony. - W czasie procesu ustalono, że trzy osoby mogły być świadkami: Wiesław P. i bracia P., z których jeden nie żyje, a drugi wszystkiemu zaprzeczył. Cały zarzut opiera się tylko na zeznaniach świadka, które nie mają oparcia w innych dowodach. Okoliczności, które miał podać przestępcom Krzysztof P., są opisane tak ogólnie, że trudno je przypisać do jakiejkolwiek sprawy prowadzonej przez policję – wyjaśnił sędzia. - Zeznania świadka P. nie mogą być podstawą do skazania. Świadek P. mówi: dawałem pieniądze, policjant – nie brałem pieniędzy. Takiego wyboru kodeks karny nie przewiduje, więc nie można skazać człowieka. Przewodzący składowi orzekającemu sędzia Iwaszko zgłosił votum separatum (czyli odmienne zdanie) w kwestii uniewinnienia obydwu policjantów. To ławnicy w głosowaniu  opowiedzieli się za uniewinnieniem Andrzeja Szkopka i Krzysztofa P. Doszło więc do nietypowej sytuacji - sędzia uzasadnił wyrok, któremu de facto był przeciwny. Wkrótce napisze tzw. zdanie odrębne, w którym wyjaśni swoje stanowisko.  Wyrok skazujący zapadł w przypadku trzeciego z oskarżonych byłych policjantów. Sąd wymierzył Jarosławowi W. karę 2 lat więzienia w zawieszeniu na 5 lat oraz grzywnę w wysokości 1.000 zł.
Jarosław W., jako funkcjonariusz wydziału dochodzeniowego, przyjął łapówkę za informacje udzielone Szczepanowi G. i Grzegorzowi R. Obaj przewijali się w prowadzonym przez niego postępowaniu dotyczącym kradzieży motocykla honda. - Prokuratura umorzyła postępowanie przygotowawcze, ponieważ świadek zmienił zeznania – relacjonował sędzia. – W tym przypadku zeznania świadka koronnego P. potwierdzone są dokumentami z dochodzenia.
Jarosław W. został skazany także za nielegalne posiadanie części amunicji.
Sąd uwolnił go natomiast od drugiego zarzutu korupcyjnego, w którym zeznania obciążające złożył drugi świadek koronny Waldemar Sz. – Przestępca Piotr D. postanowił dowiedzieć się, dlaczego został zatrzymany Sławomir Z. i co jest wobec niego planowane – mówił sędzia Iwaszko. - Świadek koronny nie widział przekazywania pieniędzy. Był przy nieudanej próbie skontaktowania się Piotra D. z Jarosławem W. Potem dowiedział się, że przestępca dał policjantowi 200 zł za informacje. Świadkowie i Jarosław W. nie potwierdzili tego. Ten, kto miał dać - zaprzecza, ten, kto miał brać – też zaprzecza. Świadek koronny nie jest bezpośrednim świadkiem, stąd istotne wątpliwości.
Choć wyrok sądu rejonowego zamyka trwające 5 lat dochodzenie i proces, sprawy jeszcze nie kończy. Prokurator tuż po wyjściu z sali rozpraw w rozmowie z dziennikarzami zapowiedział apelację.

Wróć do listy artykulów z tego wydania